Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

"Alles liep tegen en ineens moest ik moeite doen om niet ongeduldig te worden"

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

"Alles liep tegen en ineens moest ik moeite doen om niet ongeduldig te worden"

5 minuten leestijd Arcering uitzetten

Eindehjk rust! 't Is dinsdagavond, half negen. De kinderen slapen. Maher is naar de kerk, het huis is opgeruimd, de krant is uit en de koffie is op. Het liefst zou ik met een boekje in een hoekje gaan zitten, maar 't is tijd voor "Canada van dichtbij". Een blik op de Terdege-kalender heeft me doen schrikken: de column zou eigenlijk al aan de overzijde van de oceaan moeten zijn! Toen Maher vanochtend aan het ontbijt vroeg wat m 'n plannen waren voor vandaag verklaarde ik dat er weinig bijzonders op het programma stond. Het was mijn ochtend om op school te helpen, ik wilde even bij m 'n schoonouders langs gaan, en vanmiddag zou ik heerlijk thuis zijn. Maar 't werd een dag zoals alle huisvrouwen wel eens hebben: van de ochtend tot de avond in de weer, en aan het eind van de dag nog het gevoel hebben dat de helft van het werk is blijven liggen.

In de klas was het gezellig maar erg druk. De juf vroeg of ze met een groepje naar een ander lokaal kon gaan, terwijl ik met de rest van de klas verder 'werkte. Omdat ik regelmatig thuis klassewerk nakijk, ben ik welbekend met het werk van de kinderen. Maar 't is natuurlijk anders om met wat schriften in een rustige huiskamer te zitten, dan om voor een klas met opgewonden kinderen te staan, zeker als je geen ervaring en geen Driestar-opleiding hebt! Gelukkig ging alles goed, en voor de etenspauze had ik zelfs nog tien minuten over voor een "Dutch story". De kinderen hier vinden het prachtig om te horen hoeveel water er in Nederland is, hoe kinderen vlak naast auto 's mogen fietsen, en hoejongens en meisjes elke woensdagmiddag vrij van school hebben.  

Om kwart over twaalf haalde ik Richard op. Hij geniet altijd erg van de ochtenden bij m 'n vriendin. Zij heeft ook twee kinderen op school en één thuis, en al eenjaar lang passen we voor elkaar op, zodat we om beurten op school kunnen helpen. Ik was bijna thuis toen ik me herinnerde dat ik Mahers ouders beloofd had om langs te komen. Echt dom om dat te vergeten! Gelukkig wonen ze niet al te ver bij ons vandaan. Mahers zus is kort na ons met haar gezin naar Canada geïmmigreerd, z 'n broer woonde al hier, en een paar jaar geleden zijn ook vader en moeder Louis voorgoed overgekomen, 't Is voor ons erg fijn om hen hier te hebben, en ik zou me geen betere schoonouders kunnen wensen! Moeder Louis was druk aan het koken, en liet ons, naar Libanese gewoonte, niet gaan zonder ons van al haar gerechten te laten proeven. Ze had heerlijke linzen (de schotel die Ezau meer waard was dan z 'n eerstgeboorterecht), peterseliesalade en aubergine-puree met Arabisch brood. Zelf kook ik ook Arabisch, maar vergeleken bij m 'n schoonmoeder ben ik maar een amateur! Later dan de bedoeling was kwam ik thuis, en ik had net Richard op bed gelegd toen de buurvrouw belde: haar baby was van de trap gevallen, en ze was nogal ongerust Ze vroeg of ik tien minuten op haar andere dochtertje kon letten, terwijl zij naar de dokterging. De tien minuten werden anderhalfuur, en zo bleef er weinig van de middag over. Meestal kook ik vóór ik de jongens uit school haal. maar daar kwam vandaag ook niets van. Eenmaal thuis besloot ik om gauw kip in witte saus te maken, maar in de haast gooide ik chocolademelk in de pan. Tien kostbare minuten gingen verloren om de fout te herstellen, en 't -werd een race om op tijd te eten. Vroeg in de avond moesten we naar zwemles. Daarna had Andreit) nog huiswerk, en 'k had Henry beloofd om eenpuzzelmet hem te jnaken. Richard liet tussen de bedrijven door een emmer water over de rand van het bad vallen, ik vergat om Mahers eten uit de oven te halen, Henry vroeg of ik het grote gat in z 'n schooltruigezien had, ik struikelde over lego op de trap en ineens moest ik moeite doen om niet ongeduldig te worden, 'k Was blij dat Maher aanbood om de kinderen op bed te brengen, zodat ik de keuken aan kant kon maken.

En nu is de rust weergekeerd. Tijdom mezelf tot de orde te roepen! Met al m. 'n geklaag heb ik misschien de indruk gewekt dat ik m 'n huishouden met tegenzin doe, en niets is minder waar! Natuurlijk zijn er ups en downs, maar over het algemeen doe ik m 'n werk met veel plezier. Maar ik behoor niet tot een meerderheid: voor 68procent van de vrouwen en moeders in Canada is het huishouden bijzaak, en de werkplaats buitenshuis hoofdzaak. Of twee inkomens in al deze gezinnen noodzaak zijn, is een vraag die wij niet voor elkaar kunnen beantwoorden. Wel heb ik in acht jaar genoeg gezien om tot de voorzichtige conclusie te komen dat de extra inkomsten het gemis van een vrouw en moeder thuis niet kunnen vergoeden. Volgende maand hoop ik iets meer te vertellen over kinderen die opgroeien met kamers vol speelgoed, maar zonder deaandachtwaarzezo naar verlangen.

Dit artikel werd u aangeboden door: Terdege

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van woensdag 21 april 1993

Terdege | 80 Pagina's

Bekijk de hele uitgave van woensdag 21 april 1993

Terdege | 80 Pagina's