Snoepen in de kerk

D'e laatste regel van de collectezang wordt gezongen. Nog voor het vers helemaal uit is gaan al verschillende handen naar de tassen en zakken om daaruit de nodige mondvoorraad te putten die tijdens een kerkdienst onontbeerlijk schijnt te zijn. Het orgel zwijgt inmiddels en de dominee is met zijn preek begonnen. Het merendeel van zijn gehoor heeft de eerste zinnen echter niet verstaan vanwege het geritsel, gekraak en gerommel met papiertjes. Het wekelijks weerkerend snoepfestijn is begonnen.

Afgezien van het feit dat de tandartsrekening door dit soort toestanden aardig zal oplopen, zijn er nog wel meer bezwaren tegen in te brengen. Wat vindt de dominee er bijvoorbeeld van. Heeft hij er veel last van? ,,Nou, dat is verschillend," vertelt een predikant uit het zuidwesten van ons land.,, Ik heb wel eens de neiging om te wachten tot iedereen uitgeritseld en gekraakt is en de zoetigheid op de daarvoor bestemde plek is gebracht. Want ja, ik kan de punten wel noemen, maar bijna niemand hoort ze en dan heb ik het dus voor niets gezegd. En een horloge heb je eigenlijk als dominee ook niet nodig: op een gegeven moment denk ik,' t zal wel half elf zijn want er gaat weer het een en ander rond."

Vier keer
,,Onlangs preekte ik ergens en daar zat een vrouw vooraan met een grote plastic zak, waar ze tijdens de dienst vier keer een graai in deed en dat ging dan de hele bank door. . .

Meestal valt het me niet zo op, maar vooraan toch wel. Soms ben je er gewoon van uit je concentratie. Ik heb er hier niet zoveel last van, want de organist speelt vaak na het zingen nog even door en dan kunnen de mensen ondertussen het nodige in hun mond steken. Als hij dan stopt met spelen kan ik meteen beginnen."
Dat neemt niet weg dat deze predikant het een rare gewoonte vindt. ,, Wat voor functie heeft 't?! Het hoort niet thuis in de kerk en in feite hindert het bij het luisteren, ook als je van een ander iets krijgt aangeboden terwijl je zelf niet snoept. Je gedachten zijn weer heel ergens anders."

Kinderen
Een dominee in het midden des lands stelt zich wat gematigder op ten aanzien van snoeperijen tijdens de kerkdienst.
,, Ik heb er niet zo' n last van. Sommigen ergeren zich er heel erg aan, en ik kan me voorstellen dat het voor de koster heel vervelend is, om na de tijd de papiertjes op te ruimen, maar och. . . Ik heb zelf kinderen en als moeder de mond van haar kroost sluit met een snoepje maak ik daar geen drukte over."
Maar de ouderen snoepen ook. Die hebben toch geen mondsluitertje nodig?
,,Dat weet ik niet. Als een man 's morgens vroeg opstaat om zijn dieren te verzorgen en later in de kerk dan een pepermuntje neemt tegen de slaap, dat vind ik helemaal niet erg. Er wórdt wel overdreven gesnoept... Na de collectezang, als het orgel speelt, gaat er gewoon een golf door de kerk. De handen gaan naar de tassen, de kinderen worden gevoerd en de groteren nemen ook wat.
Hinder heb ik er niet van. Nee, slapen is veel erger. Die mensen slapen zich eigenlijk dood. Ze zetten zich echt om te gaan slapen! Dan heb ik liever dat ze een snoepje nemen. Het is nu eenmaal een gebruik onder ons."

Jeugd
Dat laatste wil niet zeggen dat alleen tijdens Nederiandse kerkdiensten gesnoept wordt.
,,In Amerika heb ik ook wel pepermunten gezien, en in Afrika. Maar dat is waarschijnlijk gekomen door de emigranten die daar jaren geleden gekomen zijn. Maar al neemt men een snoepje, de aandacht is er niet minder om. Vind je dat je aandacht er wel door afgeleid wordt, leg dan een bordje voorje op de bank:,,ik snoep niet", dan krijgje niets aangeboden. Als je het eenmaal gewend bent is ontwenning erg moeilijk. Je leert het als kind en je gaat er later mee door. Paulus zegt: ,,Toen ik een kind was. . .", hè, en daar hou ik het maar op."

Snoep koopje tegenwoordig niet meer per ons gesorteerd in een puntzakje, maar keurig verpakt in een rol, terwijl de snoepjes afzonderiijk dan ook vaak nog verpakt zijn. Dit heeft zijn gevolgen voor de snoepconsumptie in de kerk. Het van zijn verpakking ontdane snoepje wordt namelijk vrijwel altijd op de juiste plaats aangebracht, maar het omhulsel zelden. De koster/schoonmaakster is er een poos zoet mee om alle papiertjes op te ruimen. Een kosteres uit het noorden van ons land tilt er niet zo zwaar aan.
,,Er ligt wel veel snoeppapier, maar dat is in iedere kerk zo, denk ik. Bij ons is het vooral op de achterste banken en waar de jeugd zit, hè. De werkende jeugd koopt zelf snoep en het papier. . . laat maar vallen. De kleinere kinderen krijgen van hun ouders een pepermuntje of zo, en de ouders stoppen het papiertje in hun zak. Maar de jongelui die zelf snoep kopen doen dat niet. Ik heb er wel eens wat over geschreven in het kerkblaadje in de vorm van een gedichtje. Dan gaat het een paar weken goed."

Gedichtjes
,, Maar je vindt bij dejeugd in de bank vaak van die leuke dingen. .. gedichtjes vind ik wel eens. Die bewaar ik en op hun trouwdag smeer ik het ze onder de neus. Die hebben ze dan onder kerktijd gemaakt en vaak weten ze dat niet eens meer. Dan is het: o wat leuk dat u dat bewaard hebt!"
In de twaalf,,dienstjaren" van de kosteres is de wekelijkse hoeveelheid snoep niet merkbaar veranderd.
,, Och, de ene week ligt er wat meer papier dan de andere, maar verder is het ongeveer gelijk. Wel kun je het merken als er ergens een jeugdweekendis: erzit dan natuurlijk weinig jeugd in de kerk en er ligt na de tijd ook minder papier. . ." De kwaliteit van de zoetwaren is wel veranderd: de traditionele pepermunt is vervangen door andersoortig snoep.
,,Je komt echt van alles tegen, King en Rang en Red Band, zelfs repen! Soms hebben ze het zilverpapier op de banken gesmeerd en dat krijgje er nietmeeraf. Dan ga ik naar de jeugdouderling en die zegt daar wat van tegen de jeugd. Daarna gaat het weer een poosje goed. Maar och, verder maak ik er niet zo' n probleem van. Ik ben zelf ook jong geweest en wij waren ook niet van die heilige boontjes."

Rol doorgeven
Een koster wiens kerkgebouw minder noordelijk is gesitueerd, merkt op dat er wel gesnoept wordt maar dat hij er geen last van heeft.
,,'t Gebeurt wel, ouderen en jongeren snoepen, maar last heb ik er niet van. Trouwens, vroeger was het veel erger, dat hoor ik wel van oudere collega's. De rol snoep werd dan door de hele bank doorgegeven, en allicht dat er dan wat meer papierrommel op de grond valt. Tegenwoordig doen ze dat niet meer, tenminste ik zie het weinig meer. De verdwaalde pepermuntjes die deze koster af en toe op de vloer aantreft, acht hij afkomstig van de ouderen.
,,Ze gebruiken nu veel ander snoep, maar de oudere generatie loopt nog met een rol King in de zak. De jongeren snoepen van alles, je komt zo veel tegen. Stukjes Mars heb ik nog niet gezien, maar wie weet komt dat ook nog wel.
Weetje, ik heb zo m' n eigen filosofie over dat snoepen, en ik denk dat er bij ons minder gesnoept wordt omdat de diensten korter duren. Met een uur sta je bij ons toch wel weer buiten, en waar ik vroeger met m'n ouders heen ging daar duurde de dienst zo'n anderhalf uur. De mensen snoepen uit gewoonte en als een soort afleiding. Nou, als de dienst langer duurt, neem je gauwer weer een snoepje. Niet omdatjeje verveelt, maar gewoon als afleiding.
Ik vind dus niet zoveel papier, nou ja, je vindt altijd wel wat, maar je hoeft geen stoffer en blik mee te nemen. Ik heb echt geen vuilniszak vol. Nee, als het hinderiijk was zou ik de dominee wel vragen of hij er eens iets over zou willen schrijven in het kerkblad. Wij hebben hier nette kauwers: ze laten geen snoep achter en de rommel houden ze in de zak."
Onze ingeroeste gewoonte zal wel niet van de ene op de andere dag verdwijnen. Daar zouden de winkeliers ook niet bij gebaat zijn. Toch is het zaak om er op te letten of ons snoepen niet een afleiding van de aandacht is. We zitten niet vrijblijvend in de kerk om al snoepend de verveling te verdrijven.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen