Aan een vriend der Scheiding (VII)

Ge hebt gewis het afschrift van het advies gelezen, dat door de Doleerende deputaten gegeven is, in zake de beroeping van Chr. Geref. predikanten. Leest ge dit advies met aandacht, dan zult ge bemerken, dat een predikant onzer kerk zulk een beroep aannemende, eerst moet verklaren, dat hij de scheiding afkeurt en opzegging van het lidmaatschap voor ongerechtvaardigd houdt. Nu behoef ik u zeker niet te zeggen, wat te denken van een predikant, die zulk een beroep aanneemt.
Nu ik toch over beroepen spreek, wensch ik op nog iets anders te wijzen, wat in onze gemeente nog al eens plaats heeft. — Wanneer er een predikant moet worden beroepen, maakt men zoo spoedig mogelijk, vooral in groote gemeenten, een drietal, waarop men dan soms predikanten plaatst, die nauwelijks één jaar in hunne gemeente werkzaam zijn. Dikwijls ziet men dan alleen opgaven en bedenkt niet, dat andere belangen ook wel eens op het harte mogen wegen. Wanneer een predikant met zegen een jaar in. eene, gemeente heeft gewerkt, — wanneer men zelfs buiten weet, dat de Heere zijnen arbeid voorspoedig maakt, kan ik het maar niet goedkeuren, dat men eene roeping op hem uitbrengt. De predikant komt veelal in tweestrijd en vraagt: wat zou de Heere willen? En de gemeente, die innig aan haren leeraar is gehecht, wordt in onrust gebracht. Ziet, ook hierin moest men, dunkt mij, met eenige onderscheiding te werk gaan. ’t Is dikwijls niet te verwonderen, dat sommige gemeenten vijf-, zesmaal te vergeefs een beroep uitbrengen. Er wordt beroepen, omdat het nu eenmaal zoo behoort. Onlangs hoorde ik een kerkeraadslid over het beroepen van een predikant voor zijne gemeente zeggen: «ik kon niet mede bidden, dat de leeraar het op hem uitgebrachte beroep zou aannemen, want ik was verzekerd, dat hij zijne gemeente niet verlaten kon. Hij werkte er met zegen en wist, dat zijn arbeid er volstrekt niet geëindigd was.» Laat het uitbrengen van een beroep toch een der gewichtigste zaken blijven, die in de gemeente des Heere voorkomen. Het wordt zoo spoedig «beroepingswerk» Ik hond niet van predikanten, die om het jaarof om de twee jaar weder eene andere gemeente opzoeken. —
Ds. Goslinga van Bolsward mijnen dank voor zijn de gelijk stuk in de Friesche Kerkbode. Gajus (Ds. Sikkel) zegt in het zelfde nummer, wat het punt in geschil is tusschen. de Doleerenden en de Christ. Gereformeerden.
Hij schrijft: «Zij (de Chr. Geref.) erkennen de Hervormden niet als ZIJNDE VAN DE KERK.» (1) Wat zal nu onze docent de Cock zeggen, die altijd heeft gezegd, zich niet weder met alle Hervormden te willen vereenigen? Hier staat letterlijk, dat atheïsten, modernen, etischen. en «jan rap en zijn maat» VAN DE KERK zijn. Dit zegt een deputaat der Doleerenden, van wien Dr. Kuyper onlangs heeft gezegd, dat hij glashelder het standpunt der doleantie heeft uiteengezet. Zou onze docent de Cock hierover nu eenige inlichting in «de Bazuin willen geven, of zou Z. Hoogel. het niet doen, omdat het in het Stichtsche Wekkertje staat? Maar dat kan ik niet gelooven; Z.Hoogel. weet immers, dat het toch overal gelezen wordt. Het is toch altijd beter misverstand weg te nemen.

Uw Vriend

(1) Gajus liet dit cursief zetten.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen