Rust zoeken

Gejaagde tijd
Het valt niet te ontkennen, dat wij in een gejaagde en gespannen tijd leven. De mensen worden vaak meer geleefd, dan dat ze leven.
Ze moeten studeren, werken, hun uiterste best doen om wat te bereiken. Er is de keiharde strijd om het bestaan. Er is toenemende liefdeloosheid en hardheid onder de mensen, waardoor de maatschappelijke verhoudingen steeds moeilijker worden. Het is ontstellend welk een groot deel van de bevolking kortere of langere tijd overspannen is, en hoevelen met hart- en maagaandoeningen te kampen hebben. Vandaaruit gezien is het voor velen een weldaad, als men van tijd tot tijd in de gelegenheid is, enkele weken rust te nemen. Dan kan een andere omgeving, dan kan de rust en de schoonheid van de schepping weldadig inwerken op de menselijke geest. Ieders omstandigheden zijn natuurlijk niet gelijk. Heeft iemand zijn dagelijks werk in de vrije natuur, dan zal hij minder behoefte hebben aan vakantie, dan iemand die de hele dag tussen vier muren zit. Wanneer men eenvoudige arbeid heeft .met weinig spanning en verantwoordelijkheid, zal het anders liggen, dan wanneer men voortdurend onder hoogspanning leeft en een zware verantwoordelijkheid draagt. De honderdduizenden in onze grote steden die hun leven doorbrengen tussen grauwe huizenmassa's en voortdurend stadslawaai, zullen een andere behoefte hebben dan de bewonervan het mooie huisje aan de bosrand. Ook zij die zware geestelijke arbeid en verantwoordelijkheid hebben, gevoelen de behoefte aan een periode van rust.
Ook de Heere Jezus ging met Zijn discipelen in een woeste plaats en zei:, ,Rust een weinig!" Daarom kan er op zich geen bezwaar tegen zijn, als men af en toe een periode rust neemt. Dat kan een middel zijn om bewaard te worden voor gedwongen perioden van rust van lange duur. De grote vraag is echter, hoe brengen wij onze vakantie door? Helaas is er veel misbruik van de periode van rust die men nemen kan. Velen gaan er van tevoren al zo in op, dat ze het over bijna niets anders hebben. Anderen wedijveren met elkaar over de grootste afstanden en de duurste reizen. Hoevelen doen in hun vakantie, ver van huis, dingen die ze thuis niet zouden doen. Alsof de ogen des Heeren niet de ganse aarde doorlopen. Watjammer, als zo, wat op zichzelf een zegen kan zijn, tot een vloek wordt. Als men de vakantieperiode misbruikt om zich uit te leven. Het misbruik sluit echter het gebruik niet uit. Waar hebben we vooral op te letten, als we met vakantie gaan? In de eerste plaats mag de vraag ons dan wel bezig houden, of we op zondag verantwoord kunnen opgaan onder de verkondiging van het Woord Gods. De zondag is ook in de vakantie de dag des Heeren, waarop we naarstig dienen op te gaan onder de verkondiging van het Woord Gods. En als het goed ligt willen we niet anders.

Buitenland
Ook op verschillende plaatsen in het buitenland worden Nederlandstalige kerkdiensten gehouden. Ik heb daar zelf al vele malen mogen voorgaan en mogen ervaren dat de Heere kennelijk in het midden was. Het Woord Gods is niet gebonden aan tijd of plaats. Het is een weldaad dan zovele honderden soms uit bijna alle kerken van de Gereformeerde gezindte te mogen zien onder de verkondiging van die ene Naam gegeven tot zaligheid. Dat kan het heimwee versterken naar de eenheid van hen die één behoren te zijn. Iets van die eenheid wordt dan soms beleefd.
Kerkmuren vallen weg en niet zelden wordt in de gesprekken na zo'n dienst iets beleefd van de gemeenschap der heiligen. Vreemd wordt dan eigen. Van de rechte viering van de dag des Heeren, ook in de vakantie, kan de zegen zich verspreiden over heel de periode. Want zijn we waarlijk door het Woord gevoed en geraakt, dan zullen we er weinig zin in hebben overal heen te vliegen en alles maar te willen zien, wat er te zien is.

Stilte zoeken
Neen, juist de vakantieperiode is er zo uitnemend geschikt voor om bezig te zijn in de dingen van Gods Koninkrijk. We zijn in gezinsverband bijeen, we hebben meer dan anders de gelegenheid met onze kinderen te spreken over de eeuwige dingen. We hebben meer dan anders de tijd, een goed boek te pakken, wat ons helpt de Heilige Schrift te verstaan en de kracht van het Woord te ervaren. We hebben meer dan anders de gelegenheid,,de stilte" te zoeken om onze knieën voor God te buigen. Overweldigend mag soms de majesteiten heerlijkheid Gods op ons af komen, als we Zijn grote werken zien in het rijk der natuur. De ganse schepping wordt immers zo vaak opgeroepen de Heere te loven: ,,Datde rivieren met de handen klappen, dat tegelijk de bergen vreugde bedrijven voor het Aangezicht des HEEREN." (Ps. 98:8). De HEERE is immers groot in al Zijn werken.

Ware rust
Wie het ook in zijn vakantie er om te doen is de Heere te ontmoeten, mag soms gesterkt weer terugkeren. Om zo de strijd weer voort te zetten. Want het leven blijft een strijd voor de ware kinderen Gods. Daarom zal het beginsel van de ware rust in Christus, soms ook in de vakantietijd genoten, het heimwee versterken naar de rust die er overblijft voor het volk van God. Want slechts zij die geloven, gaan in de rust.,,Laten we ons dan benaarstigen om in die rust in te gaan.'' Want al zouden we heel de wereld honderdmaal doortrekken en al haar heeriijkheid tot onze beschikking hebben, ze gaat toch voorbij. Daarom blijft het woord van Augustinus waar:,,Onrustig blijft ons hart in ons, o Heere, totdat het rust vindt in U.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen