Zalig zijn die treuren

Wat een droefheid, wat een geween, wat een geschrei wordt hier op aarde gezien en gehoord. Daar wordt geweend over het verlies van een man, ergens anders over het veriies van een vrouw, weer ergens anders wordt er geweend over het verlies van een kind. Op een andere plaats ontmoeten we kinderen die wenen over het verlies van een vader of moeder, en zo zouden we door kunnen gaan. De aarde is één groot tranendal, het uitnemendste van dit leven is moeite en verdriet, zegt de psalmist. En onder al de tranen die hier op aarde gestort worden schuilen zo veel tranen van vijandschap en opstand tegen de levende God. Omdat we het met Gods handelingen niet eens zijn, en dan in wegen van smart en rouw met gebalde vuisten naar den hemel staan. Dit kan openlijk gebeuren, maar ook menigmaal bedekt. Want om het met den Heere eens te mogen zijn in zulke wegen, daar is de Heere voor nodig. Genade alleen, leert de mens kennen dat de Heere rechtvaardig is in al Zijn handelingen, en dat Hij het niet verkeerd doet, maar dat wij het verkeerd doen en verkeerd gedaan hebben.

De wortel van alle droefheid, smart, ellende en rouw ligt in het paradijs. Daar hebben wij God verlaten, daar zijn we alle ware kennis, gerechtigheid en heiligheid kwijt geraakt. Nu is de bezoldiging der zonden de dood, dat is het loon op de zonden, en dat alles door eigen schuld. De Heere had gesproken: ,,... ten dage als gij daarvan eet, zult gij den dood sterven." Nu zegt Christus in het begin van Zijn bergrede:,,Zalig zijn die treuren. .." Worden dan al die mensen zalig gesproken die hier treuren over de gevolgen der zonden? Zouden die hier bedoeld worden? Neen, hier wordt een ander treuren bedoeld, een geestelijk treuren. Paulus komt in 2 Korinthe 7 over een droefheid te spreken die naar God is, en een droefheid die naar de wereld is. En wat Christus hier bedoelt is die droefheid naar God. Het is een droefheid, een treuren dat gewerkt is door den Heilige Geest. Nu kan de vraag rijzen bij een mens: wie zijn het die geestelijk leren treuren? Dat is een volk dat van God gekend is, en welkeheeft liefgehad met een eeuwige liefde!

Deze mensen liggen van nature net zo goed verloren in Adam als alle andere mensen. Maar nu heeft de HEERE onderscheid gemaakt waar het niet was, en ook niet is. Ze zijn niet beter en niet waardiger dan andere mensen, en dat zal voor dat volk nu juist het wonder gaan uitmaken. Dezen van wie de Heere zegt: ,,Ik heb u liefgehad met een eeuwige liefde", dezen zijn het die de Heere uit hun geestelijke doodsslaap komt op te wekken. Als de Heere hun geestelijke ogen komt te openen, dan raken ze aan het treuren. Dan gaan ze inleven dat ze God kwijt zijn, en God te moeten missen dat is alles te missen, maar ook krijgen ze dan te geloven dat ze sterven moeten en niet kunnen sterven. Wat wordt zo' n mens dan ongelukkig! Dezen gaan de zonden en werelddienst verlaten, gelijk een Ruth wordt het zondige Moab verlaten. Dan wordt het bij aanvang ingeleefd hoe bitter en smartelijk het is tegen God gezondigd te hebben. Berouw over de zonden van hun verleden krijgen zulken. Zij gaan haten wat God haat en liefkrijgen wat God liefheeft, wat een lust was wordt een last, en wat een last was wordt een lust. Een treuren wordt er geboren over hun zonden, en dan te beseffen tegen Wien zij gezondigd hebben. Het is tegen een Heilig en Rechtvaardig God.

Nlu zegt Christus, dat zij zullen vertroost worden. Door wie zal zo'n treurende vertroost kunnen worden? Door een mens, door een kind van God? Heeft zo' n mens er iets aan als er tegen hem gezegd wordt: met jou komt het wel goed, of: wat de HEERE begonnen heeft zal Hij ook voleinden? Neen, er is er maar Eén Die kan troosten, dat is de Heere zelf. Zij zullen vertroost worden, zegt de Heere, en dat zal de Heere ook zeker doen, maarop Zijn tijd. En dat is als wij het niet meer verwachten, en ook niet meer waardig zijn. Waar werkt de Heere nu met dat treurende volk op aan, en waar komt de Heere nu in het leven van dat volk plaats voor te maken? Voor Hem die de Weg, de Waarheid en het Leven is. Het is voor ware treurenden zoet en goed om vertroost te worden, en als ze dan eens mogen geloven dat ze bij den Heere vandaan nog zalig kunnen worden. Maar in de weg van ontdekking, ontgronding en ontbloting gaan ze alle grond verliezen in hetgeen dat buiten Hem is. En nu is Hij gekomen om treurenden te troosten, en om hun het eeuwige leven te schenken. En dat kan nu alleen door de weg van recht en gericht. Want Sion zal door recht verlost worden. Gelukkig de mens die de dood in de eerste Adam leert kennen en het leven in die tweede Adam, Jezus Christus. En nu zal het hier een treurend volk blijven, ook na alle ontvangen genade zal het een bédelend volk blijven. En als dat volk sterft, zal van dat volk gezegd kunnen worden: en de bedelaar stierf. Lezer(es), kent u dit leven der genade? O

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen