Wel op vakantie geweest, maar echte rust genoten?

Is vakantie nodig? Een reden kan wel zijn dat onze maatschappij steeds meer stress geeft. Het leeftempo van onze maatschappij is zeer hoog geworden. Toch rusten veel mensen helaas niet uit, omdat ze de wereld willen leegdrinken tot de laatste druppel. Alle dingen moeten echter geschieden voor Gods Aangezicht. De apostel zegt toch, dat we alles ter ere Gods moeten doen (1 Kor. 10:31). De schone schepping, die wel door de zonden geschonden is, mag in stille aanbidding bewonderd worden. De Bijbel is ook in die zin Reisgids. De vakantie dienen we niet in ledigheid, maar wel verantwoord door te brengen. Dat geldt zeker ook voor onze jeugd. Ledigheid en verveling zijn wapens van de satan om ons tot zonden te verleiden. Jezus zei tot Zijn discipelen en de schare: „Rust een weinig." Ik geloof dat hiermee ook de bezinning bedoeld is. We vinden doorgaans weinig tijd voor bezinning. We leven op de klok. Op een reis voor de zending hoorde ik eens een Kenyaans predikant zeggen: „Jullie westerlingen hebben één afgod en dat is de klok." Ik geloof dat daarin een kern van waarheid zit. Het is goed om ons te bezinnen op de dingen die van eeuwige waarde zijn. Er komt een tijd dat er geen klok zal zijn, dan is het eeuwigheid!

Recreatie
Recreatie betekent eigenlijk herschepping. Alleen wanneer we de herschepping door de Heilige Geest kennen, komen we tot echte rust. De moeilijkheden ontvluchten we niet door even eruit te gaan. We hebben nodig recreatie, dat is herschepping door de Heilige Geest (Psalm 51). Christus is de grote Rustaanbrenger der Kerk. Buiten Hem is onrust. Welke lectuur nemen we mee? Is er tijd voor echt gesprek? Neem er eens de tijd voor. Het is mij wel eens gebleken, dat de vakantie voor veel mensen een vlucht uit de werkelijkheid is: je doet de dingen anders. De zondag breng je anders door, omdat de controle van de plaatselijke gemeente ontbreekt. Zowel in natuurlijk als in geestelijk opzicht zijn de "drie r's" in de vakantie van groot belang: regelmaat, reinheid en rust. Wanneer er in het kerkelijke en geestelijke leven de regelmaat en de reinheid ontbreken, dan blijft de onrust over, ook in de vakantie. Buiten God, Christus en de Heilige Geest is er alleen onrust. Echte recreatie is wedergeboorte. De Heilige Geest wederbaart door het Woord. Hoeveel vrije tijd hebben we niet om dat Woord te onderzoeken. Neem daarvoor eens de tijd. Er is een overgeorganiseerd christendom in de kerk en daarbuiten, maar wie heeft nog een binnenkamer? Zou het niet goed zijn in de vakantie de dingen eens in de stilte te overdenken, zoals Izaak deed?

Vakantievrienden
Het is fijn, wanneer we goede reisgenoten hebben. Daarom is het voor oud en jong goed met een verantwoord reisgezelschap op vakantie te gaan, waar Gods Woord norm is. Het is niet goed dat verloofde paren of jongens en meisjes alleen, zonder de leiding van ouders of zonder groepsverband op reis gaan. In feite geef je als ouders een vrijbrief voor samenwoning voor korte tijd. Wanneer het dan kan, waarom dan niet in je woonplaats? Ik denk dat we als ouders hierin wel eens te gemakzuchtig kunnen zijn. Een zegen vind ik dat er interkerkelijke reisgezelschappen zijn. Het is groot dat er dan ondanks de verschillende kerken met elkaar gesproken kan worden over Gods Woord. Het is een verademing dat kerkmuren dan kunnen wegvallen. Wanneer ik zelf een reis leid, begin ik eerst met de schuld van mijn kerk. Tot welke kerk we ook behoren, we hebben allen gezondigd. Ik heb gemerkt, dat kerkmuren dan geen scheiding gaven in een gezelschap. Soms ervoeren we wel eens wat de Psalmist beleed: „Ik ben een vriend en een metgezel van al degenen die U ootmoedig vrezen." Er was dan soms echte eenheid in hetzelfde Woord, dezelfde belijdenis en hetzelfde geloof

Ontdekkingen
In het buitenland probeer ik altijd de kerken waarvan ik denk dat ze schriftgetrouw zijn, te bezoeken, zelfs als ik de taal niet ken. Soms kom je wel eens tot verrassende ontdekkingen. Mijn voorganger van deze rubriek en vriend dr. Op 't Hof had als een van zijn stellingen: „Piëtisme geeft gereformeerde protestanten een uiterst interessante, maar door hen helaas vergeten mogelijkheid van oecumene." Dat kan in binnen- en buitenland. Dan komen we bij de vraag: Zoeken we eenheid met hen die een even dierbaar geloof deelachtig zijn, naar de eis van het Woord en van het geloof?

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen