Het Molengebied bij Kinderdijk biedt elk wat wils

De Alblasserwaard heeft voor ieder die er werd geboren een bekoring die geen andere streek in Nederland kan bieden. Het wijde polderland wordt er doorsneden door sloten en vaarten, waarlangs de knotwilgen staan die meestal vervaarlijk over het water hellen. Autochtonen uit gemoedelijke dorpjes langs de Alblas weten menige hofstede aan te wijzen die de bekende stormvloeden trotseerde. Gedenkstenen in de voorgevel geven de hoogte aan die het water in gedenkwaardige jaren bereikte.

Ontsiering
Toch zijn het niet de knotwilgen en boerenhoeven die dit waterrijke deel van „De Lage Landen" bekendheid geven. De grootste trekpleister van deze streek zijn de molens van Kinderdijk. Jaariijks trekt een stroom toeristen uit binnen- en buitenland over de smalle dijk naar het kleine plaatsje aan de Lek, om de reusachtige bouwwerken, waartegen Don Quichotte eens ten strijde trok, te bewonderen. In Kinderdijk zijn het echter geen malende ridders, maar planologen uit het nabijgelegen Alblasserdam die een bedreiging vormen voor de reuzen met hun rondzwaaiende armen. Vijftien jaar geleden was in het landschap rond de molens nog geen enkele ontsiering te bespeuren. Een grote scheepshal van scheepswerf IHC-Smit bracht hierin verandering. Ook het moderne gemaal dat verrees om overtollig water af te voeren is een dissonant in dit unieke gebied.

Molenpad
Voor de gemeente Alblasserdam was de bouw van voornoemde objecten blijkbaar reden om eveneens een steentje bij te dragen aan de aantasting van het landschap. Binnen korte tijd verschenen enkele hoge flats die bewoners ervan een schitterend uitzicht moesten bieden op de uitgestrekte grienden met de vele molens. Sindsdien wordt het ene weiland na het andere opgeslokt door nieuwbouwwijken. Het zal wikkeling voor een onverwikkeling door een onvervalste Kinderdijker een doorn in het oog is. Dit alles betekent niet dat een bezoek aan Kinderdijk niet langer de moeite waard is. Wie over de smetten in het landschap heen kan zien, vindt er nog altijd veel schoons. Het molengebied is op verschillende manieren te bereiken. De meeste bezoekers parkeren hun auto bij het gemaal aan het begin van het zogenaamde molenpad, dat alleen voor voetgangers en fietsers toegankelijk is. Aan weerskanten van het idyllische pad stroomt het water waaraan de molens hun bestaan te danken hebben. In de dichte rietkraag bouwen ieder jaar talloze futen hun schijnbaar chaotische nesten die op verschillende plaatsen kunstig zijn bevestigd aan stevige rietstengels, zodat ze niet afdrijven als het water wast door de vloed. Aan de overkant van het water slingert een smal voetpad langs de molens. Ook dit pad, dat er uitermate aanlokkelijk uitziet, begint bij het gemaal. Verwachtingsvol lopen de meeste toeristen er naartoe om even later teleurgesteld terug te keren. Een zakelijk bord vermeldt in vier talen dat het ten strengste verboden is om dit pad te betreden. Zoals gewoonlijk trekken streekbewoners zich weinig aan van deze waarschuwing en lopen achteloos verder, terwijl Amerikanen, Duitsers en Japanners hen jaloers na staren. Gelukkig krijgen ook zij de gelegenheid om de molens van nabij te aanschouwen. Een smalle witte brug verbindt het molenpad met het verboden gebied en verleent toegang tot de bezoekmolen. De in blauw ketelpak gestoken molenaar is ijverig doende om de molen aan het draaien te krijgen. Zijn pogingen hebben succes. De wieken, die zich langzaam in beweging zetten, zwiepen na korte tijd in het rond. Wie aan de voet van een draaiende molen staat, begrijpt wat het wil zeggen om een klap van de molenwiek te krijgen.

Bezoekmolen
Een bezoek aan de molen is alleszins de moeite waard. De zestig cent entree die in een gammele collectebus gedeponeerd moet worden, zal voor niemand een bezwaar zijn. Wie de massieve houten raderen ziet die in werking worden gezet door de draaiende wieken krijgt bewondering voor het vakmanschap van de ambachtslieden uit vroeger tijden. De inrichting van de vele half duistere vertrekjes met de kleine ramen laat iets proeven van de sfeer waarin de molenaar van weleer leefde. Nostalgisch vaatwerk en serviesgoed, een oud pijpenrek, bedsteden, olielampen en een zinken teil voor de wekelijkse wasbeurt ontiokken menig toerist een kreet van verrukking. Enkele houten trappen voeren naar de nok van de molen. Aan de ruwe stenen wanden hangen visnetten en lieslaarzen. De meeste molenaars vulden hun schamele inkomen aan met de opbrengst van de visvangst. De openingen in de wanden van de kleine ruimte onder de kap van de molen bieden een schitterend uitzicht over het molengebied. Voor de meeste toeristen is dit het hoogtepunt van het bezoek aan Kinderdijk. Wanneer de laatste plaat geschoten is keren ze terug naar hun auto. Als in een souvenirwinkel de bekende miniatuurmolentjes gekocht zijn reizen ze voldaan af.

Roeien
Hoewel ik niet wil ontkennen dat een kort bezoek aan dit gebied genoeglijk kan zijn is het ontegenzeglijk een feit dat men hier ook vele dagen door kan brengen. De mogelijkheden voor de natuuriiefhebber die er graag per fiets op uit trekt zijn schier onbeperkt. Een vorm van recreatie die velen waarschijnlijk nog meer aanspreekt is het maken van een roeitocht langs de Kinderdij kse molens. Een inwoner van Alblasserdam heeft dit aangevoeld en derhalve een respectabel aantal roeiboten aangeschaft. Ervaren roeiers kunnen in ongeveer een uur de afstand tussen de brug over de Alblas, waar de botenverhuur te vinden is, en het Kinderdij kse gemaal afleggen. Beginnelingen, die normaal gesproken als dronkemannen over het water zwalken, moeten er van uitgaan dat de tocht zo'n twee uur in beslag zal nemen. Wie er een hele dag voor uittrekt hoeft zich in ieder geval niet te haasten en kan onbekommerd genieten van de molens die terecht nog altijd een grote aantrekkingskracht hebben op allen die ons land met een bezoek vereren.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen