Oranjes en hun paarden

Prins Hendrik, zoon van koning Willem II en bekend als "Hendrik de Zeevaarder", fokte zo veel veulens dat er in de stallen plaatsgebrek ontstond en in juli 1852 een tiental paarden in het openbaar werd verkocht. Hendrik was geen enthousiast ruiter, maar in de paardenfokkerij was hij zeer geïnteresseerd. Wellicht had hij deze voorliefde geërfd van zijn grootvader Willem I, geen echte paardenliefhebber maar ook met belangstelling voor de fokkerij. Overigens fokte hij voornamelijk om de paarden die het leger nodig had zo veel mogelijk uit eigen land te kunnen betrekken.

Snel rijden
Koning Willem II was wel een hartstochtelijk ruiter. Hij had belangstelling voor alles wat met paarden te maken had. Snel rijden vond hij heerlijk. Ondanks zijn niet zo beste gezondheid steeg hij als erfprins 's morgens na het ontbijt te paard en reed van Den Haag naar Brussel, waar hij omstreeks vijf uur aankwam. Dan gebruikte hij de maaltijd met zijn vader. Toen hij eenmaal getrouwd was placht hij zonder pauzeren van Brussel naar Soestdijk te rijden. Na zijn inhuldiging woonde Willem weer in Den Haag, waar hij urenlang in de stallen kon doorbrengen en met het personeel over de dieren praten. Van enkele paarden staat in de stamboeken vermeld dat het een "lijfpaard" van Willem was. Wexy -of Vexy- was er een van, de bekendste. Willem bereed het paard tijdens de Slag bij Waterloo. Het dier raakte daar dodelijk gewond en stond sindsdien opgezet in Paleis Noordeinde. Koningin-regentes Emma, die dit paleis later bewoonde en van de geschiedenis van het paard niets wist, wilde van het opgezette beest af. Het werd ondergebracht in het Koninklijk Staldepartement.

Napoleon
"Paarden en Oranje-Nassau" vermeldt niet alleen gegevens over paarden en hun vorstelijke berijders. Ook over andere aspecten van de Oranjes wordt geschreven, hoewel ze soms met het onderwerp geen enkele relatie hebben. Hun bestuurlijke kwaliteiten of uiterlijk schoon doen in dit verband niet terzake. Een citaat van Napoleon over het respect dat Willem II bij vriend en vijand verwierf, heeft natuurlijk niets met paarden van doen. Maar de (chronologische) hoofdlijn volgt wel de band tussen paarden en Oranjes. De illustraties zijn meest zwart-wit en niet altijd even scherp, wat uiteraard verband houdt met de ouderdom van de prenten. De hier afgebeelde platen zijn afkomstig uit het boek.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen