Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

Jouw vragen

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Jouw vragen

13 minuten leestijd Arcering uitzetten

„Het beste wat je voor anderen kunt doen, is je bekeren", schrijft ds. Van Vlastuin als antwoord op de vraag hoe we een ander jaloers kunnen maken op"onze" godsdienst. Bekering is evenzeer nodig om de wegen van de Heere te kunnen goedkeuren, ook als jij geen vriend krijgt en anderen wel.

,,Waarom krijg ik geen vriend en al die anderen wel?
Is dat Gods bedoeling?"


Ik heb een dringende vraag: Waarom moet het mij overkomen dat al mijn vriendinnen een vriend krijgen en ik niet en waarom hebben ze me stuk voor stuk laten vallen. Waarom krijg ik geen vrienden al die anderen wel? Hierdoor ben ik nu erg alleen. Altijd moet ik alleen weg in de hoop iem.and tegen te komen, wat meestal niet gebeurt. Is dat soms Gods bedoeling? God heeft toch zelf gezegd dat elk mens een partner nodig heeft. Waarom laat God het dan toe dat ik nu zo alleen ben ? Ik heb alzo vaak gebeden om nieuwe vrienden en om ook een vriend te mogen krijgen. Maar ik bid er al niet meer voor. Er komen maar geen vrienden. Ik ben en blijf alleen. Ik word er zo moedeloos van. Waarom verhoort God die anderen wel en mij niet?

Voordat ik op jouw vragen inga, wil ik eerst iets anders opmerken, namelijk over de toon van jouw vragen. Lees zelf ook nog eens na hoe jij je vragen onder woorden brengt. Heb jij beseft aan Wie, of in elk geval: over Wie jij deze vragen stelt? Zou jij het correct vinden als een ondergeschikte aan iemand die een veel hogere positie inneemt, op haast verwijtende manier zijn vragen onder woorden bracht? En nu stel jij jouw vragen ten aanzien van God, ja ten diepste stel jij je vragen aan God. Zou daarom niet een veel eerbiediger toon aangeslagen moeten worden? Want wie is God? Hij is de ontzaglijke Schepper van het ganse heelal. En wij, wij zijn slechts kleine mensjes, die de adem in onze neus dragen. Hij is de Heilige God tegen Wie wij overtreden hebben. Die wij elke dag beledigen met onze zonden. Hoewel Hij ons elke dag adem en voedsel geeft, en zo vele goede dingen meer. Laten we toch eerbiedig zijn en beseffen tegen en over Wie we spreken.

Menselijke dingen
Na dit voorop gesteld te hebben, wil ik proberen op enkele dingen van jouw briefin te gaan. Liever had ik dat in een persoonlijk contact gedaan, maar ik weet jouw adres niet. Want waarom iedereen jou in de steek laat, kan ik niet zeggen. Misschien zou iemand die jou en je omstandigheden beter kent, en eerlijk met je om wil en kan gaan, daar wel iets op kunhen zeggen. We moeten namelijk altijd beginnen met de gewone menselijke dingen onder ogen te zien. En daarbij komen fouten, misverstanden, ook zonden van mensen naar voren. Die moeten we als menselijke gebreken, zonden en gebeurtenissen behandelen. En daarbij moeten we niet te snel allerlei dingen waar we niet uitkomen aan God toe gaan schrijven. Of allerlei vragen waar we niet uitkomen aan God gaan stellen. Natuurlijk staat God overal boven, en valt alles onder Zijn raad en bestuur. Maar dan bespreken we de dingen in een heel ander licht. Zo de dingen bespreken kan eigenlijk alleen in het geloof en door de liefde.

Hoe bidden?
Dan schrijf je, dat je al zo veel gebeden hebt, maar dat nu maar niet meer doet. Mag ik eens vragen: wat stel jij je bij bidden voor? Een verlanglijstje indienen, en als je dan niet krijgt wat je vraagt dan word je verdrietig of misschien wel boos? Maar lees nu eens het allervolmaaktste gebed, het Onze Vader. Waar moet het in het bidden allereerst om gaan? Om Gods eer. En mogen wij dan niet onze vragen aan de Heere voorleggen? Jawel. Maar dan moet dat wel gebeuren onder de bede: niet mijn wil, maar Uw wil geschiede. Dat is moeilijk. Ja, inderdaad. Zeker als de dingen anders gaan dan ik graag wil. Dat is ontzaglijk moeilijk. Zo bidden is ten diepste alleen mogelijk door de Heilige Geest. Vraag daar dan maar om, of de Heere je uit enkel genade die Geest zou willen geven. Want hoe zullen we Iemand, Die we (van nature) niet kennen en niet liefhebben eigenlijk kunnen begrijpen? Dat is toch in het menselijke eigenlijk al onmogelijk. Hoeveel te meer is het dan onmogelijk voor een zondig mens, die de Heere niet kent en niet liefheeft, om Hem ook maar bij benadering te begrijpen. Trouwens, in de Bijbel lees ik nergens dat het erom gaat dat wij God en zijn bestuur begrijpen. Het gaat erom dat wij Hem (leren) gehoorzamen, dat wij Hem (leren) geloven en liefhebben. Daartoe is ten diepste het werk der wedergeboorte nodig. Want anders zijn we onkundig, ja in wezen vijanden van God. Mag ik je dan van harte aanraden bij het Woord van God te rade te gaan? „Verneder je toch onder Zijn krachtige Hand, opdat Hij je te Zijner tijd verhoge." En dan, daarna, in vervolg daarop, volgt er:
„Werpt al uw bekommernis op Hem, want Hij zorgt voor u"( 1Petr.5:6,7).

Huwelijk
Jij schrijft dat God Zelf gezegd heeft, dat elk mens een partner nodig heeft. Dat is wel een erg vrij Schriftgebruik. Denk eens aan Paulus, die van zichzelf zegt dat hij de gave der onthouding heeft. Wel is het waar dat het huwelijk een goddelijke instelling is. Een opdracht die de Heere al vanaf de schepping aan de mensen gegeven heeft. En nu mag je zeker aan de Heere vragen of Hij het zo wil maken, dat deze scheppingsopdracht ook in jouw leven vervuld wordt. Maar we moeten wel goed beseffen dat nadat de Heere Zijn scheppingsopdracht gaf, de zondeval heeft plaatsgehad. En de zondeval heeft zo onvoorstelbaar veel ellende te weeg gebracht. Dat kunnen we nooit peilen. De vervulling van Gods opdracht heeft sinds de zondeval dan ook maar heel gebrekkig plaats. Wij leven in een gebroken wereld. Wereld en mens liggen onder de vloek, omdat wij God verlaten hebben. En daarom is er zoveel ellende, zijn er zoveel vragen en onbegrijpelijke onvolkomenheden. Daarom ook wordt de opdracht van God zo slecht vervuld. We mogen daarbij niet God de schuld geven of allerlei ongepaste vragen aan Hem stellen.

Les van Asaf
Want tussen Gods opdracht (Zijn geopenbaarde wil) en wat er onder mensen allemaal gebeurt, ligt de menselijke zondeschuld. Wel is de Heere zo barmhartig dat Hij wil luisteren naar vragen die in een mensenhart kunnen leven. Hij wil zulke vragen zelfs wel beantwoorden of in elk geval ze in het rechte licht plaatsen. Een voorbeeld daarvan vinden we in Psalm 73. Asaf had veel vragen over de voorspoed van andere mensen, van goddeloze mensen. Ten diepste had hij vragen over het Godsbestuur. Totdat... hij in Gods heiligdommen inging. Toen hij iets van Gods raad mocht zien, van Zijn (nog) verborgen wil, toen werd het anders. Toen gebeurde er nog iets. Hij werd in eigen oog een groot beest bij God. Dat is een les. Die leerde hij door Gods Geest. Hij ging ontdekken dat hij onverstandig was toen hij al die vragen stelde. In al zijn overleggingen zondigde hij tegen de grote God. Want hij wist zijn plaats niet: die van een klein en zondig mens tegenover de grote God. En dat terwijl die grote God hem zoveel goeds bewees. Van al dat vragenstellen, zegt hij dan: „ik wist niets."
Maar de Heere vatte Zijn rechterhand. En toen werd alles anders.

Trouweloos
Misschien zeg jij: maar Asaf was een kind van God. Dat is ook zo. Door het geloof mogen wel eens vragen opgelost worden en alleen door het geloof kan een mens de Heere leren kennen en liefhebben. Vraag dan maar vóór alle dingen om dat geloof Wij hebben er geen recht op dat de Heere ons bekering schenkt, maar Hij wil er wel om gebeden zijn. „Zoek dan eerst het Koninkrijk Gods..." en lees maar wat daar achter staat in Matt. 6:33. Laat ik besluiten met nog een gedachte uit Psalm 73 (:15) aan jou door te geven. Asaf overdacht al die voorspoed van die anderen, van die goddelozen. Daarbij overkwam hem veel moeite, „ik ben de ganse dag geplaagd, mijn straffmg is er alle morgen." Toen overwoog hij om ook maar te gaan spreken zoals de goddelozen spreken. Misschien kun je dat wel een beetje aanvoelen? Maar dan zegt hij: nee, dat kan toch niet, want dan „zou ik trouweloos zijn aan het geslacht Uwer kinderen." Hij durft toch de Heere en Zijn volk de rug niet toe te keren. Zo hoop ik dat ook jij je niet tegen de kerk, het Woord en ten diepste tegen de Heere zult afzetten. Maar vraag toch naar de Heere en Zijn sterkte. Let op het goede dat je ontvangt; zie niet al te zeer op de voorspoed van anderen. Maar richt je naar het Woord.

Ds. P. Mulder
----------------------------------------------------------------------------------------

„Hoe kun je iemand jaloers maken op onze godsdienst?"


Ik ben een jongen van 18 jaar, en ik zit met een levensprobleem. Volgens artikel 16 van onze Geloofsbelijdenis, bewijst God zichzelf zodanig, door aan de ene mens Zijn barmhartigheid te tonen (de uitverkorenen), en door aan de andere mens Zijn rechtvaardigheid te tonen (de verdoemden). Echter, de verdoemden gaan om eigen schuld verloren. Toch hoor je vaak zeggen: voor de zonden die je niet gedaan hebt, word je ook niet gestraft.
Met andere woorden: je kunt het beste maarzo netjes mogelijk leven, en... (zijn wij rooms?!!) Hoe kun je een 'wereldling'jaloers maken op onze godsdienst? Ik ben bang dat hun slotconclusie is: „dus bij jullie moetje geluk hebben?"

Over het moeilijke onderwerp van Gods verkiezing heb ik al eens een keer geschreven. We zagen toen dat God laat preken dat Hij mensen verkiest, maar nergens wie Hij verkiest. We vernamen uit Gods Woord ook dat de Heere tegen iedere zondaar zegt dat deze Hem dient te zoeken. Doe je dat? Ook hebben wij het onderwerp wel eens aan de orde gesteld dat we niet kunnen zeggen: „Voor de zonden die je niet gedaan hebt, word je ook niet gestraft." De gedachte zit hier achter dat er in de hel een aparte afdeling is voor nette refo-mensen... We denken dan dat we eigenlijk te goed zijn voor de hel en toch nog net niet goed genoeg voor de hemel. En we zien dan niet in dat de zwaarste zonde de zonde van onbekeerlijkheid en ongeloof is. Niet voor niets zegt de Heere dat het Tyrus en Sidon verdraaglijker zal zijn in de dag van het oordeel dan ons (Matth. 11:22).

Vanzelf
Maar dan jouw derde vraag, waarop ik uitgebreider wil ingaan. Hoe maken we een wereldling jaloers op onze godsdienst? Dat gaat vanzelf Als het goed is, behoeven we daar niet ons best voor te doen. Als dat wel het geval is, is het gewrongen en niet echt. Een christen leeft anders dan een wereldling. Als jouw vrienden bemerken dat jij niet altijd in de eerste plaats aan jezelf denkt en als ze zien dat je werkelijk respect hebt voor anderen en jezelf verloochent, dan valt dat op. Dan denken ze: Wat zou het geheim van onze vriend zijn? Hij is anders dan wij. Een waar christen leeft niet voor zichzelf, maar voor anderen. Een echt kind van God leeft niet naar zijn inkomen, maar geeft naar zijn inkomen. Hij is niet gehecht aan het aardse, maar heeft een wandel in de hemelen en leeft in de verwachting van de wederkomst van Christus. Een christen lijkt op de Heere Jezus Christus, die met innerlijke ontferming bewogen was over de schare. Als mensen gaan beseffen dat jij hun zaligheid op het oog hebt, komen er indrukken. Liefde is niet te weerstaan. Als er in onze gemeente eenheid en vrede is, komen wereldlingen onder de indruk. Ze zeggen: Ziet hoe lief zij elkaar hebben. Dat was de grote kracht in de vroege kerk, in de eerste eeuwen na Christus. De kerk groeide en bloeide. Niet de geweldige prediking van redenaars en evangelisten, maar het dagelijkse leven van de christelijke gemeente was als een zoutend zout. Daar straalde iets van uit.

Ook gelegenheid
Als jouw hart vervuld is van de liefde van Christus, geeft de Heere ook gelegenheden waarbij je kunt getuigen. Dan laten we iets uitkomen van de zondigheid van ons hart, maar ook van het wonder dat de Heere ons opgezocht heeft. Als we niet redeneren en beschouwen, maar echt uit ons hart mogen spreken, kan het niet anders of dit laat iets na. Anderen voelen dan in hun geweten dat zij dat missen. Zo maak je anderen jaloers! Maak jij anderen jaloers? Ben jij gedrongen door de liefde van Christus? Weet je wat ik hoop? Dat je dit met schaamte gelezen hebt. Dat je heel erg je eigen gebrek voelt. Dan ben je waar je wezen moet.

Geen systeem
We maken wereldlingen niet jaloers met onze systemen en onze dogmatiek. We maken een wereldling wel jaloers als we hem in alle eenvoudigheid en oprechtheid vertellen wie de Heere voor ons is. Als we zelf iets mogen kennen van het wonder dat God goddelozen opzoekt, zijn we zelfde grootste van de zondaren. En als we zelfde grootste van de zondaren zijn, zijn we hartelijk gunnend tegenover anderen. Dan denken we niet dat het voor ons kon, maar voor anderen niet, maar dan denken we juist andersom. Als het voor mij kon, kan het zeker voor jou. Dan zijn we niet bekrompen en enghartig, maar dan prijzen we de dienst van de Heere aan. Dan lokken we anderen en zeggen: Kom ga met ons en doe als wij. Overigens wil ik met het bovenstaande niet zeggen dat je je medemens niet wijzen mag op het gewicht van de eeuwigheid en de zekerheid van het toekomende oordeel als de Heere Jezus Christus op de wolken van de hemel terug zal komen. Ik las eens van de baptisten in Rusland dat zij nooit een gesprek of toespraak op hun evangelisatiereizen afsluiten zonder gesproken te hebben van de wederkomst van Christus. Zo zijn we werkelijk bewogen met het heil van onze medemens.

Oprecht
Ik hoop dat je aanvoelt dat alleen door de werking van de Heilige Geest, alleen door het oprechte getuigenis van Gods werk voor ons en in ons anderen gewonnen worden. Wat heb je nodig? Oprechte bekering, waarachtige wedergeboorte. Het beste wat je voor anderen kunt doen, is jezelf bekeren. Zoek dan de Heere. Heden, niet morgen. Elke dag worden wij harder. ledere dag sluiten we ons hart meer toe. Je bent vandaag dichter bij de hemel dan morgen... Deze dag komt nooit meer terug. Met goud en zilver kun je veel bereiken, maar de tijd is zo kostbaar dat het zelfs met goud en zilver niet betaald kan worden. Van de tijd hangt de eeuwigheid af Hoe zou je leven als je zou weten dat je nog maar een week te leven had? Hoe zou je leven als je zou weten dat je morgen de Heere moest ontmoeten? Gedenk zo te sterven. Tijdverhes kan nooit meer goedgemaakt worden. Het enige wat we kunnen doen is de tijd voor ons uitkopen. In de hel schreeuwen miljoenen zondaren om één dag genadetijd... Zou jij dan deze kostbare tijd verkwanselen? Hoe hebben we onze tijd besteed? In lege gesprekken? In het vertoornen van de Heere, in het strijden voor enkele handjes werelds stof? Onze jonge jaren zijn de meest geschikte om tot bekering te komen. Eenmaal zal er geen tijd meer zijn...

Ds. W. van Vlastuin

Dit artikel werd u aangeboden door: Terdege

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van woensdag 10 maart 1993

Terdege | 88 Pagina's

Jouw vragen

Bekijk de hele uitgave van woensdag 10 maart 1993

Terdege | 88 Pagina's