„Het zit 'm toch niet in de kleding"

Vragen beantwoorden over kleding en stijl is een riskante bezigheid. Vele malen zijn er al uitspraken gedaan over kleding en stijl, die later weer herroepen werden. We dienen op te passen om de vorm niet te verabsoluteren. Dode vormen hebben immers geen waarde. Maar toch is de vorm, waaronder kleding en stijl, zeker niet onbelangrijk. De mode geeft heel duidelijk de tijd weer waarin we leven. De mode is gestempeld door de cultuur. De mode van de twintigste eeuw geeft duidelijk het emancipatiedenken aan op alle terreinen van het leven, zeker als het gaat om de verhouding van man en vrouw. Er is een nauwe samenhang tussen de mode en het geestelijk denken van een bepaalde periode van onze cultuurgeschiedenis. In de Bijbel vinden we voorbeelden van een veelkleurige kleding, die een weergave kan zijn van wat God aan veelkleurigheid in de natuur gelaten heeft. Tegelijk dienen we te bedenken, „dat de cultuur een Gode vijandig karakter draagt, omdat ze het werk van de gevallen mens is" (Dr. H. Goedhart). De wijze waarop men zich kleedt, is geen onverschillige zaak, maar is een uitdrukking van het zedelijk en godsdienstig leven. De Heere wil dat heel ons leven aan Zijn dienst gewijd is.

Oorsprong
De kleding bedoelt te zijn een bedekking voor onze zonden, zoals de Heere Adam en Eva rokken van vellen heeft aangetrokken na de zondeval. Daarvan dient onze mode toch een afspiegeling te zijn. Daarom dient elke mode getoetst te worden aan de Schrift zelf De christen moet niet voorop lopen met de laatste mode, om zijn hoogmoed te etaleren, (vgl. Jeasja 3:16w.), maar evenmin hoeft hij in een valse nederigheid in zijn stijl op te vallen. Ook dat verraadt ten diepste hoogmoed, zoals de farizeeën in Jezus' dagen met hun ambtskleding pronkten. Jezus noemt hen witgepleisterde graven, omdat in deze hoogmoedige godsdienst de genade ontbreekt (Mattheüs 23). Laat de christen middelmaat houden: niet pronken in kleding om zijn godsdienst te etaleren en niet pronken met zijn wereldse kleding, om op te vallen. In beide gevallen komt de hoogmoed openbaar.

Bedekking
Veel kerkelijke mensen worden nijdig, als je de mode van de christen aan de orde stelt. Ze zeggen al gauw: „Het zit hem niet in de kleren." Toch maken de kleren duidelijk de man of de vrouw. De kleding wordt duidelijk in verband gebracht met de bedekking van onze zonden. (Genesis 3). Heeft de Heere Jezus niet naakt aan het kruis gehangen, opdat Hij zondaren met Zijn gerechtigheid bekleden zou? Daarvan dient onze mode, onze kleding een afstraling te zijn. Bovendien heeft de Heere voor Zijn heilige dienst onder het oude Testament voor de kleding van de priesters duidelijk regels gegeven. Verder spreken de apostelen in de brieven heel duidelijk over de dracht, wat duidelijk te maken heeft met de mode en met de kleding, volgens de kanttekening van de Statenvertaling.

Soberheid en eenvoud
Bovendien lezen we ook over de matigheid, waarbij de soberheid duidelijk wordt gepredikt als richtlijn voor de levensstijl van de gemeente Gods. Daarom moeten we niet zeggen dat de vorm onbelangrijk is. Dat wordt ook duidelijk in onze tijd. Zonder in een dor wetticisme te vervallen -waarbij de mogelijkheid bestaat dat de christen met zijn degelijke kleding zijn schijnheiligheid bedekt- geloof ik dat de christen echt te kennen is aan zijn daad, gepraat, gelaat, maar ook aan zijn gewaad. De vorm geeft de inhoud van zijn leven weer.

Communisten
Een voorbeeld van buiten onze grenzen: de uiterlijke kenmerken in gedragsstijl maakten de communistische machthebbers destijds al duidelijk, dat zij met christenen te hadden. Vaak is het gebeurd dat juist door die eenvoud in levensstijl communisten tot bekering kwamen. Aan de stijl las men af, wie een christen was. De eenvoud in levensstijl kan een duidelijke prediking van de genade Gods in Christus zijn. Deze kenmerken zijn ook bepalend voor de overdracht van het evangelie hier en elders. Wanneer de christen voor de Joden een Jood en voor de Grieken een Griek is, dan betekent dat niet dat het "anders zijn" van de christen wordt opgegeven. Daarom geven de apostelen zoveel aanwijzingen met het oog op de levensstijl van de christen. De wereld moet aan ons kunnen merken en zien, dat we anders zijn. De zondaar mag tot Christus komen zoals hij is, maar hij mag niet dezelfde blijven. Daarom is de stijl in de eredienst niet onbelangrijk. Daarover willen we in een volgende aflevering nadenken.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen