Leer ons onze dagen tellen

De vraag om het Goddelijk onderwijs in de tekstwoorden van onze overdenking is uit het gebed van Mozes, de man Gods. Het is een gebed dat opklimt uit een hart dat leeft in een woestijnbestaan. Een zwaar leven, waarvan het uitnemendste moeite en verdriet is. Mozes bevindt zich te midden van een volk dat hij moet leiden naar het van God beloofde land. Een schier onmogelijke taak, omgaan met een volk dat voortdurend tegen hem in opstand komt. Maar het verschrikkelijkste is de opstand en vijandschap tegen God. Thans heeft Mozes zich afgezonderd in de eenzaamheid en worstelt met de vragen rondom leven en dood. Ontzettend is de macht van de dood. Dat heeft Mozes ondervonden. Want reeds meer dan zeshonderdduizend mannen van twintig jaar oud en daarboven zijn in de woestijn door de dood neergeveld. En dan ervaart hij de vergankelijkheid van het leven, maar daarin ook de toorn Gods over de zonden. ,,Want wij vergaan door Uw toorn; en door Uw grimmigheid worden wij verschrikt.''

Het gaat met een mens als met het woestijngras. Wanneer die schrale woestijnwind het zand voortstuift, is dat gras daartegen niet bestand. In één dag verdort het, zo groen als het was. In één ogenblik gaat het te gronde. Zo vergaat ons leven door Gods toorn. Vandaar de zo betekenisvolle bede: ,,Leer ons alzo onze dagen tellen, dat wij een wijs hart bekomen." Nee... niet onze jaren, want we rekenen zo dikwijls in jaren, maar onze dagen. Want we zijn maar mensen van de dag. Weinig en kwaad waren de dagen mijn levens, zegt Jakob. Het is waar, elke dag heeft genoeg aan zijns zelfs kwaad. Mozes bidt om een wijs hart. En voor een wijs hart hebben we nodig dat we onze dagen leren tellen. Dagen tellen... dat wil zeggen, bedenk de kortheid van het leven, de vergankelijkheid van ons bestaan. Dagen tellen... dat wil zeggen, dagelijkse afhankelijkheid en dagelijkse schuldbeleving. ,,Geef ons heden ons dagelijks brood en vergeef ons onze schulden, gelijk ook wij vergeven onze schuldenaren.'' Dagen tellen... dat wil zeggen, de oorzaak bedenken van de moeiten en zorgen van het leven. En waar komen we dan terecht? Wel, bij onze zonde en schuld en de rechtvaardigheid Gods in Zijn oordelen en straffen.

Verstandswerk in dat tellen van onze dagen schenkt ons geen wijs hart. Maar ook hierin is nodig dat de Heilige Geest ons doet verstaan hoe groot mijn zonden en ellenden zijn. O, wat zijn de dagen kostbaar die God ons schenkt, het zijn genadedagen. Dagen waarin de Heere ons nog toeroept:,,Bekeert u!" Ontelbare keren hebben Mozes en de profeten dat Israël aangezegd. En omdat we in plaats van een wijs een dwaas hart omdragen, tellen we onze dagen niet. Maar we jagen voort de eeuwigheid, de rampzaligheid tegemoet. Dagen tellen... dat wil zeggen: ,,De goddeloze verlate zijn weg, en de ongerechtige man zijn gedachten; en hij bekere zich tot de Heere, zo zal Hij Zich zijner ontfermen, en tot onze God, want Hij vergeeft menigvuldiglijk." Zie hier het bevel en de belofte waarmee God op deze dag tot u komt. Laat uw vijandig hart dan niet redeneren en zich verharden onder dit Woord. Want heden, zo gij Mijn stem dan hoort, verhardt u niet, maar laat u leiden. Maar God moet het toch doen? Dat is juist, en gelukkig, want als ik er ook maar iets aan zou moeten doen, was het voor eeuwig kwijt. Daarom, zullen we onze dagen tellen en een wijs hart bekomen, dan moeten we wederomgeboren worden. En dat nieuwe hart en leven buigt onder die toorn Gods in een heilige vreze. Van daaruit klimt de bede:,, Leer ons..." Dagen tellen... dat wil zeggen, dagen waarin gebeden opgezonden worden tot de troon der genade. Zo bad Daniël driemaal daags met open vensters naar Jeruzalem en met een geopend hart naar de hemel. Kijk, dat is nu een wijs hart. Een hart waarin de vreze Gods gevonden wordt, het beginsel van alle wijsheid.

Kom, hebben we zo' n hart? Gereinigd en geheiligd door de offeranden van Jezus Christus eenmaal aan het kruis geschied? Want als er Eén is Die de sterkte van Gods toorn gedragen heeft en de verbolgenheid naardat Hij te vrezen is, dan is het wel de Heere Jezus. Jonge lezer, gedenk aan je Schepper in de dagen van je jeugd, eer dat de kwade dagen komen en je zeggen zult:, ,Ik heb geen lust in dezelve.'' Ouderen, gedenkt te sterven, want de dagen gaan inkorten, en waar de boom valt blijft hij eeuwig liggen. O, mijn geliefde lezer, bedenk: elke dag kan de laatste zijn en dan God ontmoeten... Kinderen van God, het is hier een verdrukking van tien dagen. En aan het einde daarvan zingt de Kerk: ,,En mij hiertoe door U geleid, opnemen in Uw heerlijkheid."

Dagen tellen... Maar mag er nu ook een aftellen zijn in een heimwee naar de eeuwigheid? Want daar wordt geen dag meer geteld, geen oudejaar en geen nieuwjaar meer, maar dan zullen we eeuwig bij de Heere wezen. Vertroost dan elkander met deze woorden. Noch is 't beste van onz' ellende dagen niet dan moeit'en arbeid, ja ook zwaar lijden, 't welk vergaat, zoo wij ook doen t'allen tijden. Wie kan den last Uwer gramschap verdragen of te verstatan? Want zoo groot Uw kracht is, zoo groot is ook Uwe goorne gewis. Daarom o Heer! Leer ons verstaan en merken hoe kort ons leven is, vol van smarten. Dat wij verstaan mogen en recht beharten Uwe wijsheid, in Uw woord en Uw werken. Keer tot ons, hoe lang zullen klagen wij? Van Uwe gramschap maak Uw knechten vrij. (Psalm 90:6 en 7 naar de berij ming van Datheen.)

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen