"Bewerkt tot Zijn zalige dienst"toont oprechte vroomheid

Cornelis van Dorp is overleden op 13 april 1898 op de leeftijd van 79 jaar. Hij liet een boek achter als een testament voor zijn nageslacht. In zijn voorwoord merkt hij o.a. op: „dat dit eenvoudige geschrift hun van meerdere waarde zou kunnen zijn dan een grote som geld." Het boek bevatte: „zijne Bekeering in 12 gesprekken, benevens een beschrijving van zijn gemoedstoestanden in die dagen, benevens 3 Brieven uit zijn vroeger leven." Van Dorp wilde niet dat dit boek in de handel zou komen. Na bijna 100 jaar is er nu een nieuwe uitgave van dit boek. De familie van Van Dorp had er geen bezwaar tegen dat het boek nu wel uitgegeven werd voor een breder publiek. Het is voorzien van een levensschets en een Ten geleide van de hand van de heer ER. Don te Maassluis. Aan de levensschets is ook nog een uitvoerig notenapparaat toegevoegd van maar hefst 9 bladzijden. Dit verhoogt de waarde van dit boek. Uit alles blijkt hoe zorgvuldig de heer Don is te werk gegaan.

Gesprekken
Het voornaamste deel van dit boek vormen de 12 gesprekken. Een samen"Tot Zijn gedachtenis", samengesteld door drs. N.C. van Velzen; uitg. J.J. Groen en Zoon, Leiden; 66 pag.; prijs/ 12.50 Het Avondmaal des Heeren is heilig en vraagt daarom zelfonderzoek en overdenking. Hoewel daar in de gereformeerde gezindte niets vanaf wordt gedaan, legt de jacht van het moderne leven vaak ook op de voorbereidingsweek beslag. Voor drs. N.C. van Velzen was dat reden om spraak tussen Bekommerd en Bevestigd. Ik heb deze samenspraak met meer dan gewone belangstelling gelezen. Bekommerd ziet uit naar meerdere bevestiging van zijn genadestaat. Bevestigd geeft geestelijke leiding. Goede geestelijke leiding! Hij is op de hoogte van de zielekwalen. Hij stelt -net als de dokter voor het lichaam- eerst de diagnose vast. Hij kan luisteren! Daarna geeft hij medicijnen uit de hemelse apotheek. De leiding die hij geeft is zuiver schriftuurlijk. Zijn bekering vind je erin terug; hij beschrijft die na de samenspraak: "Mededelingen van de schrijver van zijn gemoedstoestanden tijdens zijn bekering". Gedateerd 6 januari 1848. Tijdens het lezen van de samenspraak kreeg ik

DIENST
een boekje samen te stellen, dat als leidraad kan dienen bij een waardige voorbereiding op en viering van het Heilig Avondmaal. Hij putte daarvoor uit de schat van twintig eeuwen kerkgeschiedenis. Gebeden, meditatieve teksten en gedichten van kerkvaders en mystici, reformatoren en nadere reformatoren, voortdurend een "aha-erlebnis." Dat je zegt: wat is dat waar. Wat is dat waar! Ik heb dit boek met veel stichting gelezen. Hier is de ware eenvoud en ootmoed. Hier is de oprechte vroomheid. Zonder enige bijsmaak! Geen vleselijke bijoogmerken, maar rechte bewogenheid met zijn nageslacht.

Leidingen
Bij het bespreken van' de verschillende standen in het genadeleven heeft Van Dorp tevens oog voor de onderscheidene leidingen die de Heere houdt met Zijn volk. Maar het wezen is hetzelfde. En dan geldt zonder meer van allen wat hij zo treffend opmerkt: „de liefde van Christus heeft ons het genoegen in de wereld ontnomen." (blz. 93) Van Dorp bouwt niet op. Hij geeft geen rust voor zij Christus hebben gevonden. Hij laat merken wat je hebt, maar ook wat je mist. Het separerende element ontbreekt niet.

Onjuist
Een paar opmerkingen. Op blz. 97 staat een taalfout, ("die zich bekeerd"). Verder kwam ik nog een onjuiste uitdrukking tegen op blz. 121. „Want ik kan getuigen, hoe ik enigermate piëtisten en puriteinen bewijzen, dat aan de tafel des Heeren veel verschillen wegvallen. Het is een werkelijk stichtelijk boekje geworden. En dat niet alleen voor avondmaalgangers. Het kan ook het verlangen oproepen om voor het eerst avondmaal te vieren met de kerk der eeuwen. Wie zou niet instemmen met de wens waarmee de verstaan kan, hoe onze voorouders Adam en Eva in de staat der rechtheid de Heere kenden aan de wind des daags". Dit was echter niet in de staat der rechtheid maar na de val! Luther vertaalt: „toen de dag koel geworden was." Avondkoelte. Zij vernamen als de avondwind zich placht te verheffen, een geruis (2 Sam. 5:24). De Kanttekenaren merken hierbij verder nog op: „waardoor de stem des Heeren tot Adam is overgebracht geworden." Uitgeverij De Roos zorgde voor een voortreffelijke uitgave. Het geheel wordt geïllustreerd met 7 illustraties. Hartelijk aanbevolen. Moge de lezing ervan tot zegen zijn! N.a.v. "Bewerkt tot Zijn zalige dienst" door Cornelis van Dorp; uitg. De Roos, Vlaardingen (inmiddels overgenomen door Den Hertog, Houten) 1991,142 blz., prijs / 24,90. samensteller zijn voorwoord besluit. "David deed de kreupele Mefiboseth aanzitten aan zijn tafel (2 Sam. 9:13). Jezus Christus, de grote Zoon van David, zendt Zijn dienaren uit om kreupelen, armen, verminkten en blinden uit te nodigen (Luk. 14:21). Ik hoop, dat de lezers van dit boekje aan de nodiging van de dienaren gehoor zullen mogen geven."

"Tot Zijn gedachtenis", samengesteld door drs. N.C. van Velzen; uitg. J.J. Groen en Zoon, Leiden; 66 pag.; prijs/ 12.50 Het Avondmaal des Heeren is heilig en vraagt daarom zelfonderzoek en overdenking. Hoewel daar in de gereformeerde gezindte niets vanaf wordt gedaan, legt de jacht van het moderne leven vaak ook op de voorbereidingsweek beslag. Voor drs. N.C. van Velzen was dat reden om een boekje samen te stellen, dat als leidraad kan dienen bij een waardige voorbereiding op en viering van het Heilig Avondmaal. Hij putte daarvoor uit de schat van twintig eeuwen kerkgeschiedenis. Gebeden, meditatieve teksten en gedichten van kerkvaders en mystici, reformatoren en nadere reformatoren, piëtisten en puriteinen bewijzen, dat aan de tafel des Heeren veel verschillen wegvallen. Het is een werkelijk stichtelijk boekje geworden. En dat niet alleen voor avondmaalgangers. Het kan ook het verlangen oproepen om voor het eerst avondmaal te vieren met de kerk der eeuwen. Wie zou niet instemmen met de wens waarmee de samensteller zijn voorwoord besluit. "David deed de kreupele Mefiboseth aanzitten aan zijn tafel (2 Sam. 9:13). Jezus Christus, de grote Zoon van David, zendt Zijn dienaren uit om kreupelen, armen, verminkten en blinden uit te nodigen (Luk. 14:21). Ik hoop, dat de lezers van dit boekje aan de nodiging van de dienaren gehoor zullen mogen geven." H. de Vries

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen