Als de wijn is in de man

Het drankgebruik in Nederland is de laatste jaren aanzienlijk toegenomen. Zodanig zelfs dat er thans per hoofd van de bevolking meer gedronken wordt dan in de vorige eeuw, toen het drankmisbruik - vooral onder de arbeidersklasse een groot maatschappelijk probleem vormde. 

Hoewel er de laatste jaren weer meer aandacht gekomen is voor het alcoholprobleem, wordt daar door velen toch gemakkelijk over gedacht. Komt dat omdat de welvaart het mogelijk maakt dat er veel gedronken wordt, zonder dat men daarmee z'n gezin in de bittere armoede stort, zoals vroeger wel het geval was bij hen die hun schrale weekloon in de kroeg verdronken? Komt dat omdat het drinken nu veelal thuis gebeurt, zodat de gevolgen minder zichtbaar zijn? Of is het omdat onze maatschappij in alleriei opzichten toleranter geworden is? Ook ten opzichte van hen van wie het duidelijk is dat ze vanwege de drank op bepaalde uren van de dag niet aanspreekbaar zijn.

Toch is er alle reden om het drankprobleem serieus te nemen. Er zijn immers in ons land (weer) honderdduizenden alcoholisten en nog veel meer mensen die, zonder dat ze als alcoholist beschouwd kunnen worden, toch moeite hebben om de drank de baas te blijven. Het leed dat dit veroorzaakt en de problemen die dat geeft voor henzelf en voor hun directe omgeving, moeten niet onderschat worden.

Absoluut verbod?
In kerken van de gereformeerde gezindte heeft men van (matig) alcoholgebruik nooit een punt gemaakt. Dit in tegenstelling tot sommige orthodoxe groepen in de Angelsaksische wereld, voor wie niet drinken (en niet roken) een kardinaal punt was, dat soms zelfs tot een kerkscheuring aanleiding gaf. 

Het is vanuit de Bijbel ook niet goed mogelijk om tot een algeheel alcoholverbod te komen. Daarvoor wordt te vaak in normale of zelfs positieve zin over bijv. wijn gesproken. Zelfs vervult die wijn een functie bij het sacrament van het avondmaal. Nee, wie een absoluut alcoholverbod wil bepleiten, kan zich beter op de Koran, dan op de Bijbel beroepen. Al is er natuuriijk niets op tegen als iemand om persoonlijke redenen afziet van het gebruik van alcohol.

Alcoholverslaving
Wel moeten we in de huidige situatie kritisch staan ten opzichte van het veelvuldig „genieten" van alcoholische dranken. Naast de verslaving aan drugs is er ook de alcoholverslaving. Beide eisen hun tol van de gebruikers en van de maatschappij. Beide veroorzaken doden. Alcohol misschien nog wel meer dan drugs, als we alleen al letten op het feit dat bij zo'n 15 procent van de dodelijke verkeersongevallen alcohol in het geding is.

Velen zullen wellicht zeggen: met mij loopt het zo'n vaart niet. Ik weet wel maat te houden. Dat is best mogelijk, maar hoe zit het met hun kinderen? Hoe zit het met de anderen die men - men wil immers gastvrij zijn - regelmatig op een drankje onthaalt? Het aantal alcoholisten in Nederland (en het aantal van hen die bezig zijn het te worden) is te groot om alle bezwaren hier lichtvaardig weg te wuiven.

Veeleer is er reden om voor jezelf en anderen een drempel in te bouwen; om niet al te gemakkelijk met de fles klaar te staan. Veeleer is er reden om je kinderen weg te houden uit milieus waarin geldt dat diegene het meeste prestige heeft, die de meeste pilsjes op een avond achterover weet te slaan. Zeker is het ook van belang dat in orthodoxe kring aandacht geschonken wordt aan het groeiende drankmisbruik.

Want al maken we van de geheelonthouding geen geloofszaak, toch is er wel reden om waarschuwend op te treden. Want ook het orthodoxe kerkvolk drinkt tegenwoordig in veel gevallen meer dan verstandig en verantwoord is. De welvaart heeft ook hier de mogelijkheden vergroot en het zijn sterke benen die de weelde kunnen dragen.

Overheid
De overheid voert sinds jaar en dag een afremmend beleid ten aanzien van de alcoholconsumptie. De hoge accijnzen, vooral op gedistilleerd, zouden als rem moeten werken. Dat zal ook wel zo zijn, maar in een welvaartstijd werkt die rem niet zo goed, terwijl anderzijds die hoge accijnzen een stimulans zijn voor de illegale alcoholfabricage. 

Ook is er wel eens gedacht aan een reclameverbod voor alcoholische dranken. De ervaringen in de Skandinavische landen, waar de overheid zich erg beijvert om het omvangrijke alcoholgebruik terug te dringen, hebben echter wel geleerd dat er ook op dit gebied grenzen zijn aan de overheidsmacht.

Een sterk afremmende overheidspolitiek betekent nog niet dat de alcoholconsumptie op een meer aanvaardbaar niveau komt. Ook al is het niet moeilijk om de schadelijke gevolgen van te veel drank aan te tonen. Want als de wijn is in de man, dan is de wijsheid in de kan. l< />

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen