Vereeniging van Christ. Geref. en Ned. Geref.

Uit de Bazuin nemen wij het volgende over.

JUTRIJP-HOMMERTS, 7 Oct. 1889.

Mijnheer de Redacteur!

Wordt er in dezen tegenwoordigen tijd veel gesproken en geschreven over vereeniging van Christ. Geref. en Ned. Geref., wij achten het niet ondienstig het onderstaande meê te deelen.
In deze plaats bestaat sedert eenigen tijd een Christ. Geref. gemeente, waarna er ook eene der Ned. Geref. tot stand kwam. Beide gemeenten zijn klein; en al spoedig werd gevoeld het zondige van verdeeldheid, die Gods volk gescheiden houdt. Samensprekingen tot vereeniging werden meer dan eens gehouden, doch bleken vruchteloos te zijn. Meer dan ooit gevoelden wij zulks in de verloopen week, toen door de Ned. Geref. een aanvang werd gemaakt tot bouwing eener kerk, zoodat in zoo’n kleine plaats als deze, met twee gemeenten, één in geloof en belijdens, nog een kerk zou verrijzen ; — wij hebben het voorrecht een eigen kerkgebouw te bezitten. Nogmaals werd eene poging aangewend, en eene voorloopige vergadering met den Kerkeraad der Ned. Geref. belegd. De begeerte tot vereeniging werd wederzijds gevraagd en te kennen gegeven. Maar hoe ? Door ons werd het volgende voorgesteld: «Beide gemeenten smelten samen tot eene gemeente, met behoud van beide kerkeraden; de gemeente erkenne beider Classen — Ned. Geref. en Christ. Geref. — stelt zich onder toezicht dier Classen, en late zich door derzelve predikanten dienen in de prediking des Woords.»
In dat voorstel konden zij zich persoonlijk laten vinden, waarna dan ook besloten werd, hetzelve met de consulenten beiderzijds gemeenschappelijk te overwegen, de gemeenten daarover te hooren, en bij goedkeuring die zaak voor de Classen te brengen ; opdat die wederzijds daarover beslissen, hetgeen daarmede in verband staat regelen, en haar te vragen : maak ons tot één.
Bovendien werd door ons de toezegging gedaan, wanneer het mocht zijn, dat de Classen daarover afwijzend beschikten, dan te handelen volgens conceptacte; zij om den anderen Zondag gebruik konden maken van ons kerkgebouw, en voorts, dat het beroepen van een leeraar, hetgeen den eerst volgenden Zondag zou plaats hebben, door ons zou worden uitgesteld.
Nadat zij hunnen consulent — Dr. L. Wagenaar — daarmede in kennis hadden gesteld, ontvingen wij van de broeders, die vooraf zoo zeer de vereeniging begeerden, het volgende bericht:

Aan den Eerw. Kerkeraad der Christ. Ger. Gemeente van Hommerts.

De Kerkeraad der Ned. Ger. Kerk van Jutrijp en Hommerts heeft uw aanbod, om als nog pogingen tot hereeniging aan te wenden, overwogen en besloten u te antwoorden als volgt:
1e. Met u belijden wij, dat ons gedeeld kerkelijk leven zoude is; en met u gevoelen wij het smartelijke en smadelijke van een verrijzen van twee kerkgebouwen tot een openlijk monument van de verdeeldheid van Gods volk.
2e Om echter, nu er geen vereeniging tot stand gekomen is in de meerdere vergaderingen, tot plaatselijke ineensmelting te geraken, zien wij geen anderen weg, dan dat gij uw eigenaardig afgescheiden standpunt voor dat der reformatie inruilt. Wij kunnen niet toetreden tot een afdeeling van het bij den Staat erkende genootschap van 1869, genaamd : de Christelijke Gereformeerde kerk in Nederland. Wij kunnen ook niet loslaten de Hervormde Gemeente van Jutrijp en Hommerts en zijn ons bewust kerkeraad te wezen over de historische Gereformeerde kerk te dezer plaatse.
Daarom kan er o. i. slechts samensmelting komen, wanneer God u licht geeft, om in te zien, dat de weg der Reformatie naar Gods Woord recht is.
Gaarne willen wij uwe ouderlingen en diakenen als zoodanig ontvangen in onze kerkeraadsvergadering en hun ambt erkennen. De kerkeraad zou dan aanvankelijk bestaan uit 8 leden. Ook zoudt gijlieden leden moeten worden van de vereeniging «de Kerkelijke Kas”, en uw kerkgebouw, enz. overdragen op naam der vereeniging, wanneer dit om uw genootschap mogelijk was. Hier denken wij aan Rijssen.
Gaarne willen dan een paar onzer bestuurders aftreden en u in het bestuur plaats geven.
Wanneer er vereeniging in meerdere vergaderingen komt, dan kan plaatselijke combinatie op grond der Concept-acte plaats vinden, met behoud van beider standpunt. Nu niet. —
Aangezien wij nu echter van u niet kunnen begeeren op eens tot ons standpunt over te komen, zoo achten wij het niet noodig de classis te raadplegen; en zullen wij — geen antwoord ontvangende — met onzen kerkbouw moeten doorgaan.
In de hoop, dat wij elkander zullen blijven dragon in verschil van standpunt en de broederlijke liefde bewarend, naast elkaar strijden tegen den gemeenschappelijken vijand, blijven wij,

Eerwaarde Broeders,
Uw medebroeders:
Was get. de Kerkeraad.

Hommerts, 5 Oct. ‘89.
Hieruit ziet men, dat er geene vereeniging mogelijk is, dan met afkeuring der Scheiding van ‘34, en zich te plaatsen op de lijn der doleantie. Is die geest dn iedere Dol. gemeente, dan zal er van vereeniging wel nimmer iets komen.
Met dankzegging voor de plaatsruimte verblijven wij hoogachtend,

De Kerkeraad der Christ. Geref. Gemeente van Jutrijp-Hommerts.

Wij vestigen zeer de aandacht op dit schrijven uit Hommerts. Zoolang de vereeniging in de meerdere vergaderingen eene onmogelijkheid blijft, moet men plaatselijk niet gaan knutselen. Zulk schijnbaar broederlijk spel loopt altijd op katjesspel uit. Laat dit toch door de kerkeraden, vooral van kleine gemeenten ter harte genomen worden’ zegt de Bazuin-redacteur.
Belangrijk is de aanteekening, hierop gemaakt door Dr. A. Kuyper in de Heraut van 27 Oct. l. l. Betreffende het schrijven der Doleerenden aan den Christ. Geref. Kerkeraad van Jutrijp-Hommerts schrijft ZHGel.:
«Dit antwoord vinden we in den vorm niet geheel onberispelijk. De uitdrukking: «uw eigenaardig afgescheiden standpunt» kan kiescher zijn, en het beweren alsof alleen de Doleantie de reformatie was, en niet evenzeer reformatie, wat de oudere broeders beproefden, gaat stellig niet op. Maar in de zaak, hebben deze briefschrijvers volkomen gelijk. De Ned. Geref, Kerken kunnen zich niet vereenigen noch combineeren met eene kerk, die is, en voor zoolang ze blijft afdeeling van een genootschap. En ook combinatie is en blijft onmogelijk, zoolang er geen eenheid van appel op eene gemeenschappelijke classis is.»
In verband met dit een en ander maant Dr. Kuyper tot geduld en profeteert metéén, door er bij te voegen:
«De zaak komt in orde !» Dat ze nog niet in orde kwam, lag, volgens Dr. K, alleen daaraan, dat de algemeene denkbeelden nog niet gerijpt zijn en de studie der zaak nog te veel te wenschen overlaat!
Als derhalve de Doleerenden den Christ. Geref, zeggen : Gij lieden moet uw afgescheiden standpunt voor dat der reformatie inruilen, — wij (doleerenden) kunnen niet loslaten de Herv. gemeente van Jutrijp en Hommerts, en zijn ons bewust kerkeraad te wezen over de historische Gereformeerde kerk te dezer plaatse, — en gij lieden moet leden worden van de vereeniging «de Kerkelijke Kas» en uw kerkgebouwen overdragen op anderer naam, — als, zeggen wij, de Doleerenden aldus spreken of schrijven, dan zegt Dr. A. Kuyper daarop :
«Zij hebben gelijk.» Wij danken Dr. Kuyper voor deze oprechte bekentenis; wij nemen er acte van, en wie nu nog twijfelen mocht omtrent de bedoelingen van Prof. Dr. Kuyper, in zake zijn kerkelijke politiek, kan des verlangend nu van zijn twijfel genezen zijn.

MEN WEET NU WAAR ‘T OM GAAT !

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen