Prins Bernhard 80 jaar

Twee jaar na zijn vrouw wordt prins Bernhard 80 jaar. De prins heeft ervoor gezorgd dat hij geen kleurloze functie kreeg. Daar is zijn karakter ook niet naar. De Nederlanders waren vrijwel direct hun hart kwijt aan de Duitse prins die zijn schoonmoeder in het openbaar met een zoen begroette en zelf achter het stuur van zijn sportwagen zat. Een steviger fundament voor deze populariteit legde Bernhard in de Tweede Wereldoorlog, toen hij 'gewoon' meevocht tegen'de vijand. Al was schoonmama het er be-O paald niet mee eens dat Bernhard vliegles nam en nog minder dat hij vluchten maakte met bommenwerpers. Als bevelhebber van de Binnenlandse Strijdkrachten kon de prins in eigen land aan de slag. Na de oorlog kreeg Bernhard achtereenvolgens het opzicht over diverse legeronderdelen en ten slotte werd hij InspecteurGeneraal der Krijgsmacht (IGK). Ook werden hem bij verschillende bedrijven commissariaten aangeboden.

Reizen
Niet alleen bij bedrijven in eigen land kon Bernhard zijn werklust kwijt, hij maakte ook veel reizen naar het (verre) buitenland, om daar het kleine land aan de Noordzee onder de aandacht te brengen. In dit verband wordt altijd de misstap van de prins genoemd inzake de firma Lockheed. Maar die vlakt de grote verdiensten van prins Bernhard voor ons land niet uit.

Wereldnatuurfonds
De prinselijke inzet voor de natuur is een verhaal apart. Zeg Wereldnatuurfonds en je denkt aan prins Bernhard. Hij was er dan ook mede-oprichter van en tevens president. Na 'Lockheed' legde de prins deze functie neer, maar werd hem wel de eretitel "founder-president" verleend (president-oprichter). Aanvankelijk jaagde de prins op wild. Rond 1960 viel het hem echter op, tijdens zijn jaarlijkse safari in Afrika, dat er heel wat minder wild was dan voorgaande jaren. Bernhard stopte acuut met jagen op olifanten. Wel ging de prins nog steeds het woud in; nu om te filmen. Reizen is een van zijn liefdes; nog onlangs bezocht hij (opnieuw) Indonesië. Na maandenlange vergaderingen werden, in het najaar van 1961, de statuten van het World Wildlife Fund vastgelegd. In 1962 kwam er een Nederlandse afdeling van de grond, het Wereldnatuurfonds Nederland. Ook hiervan is Bernhard jarenlang president geweest. De pandabeer is het symbool van het fonds, maar ook zet men zich in voor de witte neushoorn, de Bengaalse tijger, koraalriffen, regenwouden, olifanten, enzovoorts.

Olifanten
Vooral olifanten hebben de belangstelling van de prins. Zijn interesse beperkt zich niet tot de levende, in het wild voorkomende logge exemplaren. In talloze formaten en van allerlei materialen staan er beeldjes van de grijze reuzen in de werkkamer van prins Bernhard. Toen Nederland eenmaal van de liefhebberij op de hoogte was, kon geen bedrijf er meer omhten de prins bij een opening of iets dergelijks een exemplaar voor zijn verzameling toe te stoppen. En kon men zo gauw geen olifant in driedimensionale vorm bemachtigen, dan werd de koninklijke verzamelaar wel een stropdas of T-shirt met een afbeelding van een olifant erop aangeboden.

„Nooit bang"
In een gesprek in verband met zijn 75e verjaardag verklaarde de prins tegenover Fred Lammers: „Voor de dood ben ik nooit bang geweest en ik zal het ook niet worden. Dat komt' waarschijnlijk omdat ik er meer dan veel andere mensen mee te maken heb gehad. (...) Er zijn momenten geweest dat ik dacht: nou gaat het gebeuren. (...) Altijd als ik er beroerd aan toe was heb ik de absolute wil gehad weer beter te worden. Dat maakt geloof ik veel uit."

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen