Een bijzondere dankdienst met een vreemde sfeer

In een rouwadvertentie van een meneer van boven de 80 stond dat voorafgaande aan de begrafenis een dankdienst zou worden gehouden. Wat moeten we daarvan denken? Ik merk dat het u wat vreemd aandoet. En dat is bij mij net zo. Kijk, de famihe heeft daar vanzelf zijn redenen voor. Zij redeneren aldus: vader heeft een gezegende leeftijd mogen bereiken. Reden tot dankbaarheid. Wij hebben ook een goede en zorgzame vader gehad. Reden tot dankbaarheid. Bovendien: vader is nu beter af! Alweer reden tot dankbaarheid. Wat dat laatste betreft: dat laat ik liggen. Ja maar het staat toch in de rouwcirculaire? Maar wat zegt dat? Het papier is geduldig. Maar afgezien van het laatste, is het dan niet bijbels dat we niets hebben verdiend en dat we -naar een bekend lied- voor elke dag ons hier gegeven Hem hoger, reiner loflied moeten toebrengen? Nogmaals: ik ben er -waarschijnlijk net als uniet voor, maar ik kan het moeilijk onder woorden brengen.

Geestelijk klimaat
De sfeer, hoe is die? O, precies! Dat is het. U brengt mijn gevoelens onder woorden. Het is de sfeer. Daar kan ik mij niet zo in vinden. Niet de leer maar de sfeer. Niet de leer dus? Zegt u dat niet te hard. Hoe zo? Nu ja. Hoe was de overdenking door de predikant? Ja, wat zal ik daarvan zeggen. Het was allemaal waar wat hij zei. Maar een preek vol waarheden is nog geen ware preek. Heb je er ook op gelet wat hij niet gezegd heeft? U schiet in de roos. Want eerlijk gezegd heb ik wel iets gemist. Vandaar dat onbehaaglijke gevoel. Als ik u zo aanhoor vermoed ik -en u moet mij maar tegenspreken als ik mij vergis- dat u ten eerste weinig gehoord hebt over de oorzaak van de dood. Daar heb ik weinig over gehoord. Hij heeft het wel een keer genoemd. Dat wel. Precies. Maar het functioneert niet in het geheel.

Schande
Wijlen ds. R de Groot (18761959) zei vaak bij het graf: „Hier ligt broeder X in zijn schande." Hier zien wij de vruchten van wat in het paradijs gebeurd is. Wat is vernederender voor een mens dan om begraven te worden. Hij die eerst gelopen heeft over de aarde wordt nu neergelegd onder de aarde! Het is een innerlijke tegenstrijdigheid om te spreken van een "eervolle begrafenis." De dood is de bezoldiging op de zonde. Een blik in het diepe graf is huiveringwekkend. Ook Gods kinderen moeten sterven. Voor hen is het een geheiligd graf! Omdat Christus hun schande op Zich genomen heeft. Ook Hij heeft in het graf gelegen! En op de jongste dag doet dit sterfelijke onsterfelijkheid aan. 1 Kor. 15:57. Kunt u meekomen? Helemaal! U hoort dus ook graag spreken over het plaatsbekledend werk van de Borg? Niets liever! Kijk! Rijk als gezegd kan worden dat de overledene deel heeft aan de Bruiloft die wel een begin heeft maar geen eind. De eeuwige Bruiloft. Dan zegt de wereld: de begrafenis lijkt wel een bruiloft. U voelt wel aan: we zijn hier in een ander geestelijk klimaat dan voornoemd.

Verdriet
Daar is nog iets. Het lijkt wel alsof je geen verdriet meer mag hebben. Maar we zijn toch mens. Dierbare panden te moeten missen is geen kleinigheid. Wat staat de Borg dicht bij ons. Toen Zijn vriend Lazarus gestorven was heeft Hij geweend. „Jezus weende", Joh. 11:37. En voor Lazarus was goede hoop. Zonder twijfel. Vlees kan echter geen vlees missen. Maar je mag je verdriet toch niet gaan koesteren? Inderdaad komt dit voor. En dat is natuurlijk niet goed. We komen op het punt van de rouwverwerking. Verwacht het niet van mensen. Al doet medeleven wel goed. Maar zij kunnen niet echt troosten. Maar er is er Eén, Die het wel kan. Christus kan uw verdriet peilen! Hij is in alle benauwdheid geweest. Maar dan nog veel ergerHij kan u troosten met Zijn tranen. Dan is er wel het verdriet. En dat mag. Maar de angel is eruit. De bitterheid is eruit weggenomen. Dan verwerkt u uw verdriet op een christelijke wijze. Hier zijn we, dat voelt u wel aan, in een ander klimaat. In een echt geestelijk klimaat. Als u en ik nu maar een geestelijk mens mogen zijn. En ons voorbereiden op de dood die onafwendbaar dichterbij komt. De dood is ook een roepstem. En iemand die roept verwacht een antwoord! Het kan geen uitstel lijden. Heden. „Want morgen daagt u dra niet meer" (Van Oosterzee).

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen