Buitengesloten en toch behouden

Wat is er een naijver te vinden bij de mens die zonder God en Christus over de aarde gaat. Nijd en jaloersheid is in het hart van ieder gevallen Adamskind te vinden. De zonde van de hoogmoed heeft in het Paradijs een voorname plaats gekregen in het hart van de mens. Deze zonde heeft zo' n kracht dat ze niet alleen veel voorkomt op het kerkelijk erf, maar ook nog wel in het hart van Gods volk en kinderen menigmaal te vinden is. Dat kunnen we ook duidelijk zien in de geschiedenis waaruit bovenstaande woorden genomen zijn. Aaron en Mirjam zijn tegen Mozes opgestaan. Heeft dan de Heere alleen door Mozes gesproken, heeft Hij ook niet door ons gesproken? Zo komt hun opstand openbaar. De genoemde hoogmoed is één van de gemakkelijkste invalspoorten in het hart van de mens. Wat een strijd geeft het in het leven van Gods kinderen om deze vruchten van de oude Adam tegen te gaan en te bestrijden en hoe menigmaal verliezen ze dan deze strijd. Ze geven dan aan deze zonde toe. O, hoe onmogelij k is het om in eigen kracht deze zonde te overwinnen.

Mirjam ontvangt als gevolg van haar opstand een ernstige straf, namelijk melaatsheid. Dat was niet alleen een dodelijke kwaal, maar ook een kwaal die buiten de gemeenschap der mensen en wat nog erger was, buiten de gemeenschap van God sloot. Haar toestand is zeer ellendig. Ze wordt gestoten buiten het volk. Ze mag in de legerplaats niet langer blijven. O, erwas een tijd in haar leven geweest, dat ze liederen mocht zingen tot de eer des Heeren. En nu deze weg en dat door eigen schuld. Wat kan een kind van God diep en smartelijk vallen. Maar ziet, daar is een bidder voor haar op de aarde. Het is Mozes, tegen wie ze was opgestaan. Hij, die in het Woord staat opgetekend als een zeer lankmoedig mens, toont deze dierbare genadevrucht door voor haar de Heere aan te roepen. De Heere verhoort het gebed van Zijn knecht en geeft een weg tot genezing voor de zondares Mirjam. De straf leert ze verstaan. De Heere gebiedt dat zij nog zeven dagen lang eronder zal moeten zuchten, maar daarna mag ze weer opgenomen worden onder het volk van Israël en haar plaats weer innemen.

Is in deze geschiedenis geen duidelijk beeld te zien van de heilzame lessen die de Heere komt te leren aan Zijn volk en gunstgenoten? Gaan ook zij door ontdekkende genade niet verstaan welk een opstandig en hoogmoedig mensenkind zij zijn door de val van Adam in het Paradijs? Leren zij niet zien hoe dit de wortel van alle zonden is? Gaan ze niet iets ondervinden van die dodelijke plaag der melaatsheid in geestelijke zin, namelijk de zonde? Wat een ernstig gevolg had deze plaag, immers daardoor werden ze gestoten uit Gods dierbare nabijheid en gunst. Bent u niet onbekend aan dit ontdekkende en ontgrondende onderwijs? Is de breuk al in ons leven ontdekt? De Heere komt dat te leren; de Heidelbergsche catechismus belijdt, dat we gaan verstaan hoe groot onze zonden en ellenden zijn. O, wat leren we dan te buigen voor de Heere en wat bewenen we dan de hoogmoed van ons hart en de wederspannigheid van ons bestaan en de ongerechtigheid onzer zonde. Wat zien we ons dan als een buitengeslotene en dat verdiend. Immers, het is eigen schuld. Het was verzet tegen de Heere en verwerping van Zijn heerschappij.

In deze geschiedenis zien we het verzet tegen de middelaar van het oude verbond, namelijk Mozes. We zien echter ook zijn lankmoedigheid om voorbede te doen voor diegene die tegen hem was opgestaan. Maar wordt dat nog niet veel duidelijker en klaarder gepredikt door de Middelaar van het nieuwe verbond, namelijk Jezus Christus. Wat een verzet en weerstand tegen Hem, zelfs ook bij Zijn volk en kinderen om door Hem alleen en op grond van vrije genade zalig te worden. Maar hoeveel uitnemender en heerlijker was zijn lankmoedigheid. Hij heeft voor de overtreders gebeden. Schoon zwaar getergd, is Hij lankmoedig en weldadig en groot van goedertierenheid. Nu is er voor al diegenen die de kwaal der zonde door ontdekkende genade leren kennen, die een heilzame droefheid in hun leven leren beoefenen en zichzelf als een buitengeslotene gaan leren zien, deze Hemelse Voorbidder, de meerdere Mozes, wiens voorbede zo'n kracht en sterkte heeft dat ellendige en vloekwaardige zondaren door Zijn verdienste nog zalig en behouden kunnen worden.

Hij doet het dezulken ervaren in de weg van het wonder, dat zij weer aangenomen kunnen worden in de gemeenschap Gods op grond van vrije genade. Wel leren ze nog enige tijd net als Mirjam de zonde inleven en zuchten ze onder de bittere gevolgen van hun opstand en wederspannigheid. Maar de belofte van de aanstaande verlossing wordt hun op grond van het werk van de meerdere Mozes gepredikt en de weg alleen door Zijn verdienste voorgesteld, die door het oprechte geloof omhelsd mag worden. Straks als ze sterven gaan, mag hun hoogmoed en weerspannigheid, hun hardheid en ongerechtigheid, hun zwakheid en ongelovigheid eeuwig achterblijven en op grond van vrije genade mogen ze dan binnengaan in het Land der Belofte. Dit geschiedt alleen op grond van het spreken Gods door de meerdere Mozes met arme en verloren zondaren. Dan zal de Kerk zingen uit Psalm 65 vers 2: ,,Een stroom van ongerechtigheden had de overhand op mij. Maar ons weerspannig overtreden verzoent en zuivert Gij."

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen