Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

Zelfverloochening

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Zelfverloochening

5 minuten leestijd Arcering uitzetten

<br />

Terwijl we leven in de lijdenstijd komt ons de oproep voor de aandacht die Christus deed aan de ingangvan Zijn lijden. „Zo iemand achter Mij wil komen, die verloochene zichzelven en neme zijn kruis op en volge Mij."' De weg van zelfverloochening wijst de Heere aan als de levensweg. Wie het leven om Christus' wil leert verliezen, zal het vinden. Zonder zelfverioochening zal men het leven definitief verliezen. Het betrachten ervan is onmisbaar. Alleen op de lijdensweg die voert naar het kruis wordt dit geleerd. Het kruis van Golgotha staat haaks op deze wereld. Evenzo gaat het werk der zelfverloochening tegen vlees en bloed in. Het bestaat in de doding van het eigen "ik". De natuurlijke mens wil niet sterven aan zichzelf. Heel duidelijk blijkt dit in het moderne leefpatroon. Men wil zichzelf kunnen zijn. Je moet geaccepteerd worden zoals je bent. Ieder moet zichzelf kunnen ontplooien. In feite wil men het zondige "ik" geheel kunnen uitleven. Daarbij is de mens zichzelf tot maatstaf. Het vlees onderwerpt zich aan de wet Gods niet. Bij de zelfverioochening gaat het erom alles onder de zeggenschap van God te stellen. Jezelf geheel overgeven aan de wil des Heeren.

Juiste invulling
Houdt dit zo' n wegcijferen van jezelf in datje er als schepsel niet moest zijn? Iemand die zichzelf nog nauwelijks van zijn zonde kan onderscheiden zou dit kunnen denken. Moetje dan zo tot niets worden voor God? Dat er alleen plaats overblijft voor minderwaardigheidsgevoelens? Dit is geen juiste invulling van de bijbelse zelfverioochening. De Heere vraagt niet het zich wegcijferen als schepsel. Het zondige "ik" moet gedood. Om afstervend aan de oude mens de juiste plaats tegenover de Heere in te nemen: achter Hem. Daarvoor is de zelfverioochening nodig. Om een volgeling te worden en te blijven. Achter de kruisdragende Borg aan. Zijn lijdensweg en kruisdood tonen ons Zijn zelfverioochening. Christus bepaalde niet Zijn eigen weg. Hij onderwerpt zich en gaat gehoorzaam de lijdensweg. Zo heeft Hij zichzelf vernietigd. In heel Zijn leven en werk beoefende Hij zelfverloochening. Hij die Gode even gelijk was nam de gestalte van een dienstknecht aan. In deze zelfverloochening baande Hij de weg voor de verzoening. Hij gaf zich gewillig als offer. Zo kon de macht der duisternis toeslaan.

Onderwerping
Verstaan we dat de zelfverloochening alleen in de kracht van deze zondaarsliefde praktijk kan worden? Petrus kwam de Heere tegen op Zijn lijdensweg. In zijn blindheid wilde hij Jezus van Diens kruisweg afbrengen. Ondanks zijn hartelijke liefde komt de vijandschap tegen het kruis openbaar. Petrus liet zich leiden door eigen inzicht. Hij wilde wel een Jezus Die wonderen doet, maar niet een bloedende Christus. In dit verzet staat hij zijn eigen zaligheid in de weg. Bestraffend en toch vol ontferming wijst Jezus hem zijn plaats. Achter Hem in zelfverloochening. Niet zelf je levensweg bepalen. Gelijk Christus de weg van Zijn Vader ging, alzo Hem navolgen. Hebzucht en eerzucht, ja alle vleselijke begeerten moeten gedood worden. In alles op dïe dingen bedacht zijn die Godes zijn. Alleen genade leert ons die volkomen onderwerping.

Verstand, wil, neiging
In het achter Jezus komen behoort het verstand te worden verloochend. Met ons verduisterd verstand is niet te begrijpen dat Gods weg naar de diepte leidt. Door lijden naar de heerlijkheid. Het is ons dwaasheid. Er komt innerlijk verzet: is dat Uw weg, zo diep, zo smal? Het eigen verstand zegt: dat gaat verkeerd. Waar de zelfverioochening wordt beoefend is de vrucht:,,Leer mij, o Heere, de weg door U bepaald." In het achter Jezus komen moet ook de eigen wil worden verioochend. Van nature willen we zelf voorop. We zijn onwillig om een ander als koning te erkennen. Waar de zelfverloochening mag zijn, wordt de wil ook gebogen. Jezus is niet naar Jeruzalem gesleept, maar vrijwillig gegaan. Zijn volk wordt niet achter Hem meegesleurd, maar zeer gewillig gemaakt in het volgen. Het is God, Die het in hen werkt. In het achter Jezus komen moet de zondige neiging worden verioochend. Wat is er het bedenken des vleses! Hoe kleeft mijn ziel aan het stof. De verkeerde genegenheden moeten gekruisigd worden. Om in alles op God gericht te worden. Dan staan we onszelf in de weg! Achter Hem aankomen. Deze zelfverloochening is radicaal. Het laat geen enkele ruimte over voor het onze. Alles wat voortkomt uit eigenliefde moet veroordeeld. Zelfverioochening is vrucht van de uitgestorte liefde Gods in het hart. Dat maakt blij, afhankelijk en ootmoedig. In navolging van Hem.

Door genade
Het gaat gepaard met het opnemen van het eigen kruis. Zo leert Gods volk in voor- en tegenspoed Gods Vaderlijke goedertierenheid opmerken. Terwijl het ongelovigen brengt tot vervloeken, wordt het voor Gods kinderen steeds meer een kruisdragen in zelfopofferende liefde. Calvijn zegt, dat niemand zich naar behoren heeft verloochend dan die zich geheel zo aan de Heere heeft overgegeven dat hij het verdragen kan dat alle delen van zijn leven door Gods wil bestuurd worden. Had Petrus niet deze hoogste trap bereikt? Hij was bereid met Jezus te sterven. Zo ver was hij gevorderd op de weg der zelfverloochening. Maar korte tijd laier was Simon zichzelf genadig en verloochende hij volkomen zijn Meester. Door Jezus' opzoekende liefde werd hij later opnieuw achter Hem geplaatst. Zelfverioochening is een zaak van het hart. Leven door Christus' zondaarsliefde. In eigen kracht brengen we er niets van terecht. Laat ons dan alle vertrouwen op het vlees afleggen en ons begeven tot Gods genade. Om onszelf te verloochenen tegenover God: Uw wil geschiedde alleen. En tegenover de naaste: kwaad met goed vergelden. Wie zo achter Jezus het rechte spoor der zelfverloochening mag gaan, draagt wel een kruis, maar de rijke vrucht is de vrede der ziel: ,,Heb ik mijn ziel niet stilgezet en mij verioochend naar Uw wet, gelijk het pas gespeende kind zich stil bij zijne moeder vindt?!"

Dit artikel werd u aangeboden door: Terdege

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van woensdag 1 maart 1989

Terdege | 64 Pagina's

Zelfverloochening

Bekijk de hele uitgave van woensdag 1 maart 1989

Terdege | 64 Pagina's