Na een maagoperatie bestaat kans op ontstaan van Dumping-syndroom

„Ruim twintig jaar geleden onderging ik een maagoperatie na een heftige maagbloeding. Ik bleef me daarna miserabel voelen. Ik voelde me het best als ik vele malen per dag kleine hoeveelheden licht verteerbare kost at. Toch werd ik soms akelig en brak het zweet me uit. Volgens de diëtiste kwam dit door het "dansen" van de bloedsuikers." Tot zo ver een brief van een lezer.

Deze aandoening staat bekend als het Dumpingsyndroom. Uw maagbloeding is waarschijnlijk het gevolg geweest van een bloedende zweer in de twaalfvingerige darm. Omdat zo'n zweer ontstaat door langdurige inwerking van maagzuur op het kwetsbare slijmvlies van de darm, bestond tot het eind van de jaren zeventig de behandeling ervan uit een dieet met veel melkprodukten en zuurneutraliserende medicijnen.

Bleven er klachten, dan ging men over tot een gedeeltelijke maagresectie: de onderste, zuurproducerende helft van de maag werd samen met het zieke deel van de twaalfvingerige darm verwijderd.

Nu zijn er twee mogelijkheden: men knoopt de uiteinden van de twaalfvingerige darm (duodenum) en de maagrest aan elkaar òf men hecht de duodenumstomp dicht en verbindt het overgebleven deel van de maag met een verderop gelegen stuk van de dunne darm.

De eerste operatie heet BI-, de tweede BII-maagresectie. De B staat voor Billroth, een beroemde chirurg die deze technieken heeft bedacht. De BI-operatie wordt meestal uitgevoerd als de zweer in de maag zelf zit, de BII-operatie als de zweer in het duodenum gelocaliseerd is.

Insuline
Het gevolg van een BII-maagresectie is, dat het voedsel direct vanuit de maagstomp in de dunne darm "stort". Vandaar de naam "Dumping-syndroom". Door de snelle verplaatsing van het eten naar de darm ontstaan er vlak na de maaltijd hartkloppingen, een opgeblazen gevoel in de buik, een gevoel van slapte en slaperigheid.

Ongeveer twee uur na de maaltijd kunnen er nieuwe verschijnselen optreden. Door de plotselinge grote voedseltoevoer naar de dunne darm wordt de alvleesklier geprikkeld tot een grote afgifte van insuline, een bloedsuikerverlagend hormoon. Hierdoor daalt de bloedsuikerspiegel snel en sterk, vaak te sterk, met als gevolg een kortdurend te laag gehalte aan bloedsuiker.

De patiënt wordt dan duizelig, gaat transpireren en heeft de neiging om flauw te vallen. Het is dus heel begrijpelijk dat frequente, kleine maaltijden, waardoor het voedselaanbod wat gespreid wordt, de klachten verminderen.

Zuurremmend
Sinds de introductie van zeer effectieve zuurremmende medicijnen in 1977 zijn maagresecties veel minder vaak nodig. Patiënten met een Dumping-syndroom kom je tegenwoordig dan ook veel minder vaak tegen.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen