Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

Achternamen

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Achternamen

4 minuten leestijd Arcering uitzetten

Eens, niet eens zo erg lang geleden, werden mensen aangeduid met hun voornaam met de toevoeging wiens zoon of dochter zij waren: Jan Jansz., Piet Pietersz., of Klaaske Klaasd. Een klein, maar niet weg te cijferen mannetje, dat de gewoonte had zijn rechterhand in zijn vest te steken en broeierig voor zich uit te kijken, vond dat erg onoverzichtelijk. Hij decreteerde daarom dat al zijn onderdanen niet alleen van voren, maar ook van achteren van een naam voorzien moesten zijn. Enige van die onderdanen namen dit decreet niet al te serieus. Menend dat dit wel geen blijvende maatregel zou zijn, gaven zij bij de burgerlijke stand, die toen in het leven geroepen werd, zeer ludieke achternamen op. Hun nazaten zitten nu nog met deze verkeerd ingeschatte besluitvorming. Vele jaren lang fungeerde het systeem van voor- en achternaam uitstekend. Helaas moet ik echter constateren dat er steeds meer de klad in komt.

Jan
Thuiskomend krijg ik soms te horen: „Je moet Jan even bellen." Op mijn vraag „Hoe heet Jan nog verder?" krijg ik dan als antwoord een papiertje waarop het telefoonnummer van Jan vermeld staat. Dat maakt mij ook niet wijzer en zo draai ik even later met een zekere nieuwsgierigheid het nummer van de mij onbekendejan, die mij kennelijk iets te vertellen heeft. Aan de andere kant meldt zich een kinderlijk stemmetje met "Jaha." „Met wie spreek ik?" „Met Witeke", komt er na enige aarzehng terug. „Dag Witeke, wil jij je vader even roepen?" Enige tijd stilte en dan: „Die zit al jaren in het bejaardenhuis, maar misschien wilt u mijn man spreken." Die is kennelijk wonderwijd weg maar uiteindelijk roept een opgewekte stem toch: „Met Jan!" Na mijn uitdrukkelijk verzoek is Jan dan toch niet te beroerd om ook zijn achternaam te vermelden. Na vijf minuten weet ik dan eindelijk wie Jan is. Ik kan mij nog herinneren dat er op de omslag van het telefoonboek vermeld stond: „Wees kort en zakelijk, meld u zich duidelijk met uw naam." Maar dat is al jaren verleden tijd. Een gisse PTT-employée met een commerciële inslag kon zijn chef overtuigen dat "kort en zakelijk" zijn voor de telefoon aan de PTT weinig geld opleverde. De slogan heeft dan ook plaats moeten maken voor "Laat eens wat van je horen!" Of je dan ook wat te vertellen hebt is volstrekt onbelangrijk; het geleuter door de telefoon kan de PTT niet lang genoeg duren. Blijkens de door mij aangehoorde telefoongesprekken van mijn kinderen met vrienden en vriendinnen komt het opgroeiend geslacht de PTT hierin volledig tegemoet.

Kaarten
Aangezien mijn vrouw en ik ons vijfentwintig jarig huwelijksfeest reeds achter de rug hebben, ontvangen wij met de regelmaat van de klok allerlei kaarten en kaartjes waarop huwelijken en geboorten worden aangekondigd: neven en nichten en kinderen van vrienden worden veelvuldig ten huwelijk genomen en uitgegeven en daarvan worden wij op de hoogte gehouden. Vroeger stond er op zo'n kaart: „De heer en mevrouw Zus en Zo (naam en toenaam) hebben de eer u in kennis te stellen dat hun zoon/dochter (naam en toenaam) in het huwelijk hoopt te treden met... (naam en toenaam). Vergissingen waren uitgesloten. Nu krijgen wij de volgende missives onder ogen: „Groot feest voor u." Als je dan de kaart openvouwt valt er een hele lading confetti over je broek en op het vloerkleed en je kunt lezen: „Vrijdag, 31 augustus, gaan wij in de boot. Als je de knalfuif wilt meemaken moet je om 8 uur in "De Groene Spriet" komen. Piet en Mien." Op de kleinere kaartjes kun je lezen: „Geboren: Mathilda Theresa Veronique. Wij noemen haar Pientje." (Nou ja, waarom ook niet?) „Graag bezoek in het AZU in Utrecht. Grietje en Tijs." Gelukkig weet mijn vrouw al die Jannen, Pieten, Grietjes en Mina's meestal ergens thuis te brengen. Toch is het mij wel overkomen dat ik bij het betreden van de receptiezaal met een bruidspaar geconfronteerd werd waarvan ik mij bij de toelichting van mijn vrouw op het kaartje een heel andere voorstelling had gemaakt. De bruid die ik mij voorgesteld had was wel aanwezig, maar bleek reeds een jaar eerder in het huwelijk te zijn getreden met een Kees, die ik mij niet meer kon herinneren. Het wordt volgens mij tijd dat er weer eens orde op zaken wordt gesteld, zodat wij weten over wie wij het hebben.

Dit artikel werd u aangeboden door: Terdege

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van woensdag 29 juli 1992

Terdege | 68 Pagina's

Achternamen

Bekijk de hele uitgave van woensdag 29 juli 1992

Terdege | 68 Pagina's