Een tang- of vacuümverlossing is niet eng

Vroeger waren de zwangerschap en de bevalling veel meer "gewone" gebeurtenissen dan tegenwoordig. Een vroedvrouw begeleidde het geheel en meestal ging het goed. Natuurlijk kwamen ook ernstige problemen voor, maar toch werd de hulp van een gynaecoloog zelden gevraagd. Als we oudere vrouwen over hun zwangerschap en bevalling horen vertellen, dan kunnen we wel begrijpen, dat de moeder- en zuigelingensterfte toen veel hoger was dan nu. Tegenwoordig wordt (gelukkig) veel eerder de hulp ingeroepen van specialisten. Voorlichting was er vroeger eigenlijk ook niet bij. Wat wist een vrouw toen van de groei van haar ongeboren kind? Wie vertelde haar over het verloop van de bevalling? Ja, verhalen werden er genoeg verteld. Allerlei bakerpraatjes boezemden de aanstaande moeder grote angst in. In het boek "Zwangerschap en bevalling" wordt benadrukt dat het belangrijk is voorgelicht te worden, te weten wat er gebeurt en kan gebeuren en om te horen hoe de ervaring is van andere vrouwen. Dat voorkomt angst voor het onbekende en ,,angst is een grote vijand van het bevallen." Nu, wie voorgelicht wil worden over vooral de bevalling kan het boek van Kitty en Dominique van Rossum ter hand nemen.

Planning
Het boek begint met een inleiding, die we beter maar over kunnen slaan. We zouden ons maar ergeren aan uitspraken als: ,,In de meeste gevallen wordt een zwangerschap zeer zorgvuldig gepland door het aanstaand ouderpaar. Tegenwoordig maakt een vrouw die voor het moederschap kiest één, twee, hooguit drie of vier keer in haar leven een zwangerschap en bevalling mee... Steeds meer vrouwen kiezen ervoor om pas op latere leeftijd aan een (eerste) zwangerschap te beginnen..." Of u het boek nu maar helemaal niet moet lezen en/of bekijken, hangt af van hetgeen u verwacht en zoekt, 't Is geen christelijk boek. Het gaat niet uit van man en vrouw, die in het huwelijk samenleven en al dan niet kinderen van de Heere ontvangen. Men schrijft over de vrouw en haar partner, mondige mensen die een bewuste keuze maken en daarbij allerlei voor- en nadelen tegen elkaar afwegen. Ik heb het boek wel gelezen en ik moet eerlijk zeggen, dat de onderwerpen die aangesneden worden helder en begrijpelijk verwoord worden. Uitgebreide fotoseries en verduidelijkende tekeningen begeleiden de tekst. Sommigen zullen de foto's van bevallingen niet kunnen waarderen, terwijl anderen het wel fijn vinden om nu eens te zien wat er gebeurt bij bij voorbeeld een stuitbevalling, een tang- of een vacuümverlossing.

Natuurlijk
Het eerste hoofdstuk gaat over de natuurlijke bevalling. De moeder is onder behandeling van een verloskundige, want zij is de deskundige op het gebied van de normaal verlopende zwangerschap en de normaal verlopende baring. Als er echter complicaties te verwachten zijn, wordt de gynaecoloog te hulp geroepen, want hij is de deskundige op het gebied van de niet-naar-wens-verlopende zwangerschap en baring. Ook als er geen bijzonderheden zijn, kan een vrouw (poliklinisch) in het ziekenhuis bevallen. De kraamtijd brengt ze dan toch thuis door. ,,Een poliklinische bevalling is niet per definitie veiliger dan een thuisbevalling en andersom. Het één is niet beter dan het andere. Het gaat erom dat u zich tijdens uw bevalling zo veel mogelijk op uw gemak voelt, want dat is een belangrijke voorwaarde voor een soepel verloop van uw baring. Voor de een is dat thuis, voor de ander is dat in de verloskamer van een ziekenhuis." Achtereenvolgens komt nu het hele verioop van de bevalling ter sprake, steeds verduidelijkt door tekeningen of foto's en herkenbaar gemaakt door ervaringen van moeders. Soms laat de baby te lang op zich wachten en moet de moeder naar het ziekenhuis. De gynaecoloog beoordeelt of de bevalling ingeleid zal worden. Een van de moeders vertelt:,,Morgen moet ik naar het ziekenhuis en daar zie ik verschrikkelijk tegenop. Maar ik ben nu twee en een halve week over tijd en de verloskundige vindt het niet verantwoord nog langer te wachten. Ik heb nog nooit in een ziekenhuis gelegen en ik ben er zo bang voor. Ik ken die gynaecoloog helemaal niet en ik ben toch al niet zo'n type dat zich gauw op z' n gemakt voelt met vreemde mensen..." Via een infuus in arm of hand krijgt de moeder hormonen toegediend en verder worden door een CTGapparaat de hartslag van het kind en de frequentie van de weeën geregistreerd. Heel precies wordt omschreven wanneer en waarom een bevalling op gang wordt geholpen, hoe dat werkt en wat de moeder ervaart.

Tangverlossing
Niet altijd gaat een bevalling vanzelf. Daar is bij voorbeeld de tangveriossing. Eerst een klein stukje geschiedenis. In Engeland woonde in het begin van de zeventiende eeuw een Franse arts, Chamberien genaamd. Deze arts gebruikte voor het eerst een veriostang en hield zijn uitvinding geheim. Dat kon best, want barende vrouwen droegen in die tijd toch wijde lange rokken... Aan het eind van de achttiende eeuw was de verlostang echter helemaal ingeburgerd. Veel artsen gebruikten hem zelfs bij bijna iedere bevalling! Hoe werkt zo'n tang eigenlijk? Een moderne veriostang bestaat uit twee helften, lepels. Als een gynaecoloog hem moet gebruiken, legt hij meestal eerst de linker lepel aan de zijkant van het hoofdje van het ongeboren kind. Daarna volgt de rechterlepel en de handvatten van de lepels klikken samen in het slot. Nu kunnen de lepels niet verschuiven of samenknijpen. Zo wordt het babyhoofdje even gevangen gehouden en voorzichtig helpt de dokter mee om het kindje geboren te laten worden. Een moeder die een tangveriossing meemaakte: ,,... Ik wist helemaal niet hoe zo' n tang eruitzag en daarom had ik me er iets verschrikkelijks van voorgesteld. Je hoort er altijd van die enge verhalen over... De dokter legde me rustig uit waarom in mijn geval een tangverlossing beter was. Hij liet me dat ding zien en ik mocht het zelfs even vasthouden. En echt waar, dat nam mijn angst weg..."

Vacuümverlossing
Ook de vacuümverlossing is een medische ingreep, die noodzakelijk kan blijken te zijn om de baby vlot geboren te laten worden. Als een gynaecoloog beslist de vacuümextractorte gebruiken, doet hij dat in het belang van de moeder en/of het kind. Een oorzaak kan bij voorbeeld zijn dat de bevalling te lang duurt en het ongeboren kind het benauwd krijgt. De gynaecoloog zet een soort metalen schaalde van vijf centimeter, een cup, op het achterhoofdje van de baby. De lucht wordt tussen de kinderschedel en de cup weggezogen en nu zit de cup goed vast. Voorzichtig trekt de gynaecoloog nu aan de slang, die aan de cup vastzit en het kindje wordt geboren. ,, Het is natuuriijk nooit leuk als medisch ingrijpen noodzakelijk is, maar soms moet het gebeuren in het belang van u en uw kind. Hoe moeilijk dat ook is, probeert u zich steeds voor ogen te houden dat alle handelingen van de gynaecoloog er in de eerste plaats op gericht zijn om u en uw baby zo ongeschonden mogelijk bij elkaar te brengen", zo lezen we bij de stuitbevalling. Uitgebreid komen alle problemen, gevaren, handelingen en mogelijkheden ter sprake. Er is bijv. meer kans op een complicatie bij de geboorte en daarom moet de moeder naar het ziekenhuis. Is het goed gegaan, dan,,krijgt u, net als bij een gewone bevalling, uw kindje direct bij u. Het kan zijn dat uw baby eerst even door de kinderarts nagekeken moet worden, als hij bij voorbeeld wat ademhalingsmoeilijkheden heeft in het begin, omdat hij het wat benauwd heeft gehad. Als de geboorte van uw baby erg zwaar en uitputtend is geweest, kan het ook voorkomen dat de kinderarts beslist dat hij eerst een dag in de couveuse moet liggen, zodat hij rust, warmte en de nodige ondersteuning voor de start van zijn leven krijgt. Dat is natuurlijk niet leuk, maar soms is dat wel even nodig."

Keizersnede
Een op de vier baby's in stuitligging komt door mid-> del van de keizersnede ter wereld. En dat is slechts één reden, maar in het boek worden er nog veel meergenoemd: een voorliggende placenta, een te nauw bekken, omstrengeling door de navelstreng en dergelijke. Een keizersnede is altijd een noodoplossing. Nooit wordt er'' zomaar'' besloten tot een keizersnede! En toch komt het nog vaak voor: één op de zestien kinderen wordt operatief geboren. Soms is van tevoren bekend dat de baby niet op een natuurlijke manier geboren kan worden. Voor de meeste aanstaande moeders is het echt een teleurstelling. Ze zijn verdrietig, angstig, bezorgd, hebben het gevoel gefaald te hebben.,,Er wordt wel eens beweerd dat een keizersnede toch wel een makkelijke manier van bevallen zou zijn, maar iedere moeder die haar kind zo gekregen heeft, weet dat zo' n opvatting in het rijk der fabelen thuishoort. Het is fantastisch dat de keizersnede bestaat, daaraan wordt niet getwijfeld, maar leuk of makkelijk is een keizersnede nooit. Er zijn altijd ingrijpende lichamelijke en emotionele consequenties." De keizersnede kan onder algehele narcose plaatshebben, dan maakt de moeder het moment van geboren worden niet mee. Het eerste schreeuwtje, de eerste kennismaking moet ze missen, en als ze uit de narcose bijkomt, is de baby al naar de couveuseafdeling gebracht. ,,... Van tevoren was ik heel bang geweest dat ik mijn eigen baby niet zou herkennen. Dat ik zomaar een kind aangewezen zou krijgen. Maar toen ik eenmaal mijn baby zag, wist ik dat moeders zich nooit zulen vergissen. Uit honderd baby's zou ik nog onmiddellijk die van mij herkend hebben, ook al had ik hem nog nooit gezien..." Een keizersnede onder plaatselijke verdoving ervaren de ouders bijna als een gewone bevalling. De belangrijkste emoties die onlosmakelijk met de geboorte van het kind verbonden zijn, gaan op deze manier niet voorbij aan moeder èn vader. Als alles goed is met de baby, mag hij of zij eventjes bij de moeder liggen en zij kan hem aanraken, voelen, horen, zien en ruiken. Ondertussen is de operatie nog in volle gang!

Dood kindje
Na de hoofdstukken "Bevallen van een tweeling" en'' Prematuur geboren'' (de te vroeg geboren baby in de couveuse) wordt geschreven over de baby die voor, tijdens of na de geboorte overlijdt.,, Het is een van de ergste dingen die u in het leven kunnen overkomen (...) Soms komt tijdens de zwangerschap al aan het licht dat de baby een handicap heeft waarmee hij niet zal kunnen overieven. Als u dat te horen krijgt, kan uw wereld instorten. Misschien voelt u uw baby bewegen en toch weet u dat hij overlijden zal. Dat is hard, heel hard (...) Het is heel moeilijk als u, in sommige gevallen zo plotseling, geconfronteerd wordt met het feit dat uw baby niet meer leeft als hij wordt geboren. Gynaecoloog en verloskundige zullen u, hoe verdrietig en emotioneel u ook reageert, altijd wijzen op de mogelijkheid naar uw baby te kijken, in uw armen te nemen, even bij u te houden (...) Misschien heeft u een geloof waaruit u troost kunt putten..." Nu, ik denk ik niet datje uit 'een' geloof troost kunt putten. In het hoofdstuk "Aangeboren afwijkingen" komt het moderne denken nog sterker naar voren.,,De uitslag van de vruchtwaterpunctie was niet goed en mijn vriend en ik hebben direct besloten om het weg te halen..." Toch worden ook nu nog gehandicapte baby's geboren.,, Veel ouders van gehandicapte kinderen zoeken de schuld bij zichzelf. Probeert u dat vooral niet te doen. Het is nergens voor nodig om u minderwaardig te voelen ten opzichte van ouders meteen gezond kind. Stop geen emoties weg voor u zelf of voor uw partner, want u zult echt door uw verdriet en teleurstelling heen moeten om uiteindelijk een evenwicht te hervinden, waarvanuit u de afwijking van uw baby kunt accepteren."

Wonder
Het boek eindigt met" Het kraambed''. Het is heel informatief, duidelijk, verklarend, geruststellend en ook interessant. Jammer, dat alles 20 op het hier en nu, op het gelukkig-zijn-zonderzorgen, op het "ik" gericht is. Uiteraard wordtin dit boek helaas gemist dat God het leven schenkt. Het is een wonder, waarvan we toch ook wel mogen zeggen, dat we het zien, maar niet doorgronden. Wie echter allerlei zaken rond de bevalling te weten wil komen, is met het boek "Zwangerschap en bevalling" door Kitty en Dominique van Rossum goed geholpen. Het heeft een register met daarin vele onderwerpen alfabetisch gerangschikt, telt 160 bladzijden, kost ƒ 39,90 en is uitgegeven bij Zomer & Keuning, Ede.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen