Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

Komt kinkhoest terug?

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Komt kinkhoest terug?

5 minuten leestijd Arcering uitzetten

Het begint met verkoudheid, koorts en lichte hoest. Al gauw wordt het hoesten ergen en volgen er perioden van benauwdheid met piepende ademhaling. Het kan kinkhoest zijn, al zal de huisarts die diagnose niet gauw stellen, om de eenvoudige reden dat deze ziekte tot voor kort nauwelijks meer voorkwam. <br />

Onlangs verschenen er naar aanleiding van een artikel in het Tijdschrift voor jeugdgezondheidszorg berichten, dat de beruchte kinkhoest weer toeneemt. Tot 1953, toen in ons land op massale wijze begonnen werd met inenting tegen deze verschrikkelijke ziekte, kwam kinkhoest erg vaak voor. Als gevolg van deze inentingen daalde het aantal ziektegevallen zeer sterk. Vorig jaar echter was er weer een stijging te zien van het aantal gevallen dat aangemeld werd bij de geneeskundige inspecties. In vergelijking met de jaren daarvoor was er zelfs sprake van een sterke toename: in 1981 nog slechts 50 gevallen, in 1983 200 en in de eerste 12 weken van dit jaar 25.
In werkelijkheid liggen deze getallen hoger, omdat lang niet alle ziektegevallen gemeld worden bij de inspectie. Van een epidemie is echter beslist geen sprake, want dan gaat het om enige duizenden ziektegevallen.

Hoestbuien
Kinkhoest treft vooral jonge kinderen. Het ziektebeeld begint met weinig alarmerende verschijnselen als koorts, verkoudheid en lichte hoest. Spoedig wordt het hoesten erger, vooral 's nachts. De hoestbuien krijgen een krampachtig karakter en worden gevolgd door een lange, piepende inademing (het halen). Soms gaat het kind daarna braken. De hoestaanvallen, die wel vijf minuten kunnen duren, putten het kind erg uit. Tijdens ernstige aanvallen loopt het kind zelfs blauw aan. Ook kunnen er stuipen optreden, met soms als gevolg hersenbeschadiging. Naarmate het kind jonger is, is de kinkhoest des te gevaarlijker. Vooral voor zuigelingen kan de ziekte levensbedreigend zijn door de extreme benauwdheid en soms perioden van ademstilstand. Ziekenhuisopname is in zulke gevallen noodzakelijk, waarbij kunstmatige beademing toegepast kan worden om op die manier hersenbeschadigingen door zuurstof tekort te voorkomen.
Op oudere leeftijd (kleuters en lagere schoolkinderen) verloopt kinkhoest in het algemeen milder en beperken de symptomen zich tot wat hoestbuien.

Besmetting
Kinkhoest is een besmettelijke ziekte, die veroorzaakt wordt door bacteriën, die overgebracht worden via hoesten of direkt mondhand-mond contact. In ons land treedt besmetting vooral binnenshuis op. De besmettelijkheid van kinkhoest is echter minder dan van bijvoorbeeld mazelen en waterpokken.
Opvallend is dat kinkhoest, in tegenstelling tot andere kinderziekten, nogal eens voorkomt bij zeer jonge zuigelingen. In het algemeen heeft een kind namelijk vlak na de geboorte een natuurlijke bescherming tegen een aantal infectieziekten dank zij antistoffen, die tijdens de zwangerschap via de placenta van moeder naar kind zijn gegaan. In de eerste maanden na de geboorte daalt het gehalte van deze antistoffen langzaam, zodat het kind dan vatbaar wordt voor bijvoorbeeld mazelen, rode hond, waterpokken etc. In grotere gezinnen treedt besmetting al op erg jonge leeftijd op door intensieve contacten tussen broertjes en zusjes onderling. In andere gevallen zal het kind de grootste kans op besmetting lopen op de kleuterschool, een bekende bron van vele kinderziekten.

Weerstand
Dankzij het doormaken van deze infectieziekten wordt een goede weerstand opge bouwd door actieve aanmaak van antistoffen, die vaak levenslang aanwezig blijven. Daarom komen ziekten als mazelen, rode hond en bof slechts éénmaal in een mensenleven voor en zijn het typische kinderziekten. Na het doormaken van bijvoorbeeld griep en verkoudheid verdwijnen de antistoffen weer snel uit het bloed, zodat deze infectieziekten vaak terugkomen.
Helaas is het zo, dat, wanneer de moeder antistoffen heeft tegen kinkhoest (wat meestal wel het geval is) deze niet via de placenta bij het kind kunnen komen. Het kind is dus vlak na de geboorte niet beschermd door antistoffen die het meegekregen heeft van de moeder, en is dus direct vatbaar voor kinkhoest. De behandeling van kinkhoest is moeizaam. De bacterie is weliswaar gevoelig voor enkele soorten penicillines, maar het effect is in de praktijk vaak gering.

Bestrijding
De bestrijding van kinkhoest ligt voornamelijk op het preventieve vlak in de vorm van het geven van vaccinaties. Men begint hiermee op de leeftijd van drie maanden. Op kunstmatige wijze bouwt het kind dan antistoffen op tegen kinkhoest. Eigenlijk zou men het liefst direkt na de geboorte een inenting tegen kinkhoest willen geven, gezien de vatbaarheid van het kind, maar het afweermechanisme is dan nog niet in staat tot aanmaak van antistoffen.
Het vaccinatiepercentage is in ons land 95%. De kinkhoestbacterie heeftin zo'n situatie weinig kans om zich te verspreiden. Als mogelijke verklaring voor de toename van het aantal kinkhoestgevallen in ons land, is het lage inentingspercentage in Engeland en Duitsland. Het besmettingsgevaar houdt niet op bij de grens, en de ziekte wordt overgebracht naar ons land.
Men is in Engeland en Duitsland een aantal jaren geleden gestopt met kinkhoestvaccinatie uit vrees voor eventuele complicaties. Een enkele maal doet zich namelijk een hersenbeschadiging voor en kunnen er stuipen optreden na de vaccinatie. Dit gevaar is groter naarmate het kind bij inenting ouder is. Daarom wordt niet meer tegen kinkhoest ingeënt op kleuter- en lagere-schoolleeftijd, (zoals wel gebeurt bij vaccinaties tegen polio, difterie en tetanus), maar alleen op de leeftijd van 3,4,5 en 12 maanden.

Bezwaren
Kinkhoest is een ziekte, die blijkens de jongste mededelingen in de medische vakbladen, zeker niet is uitgeroeid. Men blijve op z'n hoede voor deze ernstige ziekte, die dankzij goede medische voorzieningen tegenwoordig gelukkig niet meer dodelijk hoeft te vedopen. Massale vaccinatie op zuigelingenleeftijd is nog het meest effectief gebleken in de strijd tegen kinkhoest, hoewel er, zij het zeer geringe, risico's aan verbonden zijn.
Naast mogelijke medische bezwaren, kunnen er wellicht onder de lezers van dit blad principiële bezwaren tegen inenting zijn. In het kader van dit artikel wilde ik hier niet op ingaan, aangezien ik slechts de medischtechnische aspecten van de kinkhoest en de bestrijding ervan heb willen belichten

Dit artikel werd u aangeboden door: Terdege

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van donderdag 26 juli 1984

Terdege | 56 Pagina's

Komt kinkhoest terug?

Bekijk de hele uitgave van donderdag 26 juli 1984

Terdege | 56 Pagina's