De eerste beginselen jong aanleren

Reeds lang wordt strij d gevoerd tegen het klassieke rollenpatroon van man en vrouw. Aanvankelijk gebeurde dit door actiegroepen als'' Dolle Mina'', later ook door de overheid, die o.a. door voorlichting wil bereiken dat de vrouw van de jaren' 90 volledig geëmancipeerd is. Deze voorlichting richt zich, wat de jongeren betreft, voornamelijk op de leeftijdsgroep boven twaalf jaar. Het WD-kamerlid Jorritsma wil hier verandering in brengen: met deze voorlichting moet al bij heel jonge kinderen begonnen worden. Bedoeld zal zijn de leeftijd waarop kinderen de basisschool binnentreden. Nu willen we hier niet ingaan op de onderhavige problematiek, maar wel op de aangeduide leeftijdsverschuiving. Jorritsma gaat ervan uit, dat we, als we wezenlijk iets willen bereiken met voorlichting, niet moeten beginnen bij de al gevormde volwassene, ook niet bij de zich al geruime tijd in een vormingsproces bevindende jongere, maar dat we ons moeten richten op het kind dat nog aan het begin van dit proces staat.

Studentikoos
We zien hier heel duidelijk een ontwikkeling. In de jaren '60 was er de opkomst van de maatschappijkritische beweging. Deze beweging, waarvoorde "gevestigde orde" een negatief geladen begrip was en die ideeënverandering op allerlei terrein beoogde, richtte zich vooral op de studerende jeugd. Daartoe behoorden immers de leiders van de toekomst! De beweging sloeg inderdaad aan en vele studenten roerden zich geducht, bij voorbeeld in de bezetting van universiteitsgebouwen. Toch was dit kennelijk niet voldoende. Bij veel studenten was er mogelijk eerder sprake van een studentikoos verzetje dan van principieel verzet tegen de bestaande maatschappij. Velen voegden zich na het afstuderen immers gemakkelijk in deze maatschappij. Vandaar dat men zich wat later ging richten tot de middelbare scholier. In 1970 verscheen Het rode boekje u oor scholieren, in navolging van een in 1969 verschenen Deens boekje. In dit boekje vraagt Dolle Mina waarom jongens met auto's en meisjes met poppen moeten spelen. Vrije seks en het gebruik van drugs bij middelbare scholieren worden acceptabel geacht. Ook dit heeft veel beroering gegeven. Het heeft ook waarschijnlijk meer invloed gehad dan de onder studenten gehouden acties.

Grens gepasseerd
Toch is men tot het inzicht gekomen, dat men met een poging tot beïnvloeding ook bij middelbare scholieren al te laat was. Want ook dezen hebben al een flink stuk vorming ontvangen. Vandaar het pleidooi bij heel jonge kinderen te beginnen. Hiermee -het lijkt ons van belang daar met nadruk op te wijzen — wordt een heel belangrijke grens gepasseerd. Zo rond het twaalfde jaar beginnen vele kinderen zich duidelijk een eigen mening te vormen, soms op basis van het fundament dat daarvoor gelegd is, soms op een wijze die helemaal niet spoort met de door de ouders gegeven opvoeding. Daarvóór accepteert een kind meestal zonder wezenlijke kritiek wat door ouders en ouderen wordt voorgehouden. Dit betekent dat de aan het jonge kind gegeven voorlichting een uiterst belangrijke rol speelt.

Beveiliging
Dit alles heeft ons als christelijke ouders veel te zeggen. Ook wij dienen op tijd te beginnen. Het is echter te vrezen dat niet alle ouders de noodzaak ervan inzien. Het komt helaas nogal eens voor dat ouders de gevaren pas zien als het te laat is, als zoon of dochter zo'n 16al7jaaris. ,,Hoe komt dat toch? Hij is opeens zo moeilijk geworden. Er is geen praten aan en hij gaat gewoon z'n eigen gang. Zo was hij toch een paar jaar geleden niet!" Nee, zo niet. Het gewas was toen nog niet boven de aarde gekomen. Maar het vreemde zaad was toen meestal al wel gestrooid. En de akker lag er voor open. Die was niet voldoende beveiligd. De beveiliging, die onze kinderen nodig hebben, is de omtuining van Gods Woord en Wet. Daar moeten we heel vroeg mee beginnen. Te meer waar het gevaar voor onze kinderen veel groter is dan voor ons vroeger, omdat ze in een veel groter isolement terechtkomen dan wij (als ze tenminste niet meegesleurd worden). Wij verkeerden in het isolement van de groep, soms van een heel dorp of zelfs een gehele streek. Onze kinderen komen door de openheid en de mobiliteit van onze maatschappij veel meer persoonlij k in een isolementspositie. En daar hebben we ze heel vroeg op voor te bereiden. Dit betekent dat we vroeg een omtuining hebben te maken. We moeten ze niet leren zich te voegen naar de normen van de groep waarin ze staan, maar we hebben ze een eigen, persoonlijke levensstijl bij te brengen, die gericht wordt door de normen van Gods Woord. Dan leren we ze allereerst dit Woord lief te hebben en te eerbiedigen, daarin het leven te zoeken onder de zegen des HEEREN.

Fundament
Maar dan letten we ook op de praktijk van het dagelijkse leven. Dan geven we er acht op met welke vriendjes en vriendinnetjes ze omgaan, wat voor boeken ze lezen, voor wat soort muziek ze belangstelling hebben, wat voor kleren ze graag aantrekken (geen roldoorbrekende!), enz. Een heel belangrijke vraag hierbij is of onze kinderen ouders hebben die de HEERE vrezen (of tenminste ouders die dit écht missen en naar Hem zoeken). Er zijn nogal wat jongeren die hun opvoeding verzaken als ze, wat ouder geworden, gaan ontdekken dat het fundament ervan bij de ouders zelf ontbrak. Als het goed is, is de keuze voor onze kinderen al gemaakt voordat ze op een leeftijd komen waarop ze bewust een eigen keuze gaan maken. Salomo leerde het ons al: ,, Leer de jongen de eerste beginselen naar de eis zijns wegs; als hij ouder zal geworden zijn, zal hij daarvan niet afwijken. "

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen