Ik ben zo moe ...

Moeheid is één van de meest voorkomende klachten. De huisarts wordt er vrijwel dagelijks mee geconfronteerd op het spreekuur. Niet zelden is deze klacht aanleiding tot nauwgezet speurwerk, aangezien het aantal oorzaken, dat aan de moeheid ten grondslag kan liggen, zeer groot is.

Dat moeheid voor de patiënt, of zijn omgeving, een bron van zorg en ongerustheid kan zijn, blijkt uit een brief, die ik ontving van een moeder. Kort samengevat komt het probleem hierop neer: haar dochter, 13 jaar oud, maakte vorige winter een langdurige periode van moeheid door, waarvoor door de huisarts geen duidelijke verklaring werd gevonden. Herhaald bloedonderzoek bracht geen afwijkingen aan het licht. Homeopathische druppels en een tonicum van de drogist gaven geen verbetering.

Gelukkig werd het voorjaar en dochterlief knapte op. Helaas doet zich deze winter weer hetzelfde verschijnsel voor. De moeheid en lusteloosheid slaan weer toe, ondanks aangerukte medicijnen, vitaminedruppels, melk, fruit, groenten, vlees etc. De moeheid lijkt dus zeker niet het gevolg van vitaminegebrek of voedingstekort.

Allergie
In de brief wordt verder melding gemaakt van een allergie voor huisstofmijt en bepaalde dieren, waardoor er klachten zijn van een verstopte neus. Hiertegen wordt een neusspray gebruikt. Hoe nu verder?

Zoals gezegd, kan moeheid een symptoom van de meest uiteenlopende ziekten zijn. De patiënt met moeheidsklachten verdient dan ook de volle aandacht van de dokter. Belangrijke lichamelijke aandoeningen moeten uitgesloten worden, zoals nier- en leverziekten, suikerziekte, bloedarmoede, hart- en longaandoeningen. Een goed lichamelijk en aanvullend bloed- en urineonderzoek zijn noodzakelijk.

Echter: de klacht moeheid berust slechts in 15% van de gevallen op een lichamelijke ziekte!! Psychische problematiek is heel vaak een belangrijke oorzaak van moeheid. Veelal zijn er dan ook andere klachten, zoals lusteloosheid, prikkelbaarheid, neiging tot huilen, hoofdpijn en slapeloosheid. Kortom: moeheid is vaak een onderdeel van het zogenaamde spanningssyndroom.

Gesprek
De huisarts dient dan ook op z'n hoede te zijn voor een te eenzijdige medische aanpak. Een rustig gesprek met de patiënt kan zeer verhelderend werken, waarbij luisteren belangrijker is dan het geven van adviezen. De huisarts heeft het voordeel over een aanzienlijke hoeveelheid achtergrondinformatie te beschikken: hij kent de gezinsomstandigheden, werksituatie.

Is er sprake van een chronische overbelasting, gaat de draaglast de draagkracht te boven? Zijn er spanningen in het gezin of op het werk. Hoe zijn de resultaten op school? Is er misschien sprake van depressiviteit? Met name als er sprake is van ochtendmoeheid, gepaard gaande met slapeloosheid en verminderde eetlust, is een depressie waarschijnlijk! Bij onze patiënte is door de huisarts geen lichamelijke ziekte gevonden, hoewel ik natuurlijk niet weet, wat er allemaal wel en niet nagekeken is.

Gezien de chronische neusverstopping door de allergie, zou een sluimerende neusbijholteontsteking nog tot de mogelijkheden behoren. Indien dit niet het geval is, is het belangrijk in een gesprek erachter te komen of bij onze 13-jarige patiënte mogelijk psychische achtergronden in het klachtenpatroon een rol spelen.

Het is opvallend, dat de moeheid duidelijk seizoengebonden is. Is er misschien een neiging tot depressiviteit in de winter? Zijn er juist in de donkere dagen extra belastende factoren, die een aanslag plegen op haar psychische draagkracht? Vragen, die de volle aandacht verdienen in het opsporen van de oorzaak.

Te eenzijdig
Ik heb de indruk uit de brief, dat er tot nu toe voldoende aandacht geschonken is aan mogelijke lichamelijke oorzaken. Ook wordt er mijns inziens te veel nadruk gelegd op het bestrijden van de klachten door middel van medicamenten, vitamines en voeding.

Te eenzijdige aandacht voor bepaalde aspecten van het probleem en overbezorgdheid van de naaste omgeving kan zelfs leiden tot verergering van de klachten!

Ik raad de briefschrijfster aan, ook de andere (namelijk de psychische en sociale) kant van de problematiek te betrekken in het zoeken naar een oplossing, al of niet samen met de huisarts. Deze aanpak zou wel eens heilzaam kunnen werken!

Wond hechten
Wanneer wordt een wond gehecht?

Het doel van iedere wondbehandeling is een ongestoorde wondgenezing te bevorderen en blijvend functieverlies te voorkomen. Een wond dient daartoe allereerst grondig gereinigd te worden. Een schone wond met gladde, rechte sneevlakken, heeft de beste kans op een ongestoorde genezing. Zo'n wond is bijvoorbeeld een snijwond.

In het dagelijkse leven komen er natuuriijk lang niet altijd „mooie" snijwonden voor. Denkt u maar aan de vele scheur- en bijtwonden, met hun rafelige wondranden. De arts zal dan ook zoveel mogelijk deze wondranden rechtknippen. De vaneen wijkende huidranden worden dan door middel van hechtdraadjes weer aan elkaar geknoopt. Op deze manier krijgt men een zo klein mogelijk litteken en is de kans op volledig functieherstel het grootst.

Grote verwondingen, waarbij veel weefsel verloren gegaan is, kunnen niet gehecht worden, omdat de afstand tussen de wondranden te groot geworden is. De wond zal dan langzaam dicht moeten groeien door het aanmaken van nieuw, jong weefsel. De wondgenezing duurt dan veel langer en er blijft dan vaak een ontsierend litteken over. Denkt u maar aan brandwonden!

Soms is een wond zo oppervlakkig, dat de wondranden bij elkaar gehouden kunnen worden door een pleister of zogenaamde „zwaluwstaartjes". Sommige artsen sluiten een wond met „krammen", wat echter vaak lelijke littekens geeft. Wanneer een wond ouder dan 6-8 uur is, mag hij niet meer gesloten worden. De kans op een gestoorde wondgenezing is dan te groot geworden.

Wacht dus niet te lang met het gaan naar de dokter, als u een verwonding hebt opgelopen, die mogelijk gehecht moet worden. De arts kan dan weinig meer doen en u loopt een grotere kans op infectie van de wond en na genezing op een minder fraai litteken.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen