Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

Gedrang aan tafel om de beste plaats

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Gedrang aan tafel om de beste plaats

"....wanneer gij genood zult zijn, ga heen en zet u in de laatste plaats. " Lucas 14:10a

6 minuten leestijd Arcering uitzetten

<br />

De Heere Jezus is uitgenodigd door een Farizeeër, op de Sabbath om een maaltijd bij hem te houden. Hier gaat Hij welwillend op in. De bedoeling van de gastheer was Hem te bespieden en in de val te laten lopen. Nochtans vernedert Hij Zich zo diep, dat Hij gaat. Nooit heeft Hij aan Zichzelf gedacht. Nooit geweigerd om zelfs met geveinsden om te gaan. De Heere krijgt voordat de maaltijd begint een ontmoeting, waarin Hij genezend bezig is. Dan zal de maaltijd beginnen. En wat ziet de Heere nu? Dat een ieder zich verdringt om de beste plaats te krijgen. Dan vertelt Hij in eenvoudige woorden: Neem liever de laagste en minste plaats, opdat u later tot een eerwaardige positie zou kunnen worden genodigd. Hij geeft een lesje in welwillendheid en burgeriijk fatsoen. Maar u voelt wel, dat dat toch niet het eerste was, waarom Hij deze les geeft. Hij ziet in dit kleine en misschien wat lachwekkende voorval des mensen natuur uitkomen. Zó zijn wij. Dat kun je in de kleine dingen zien. Ik denk aan het voorrang-nemen op de weg. En het niet rustig een ander voor laten gaan bij de bus. En het niet kunnen wachten bij de kassa van de winkel. Dat zijn even kleine dingen als die Jezus meemaakte. Maar Hij ziet in die kleine dingen de aard van de mens uitkomen!

We krijgen door deze geschiedenis ook een lesje in opmerkzaamheid. We moeten de kleine zaken niet onbelangrijk achten, maar goed beseffen, dat ook in die kleine onbenulligheden onze aard tevoorschijn komt. Laten we daarin ons niet vergissen. De mens doet vaak zo nederig en ootmoedig. En hij spreekt ook bij voorkeur taal die ootmoedig schijnt. Maar als het eropaan komt, blijkt zijn boze natuur duidelijk. Het egoïsme, de zelfzucht, het ik-gericht zijn komt tussen de rafels van onze ootmoed duidelijk naar voren. De Heere leert het ons. Daar komt de mens in zijn diepe val openbaar. Kijk, zó ontdekkend preekte Jezus Christus in Zijn dagen. Hij noemde de zonde bij name. Het is niet goed, om altijd te zeggen: De mens is zo zondig. We moeten weten, wat God dan afkeurt. En dan blijkt uit het gedeelte van onze tekst, dat de gebeurtenis van de maaltijd, aan Christus een aanleiding geeft om te waarschuwen voor hoogmoed en eerzucht.

We moeten nederig zijn. Let op: niet 'nederig doen' , maar 'nederig zijn'. Dat houdt in, dat we eerst nederig/ootmoedig moeten worden. En dat geschiedt, wanneer we het beeld van Christus gelijkvormig worden gemaakt. Dit is Gods bedoeling met de ganse bekering van Zijn volk. Door Zijn Geest gaat Hij dat schenken, gelijk antwoord 86 der Heidelberger Catechismus ons leert: ,,Nadat Hij ons met Zijn bloed heeft gekocht en vrijgemaakt, vernieuwt Hij ons ook door Zijn Geest tot Zijn evenbeeld." Dat heeft de tekst ons te zeggen. Niet in gemaakte, nagemaakte nederigheid de laatste plaats in te nemen, maar in ware verootmoediging te buigen onder onze naaste. Wat wordt ervan gevonden in mijn leven, in het uwe, het jouwe? Ja, laat een ieder eens eerlijk zijn: Ben ik door de krachtige hand Gods waarlijk vernederd? Gevoel ik diep van binnen, dat ik de laagste plaats nog niet eens waardig ben? Niet alleen voor God, maar ook voor de mensen! Kijk, wanneer ik degelijk wil overkomen, dan belijd ik natuurlijk, dat ik de minste der Goddelijke weldaden nog niet waardig ben. Maar als ik me in het intermenselij ke verkeer dan opeens gepasseerd voel, wanneer ik niet meteen op mijn eervolle plaats wordt erkend..., dan is mijn ootmoedige taal geen beleving des harten. Dan is het mond-christendom, zonder doorieving in de verbrokenheid voor God.

Zou u het verdiend hebben om in de bijkeuken een plaatsje te krijgen? Hebben wij er enigszins diepe indrukken van, dat we voor God èn de mensen wegwerpenswaardigzijn??!! Laat ons voor den Heere buigen en onze vervloekte hoogmoed belijden. Want het is natuurlijk nog alleen maar verkapte hoogmoed, wanneer we de laatste plaats wel willen innemen met de bedoeling om straks op de hoogste of een hogere plaats te worden neergezet. Nee, nu vanuit een besef van onwaardigheid, waarlijk de slechtste plaats nog goed te vinden! Welk een wonder, als dat in ons leven ooit één keer waar is geweest. Laat een ieder maar getuigen: We zijn zomaar nog niet ootmoedig. De Heere Jezus nam de allerlaagste plaats in, toen Hij de slavenschort voordeed om de voeten der Zij nen te wassen. Onbegrijpelijk, dat Hij Zich zó vernederde. Waarom toch? Om ons een voorbeeld te geven? Och, dat zou een wettisch evangelie zijn. Maarom ons door Zijn Geest vanuit dit heerlijke toonbeeld te bezielen, te bekrachtigen om zo ook onze Meester na te volgen. Hoe geschiedt dat? Door het ontdekkende licht des Geestes, waardoor ik aan mezelf word bekendgemaakt, dat ik waariijk zwart en onbeschrijfelijk vuil ben, zodat iedereen wel een hekel aan mij moet hebben. Meer: Door die zoete en wonderbare liefde Christi, waardoor ik gaarne — niet alleen door de overtuiging gedrongen, maar ook door de liefde overgebogen— onder mijn naaste terecht kom om voor hem een deurmat te zijn, waaraan hij zijn vieze voeten mag afvegen. O, wat leef ik uit? Deze nederigheid, laagheid van zelfgevoel? Of is alles, wat nu gelezen wordt een papegaaien-belijdenis? Hoe gedraag ik mij in mijn omgang met mijn naasten? In het zakelijke, in het verkeer, in de kerk? Kunnen ook mijn vijanden getuigen, dat ik ootmoed uitstraal? (niet veins!)

In de kleine dingen liggen grote zaken verborgen. Het gedrang bij de maaltijd was voor Christus een duidelijk schouwspel van des mensen diepe val in Adam, waarin hij in de hoogmoed is gevallen. Waarin hij zichzelf is toegevallen. Zo hebben we ons te bezien, in de gewone dingetjes van alledag, opdat we ons voor God en mensen zouden schamen en ook voor al die 'kleine dingen' verzoening in het Bloed des Lams zouden benodigen en ontvangen. De Heere weet wel, wie u bent, o zelfzuchtige. Daarom gaf Hij Zijn Zoon, opdat Hij ook Borg zou zijn voor zulk een ik-bedoeler als u bent.

Dit artikel werd u aangeboden door: Terdege

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van woensdag 11 november 1987

Terdege | 64 Pagina's

Gedrang aan tafel om de beste plaats

Bekijk de hele uitgave van woensdag 11 november 1987

Terdege | 64 Pagina's