Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

Boekschoten: „Ik ben een echte Hollandse-landschapsschilder''

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Boekschoten: „Ik ben een echte Hollandse-landschapsschilder''

7 minuten leestijd Arcering uitzetten

Tijdens z'n kleuterschooljaren schilderde hij al, op de lagere school kregen zijn tekeningen bijzondere goedkeuring en momenteel heeft hij ,,ik denk wel twee duizend" schilderijen op zijn naam staan. De poster op de vorige pagina's is een opname van een van zijn schilderijen. Kunstschilder Jan Boekschoten uit Mijdrecht, een 'nieuwe' Oudhollandse-landschapsschilder.<br />

In de buurt van de Mijdrechtse Hema en Albert Heijn staat het huis van kunstschilder Boekschoten. Wat aarzelend sta ik voor de brede houten deur van wat atelier " Het Oude Holland" moet zijn. Aan de buitenkant is niet op te maken dat hier een kunstschilder huist. Binnen prikkelt niet zozeer verflucht als wel een sterke geur van boenwas mijn neus. De nieuwe houten vloer in de woonkamer wordt in de was gezet. Na een verontschuldiging over de,,rommel" die daardoor is ontstaan, steekt Boekschoten (59) van wal. ,,Toen ik vijfjaar was schilderde ik al. Ik heb m' n hele leven geschilderd. Op de lagere school kreeg ik voor mijn tekeningen al goedkeuring van De Lion Cachet, die zo'n veertigjaar geleden de ontwerper van de bankbiljetten was. Op het ogenblik heb ik opdrachten lopen van Johan Enschede, de gelddrukkerij. Het zit bij ons in de familie, 't zijn allemaal ontwerpers en bouwers. Mijn overgrootvaders waren kunstarbeiders met hout. Ik heb daar nog een oud stuk gereedschap van, uit 1700 zoveel, of 16- nog wat. Ik heb een bouwkundige opleiding gevolgd, voor architectuur. Geen academie voor beeldende kunst. We krijgen hier lui van academies aan de deur, die kwijlen: ik wou dat ik't zo kon! Wij zijn geen mensen die een academie volgen, wij hebben een drang van binnenuit om te schilderen.''

Wonderlijk
Met moderne kunst houdt de Mijdrechtste kunstschilder zich niet op.,,Dat schilder ik beslist niet. Dat is onpersoonlijk. De natuur is zo mooi, alsje die bewondert, de almacht Gods... Als ik daarvan een druppeltje mag brengen op het doek, dan ben ik er zeer trots op, om een kleinigheid van die natuur te kunnen en te mogen schilderen. Als je naar het water en de luchten kijkt: wonderlijk! En die jaargetijden, op de seconde af loopt het goed! We hebben er geen erg in dat we de natuur zo vervuilen en vernielen. Hoe meer je in de natuur gaat leven, hoe dichter je erbij staat. Dan lukt het schilderen ook. Alsje echt licht uit een schilderij wilt halen, moetje het aanvoelen en zien." Voorzichtig vleit de schilder zijn in'' Ierse" kniekousen gestoken voeten naast zijn koffiekopje neer. Atelier "Het Oude Holland" draagt zijn naam met ere. Plavuizen op de vloer, een plafond van zware houten balken, muren van schoon-metselwerk en een dominerende houten schoorsteenmantel met een schilderij paneel van de schaapskooi in Vierhouten. En uiteraard talloze schilderijen aan de muren. De schilder heeft de inrichting van het huis zelf ontworpen. De naam voor het atelier bedacht zijn zoon, die in de voetsporen van zijn vader treedt. Ook een kleinzoon van vijf heeft volgens Boekschoten talent.,,Zoals hij een mens weet te tekenen. ..! En die kleine van twee jaar, die heeft het ook." Er klinkt verrukking in zijn stem.

Temperatuur en mystiek
Of hij van zijn schilderwerk kan leven, wil Boekschoten niet kwijt. Hij is terughoudend op dat punt. „Men hoeft niet te weten of die man z' n brood ermee verdient, het gaat erom: wat schildert die man, met welke liefde schildert die man!" Wat schildert die mar}? ,,Luchten. Het mystieke in een schilderij is lucht, water en heelal. Daartussen bomen en land. Of het strand. Lucht en water is het grote wat altijd in een schilderij naar voren komt, en het licht dat ermee speelt. Of daar nu net een boompje tussen staat, dat geeft niets. Kijk, dat schilderij daar, dat gaat niet om het scheepje —dat vaart daar toevallig—, maar om het licht." Boekschoten haalt zijn benen van tafel, staat op en gaat me voor naar de werkruimte. Daar hangen nog meer doeken van de meester. Hij wijst aan:,, Het licht bepaalt de temperatuur van het schilderij, het mystieke erin. Kijk, dit gedeelte, daar hangt een waasje, hè... 't Gaat niet om dat bos, maar om de mist, de nevel... Hoe vindt u het?'' Op de werkbank ligt een stel tekeningen. Hoewel enkele ervan beslist fraai zijn, zou je ze niet meteen tot het werk van een kunstschilder rekenen. De wielrenner is, voor zover ik dat kan beoordelen, in de juiste verhoudingen getekend, maar lijkt toch geen onderwerp voor Boekschoten. Dat klopt. ,, Ik stimuleer het tekenen op lagere scholen", doet de schilder uit de doeken. ,,0p de scholen in Vinkeveen en Waverveen heb ik een wedstrijd georganiseerd, met 36 prijzen voor de mooiste tekeningen. Twaalf eerste, twaalf tweede en twaalf derde prijzen: verfdozen, kleurdozen en krijtdozen. Ik heb echte oorkondes uitgereikt aan de kinderen, 'k zal eens kijken of ik er nog een kan vinden." De waardepapieren zijn echter niet meer te vinden. Hopelijk is dat met die van de kinderen niet het geval.

Hollandse landschap
Eén van Boekschotens technieken is het 'oude' schilderij. Door het een beetje te schuren en er daarna weer verf op te brengen, lijkt het schilderstuk oud. ,,Hier", wijst de kunstschilder, ,,gaat-ie't gewone schilderij verlaten en gaat hij naar de ouwere werken. Zie je, hier komt't an, hè." Zijn werk monsterend stelt hij vast:,, Je moet van het schilderij af, je moet naar een echt stuk natuur toe!" Met natuur bedoelt hij geen dieren; die schildert hij nauwelijks. Ook mensen komen niet op de doeken voor.,, Ik ben echt de Hollandse-landschapsschilder, zonder voorkeur voor een bepaald jaargetijde. Ik schilder alle seizoenen." Het aantal schilderijen dat Jan Boekschoten per maand maakt, hangt niettemin van het weer af., ,De afgelopen tijd, met die mooie kleuren, ben ik dag en nacht aan 't schilderen geweest, dag en nacht in het veld." Waaris het veld? ,,De Hollandse waterkanten en bossen. Hoe veel mooie plekjes zijn er niet in ons land!" Boekschoten maakt geen schetsen die hij thuis uitwerkt. Hij schildert meteen in de natuur. Hij heeft zijn auto zo ingericht, dat regen geen belemmering hoeft te zijn om met het penseel aan de gang te gaan. Onder de achterklep van zijn busje, met een soort tent erover, kan hij in de stromende regen in het bos zijn ezel neerzetten en een doek van verf voorzien. Uiteraard schildert hij ook wel in zijn atelier, doeken naar eigen inspiratie.

„Enorme waardering"
Jan Boekschoten schildert niet alleen wat hij mooi vindt of waartoe hij inspiratie heeft. Hij neemt ook opdrachten aan, waarbij hij aantekent dat hij geen plaatjes (bij voorbeeld ansichtkaarten) naschildert. ,, Ik ben wel specialist in het uitschilderen van bepaalde plekken, bij voorbeeld het huis of de boerderij waar men gewoond heeft. Herinneringen op een schilderij vastleggen kan ik goed'', meent de Mijdrechtse kunstenaar. Een enkele keer komt het voor dat hij twee dezelfde opdrachten krijgt: iemand heeft een schilderij van hem gezien en wil dat ook hebben.,,Maar een schilderij wordt nooit hetzelfde, dat is het mooie van schilderen." In het atelier worden verder regelmatig schilderijen verkocht aan belangstellenden. ,,De mensen kunnen mijn werk enorm waarderen, de warmte die erin naar voren komt." Boekschotens werk bestaat ongeveer voor de helft uit opdrachten en voor de helft uit vrij werk. Hoe lang hij over een schilderij doet, is iedere keer verschillend. ,, Het ene gaat vlotter dan het andere, 't Is net hoe het uit de verf komt. In de vakantie heb ik ook altijd mijn schilderspullen bij me; iedere dag behalve zondag zit ik dan te schilderen. Als ik in het buitenland schilder, verkoop ik het haast van de ezel af: ik neem bijna nooit wat mee terug naarNederiand. Als men het schilderwerk van mij kent, wordt men er verliefd op, zeggen ze", stelt de Mijdrechtse schilder voldaan vast.

Niet schilderachtig
Naast schilderen heeft hij eigenlijk geen hobby's. ,, Watersport. Maar dan in de zin van: op het water zijn en schilderen." Dat de naam Boekschoten in Mijdrecht geen associaties oproept met een bekend kunstschilder, vindt hij niet erg. ,,Ik loop er hier niet mee te koop. Mijdrecht is niet zo schilderachtig. Vinkeveen wél; daar hangt in het gemeentehuis ook een schilderij van mij." In het drie kilometer verderop gelegen Vinkeveen is de kunstschilder dan ook geen onbekende. Jan Boekschoten schat dat hij meer dan duizend, ,,ik denk wel twee duizend" schilderijen heeft gemaakt. Wordt hij het niet zat?,, O nee, het begint nu pas te léven!" Wie een bezoek wil brengen aan " Het Oude Holland" kan telefonisch een afspraak maken: bel na 19.00 uur 02979-81324.

Dit artikel werd u aangeboden door: Terdege

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van woensdag 23 december 1987

Terdege | 64 Pagina's

Boekschoten: „Ik ben een echte Hollandse-landschapsschilder''

Bekijk de hele uitgave van woensdag 23 december 1987

Terdege | 64 Pagina's