Drie eretitels voor Christus

Deze tekst is onderdeel van de zegengroet waarmee Johannes de gemeente groet. Hier worden drie eretitels gegeven aan de Heere Jezus Christus. Deze titels volgen precies de geschiedenis van Christus van lijden tot hemelvaart. Allereerst wordt Hij "de getrouwe Getuige" genoemd: een veelzeggende naam. Eenmaal had de Vader Hem ook als zodanig aangewezen: „Deze is Mijn gehefde Zoon, in Wie Ik Mijn welbehagen heb; hoort Hem!" Tijdens Zijn leven op aarde heeft Christus de geheimen van Gods Vaderhart geopenbaard en de boodschap van Gods ontfermende liefde verkondigd. Nooit heeft Hij dit getuigenis herroepen, ook niet toen het erop aankwam. Hij heeft dit getuigenis aan het kruis gehandhaafd en is voor dit getuigenis de dood ingegaan. Met recht is Hij een Bloedgetuige te noemen. De waarheid van Zijn getuigenis is heerlijk bewezen door Zijn opstanding. Toen de Vader Hem uit het graf deed verrijzen, legde Hij een zichtbaar zegel op het werk van Christus. Toen liet de Vader het openlijk blijken: Mijn Zoon heeft gelijk gehad; Hij was en is Mijn getrouwe Getuige.

Nodig is dat wij op Zijn getuigenis verstandig acht geven. Wat houdt Zijn getuigenis dan in? Centraal staat hierin dat Hij gekomen is om te zoeken en zalig te maken wat verloren was. Met die bedoeling heeft Hij Zichzelf geofferd aan het kruis. En wie in zijn verlorenheid tot Hem komt wordt door Hem niet uitgeworpen, maar gezegend en gezaligd. Hij maakt armen rijk. Hij voedt hongerigen en laaft dorstigen uit Zijn genadevolheid. Hij doet de vrede kennen die Hij door Zijn bloed verwierf. Als de getrouwe Getuige vervult Hij Zijn beloften in het leven van een arm en ellendig volk. Wanneer u Hem maar veel mag nodig hebben, eert u Hem als de getrouwe Getuige. Welk een rijke zegeningen ontvangt u dan uit Zijn doorboorde Middelaarshanden!

De tweede eretitel van Christus is: „de Eerstgeborene uit de doden." Christus heeft Zich eenmaal onder de macht van de dood begeven. De banden van de dood hebben Hem echter niet kunnen houden. Zijn graf is opengebroken. Nu leeft die Vorst altoos, nu leeft Hij eindeloos. Dit heeft Hij gedaan als Eerstgeborene uit de doden. Vóór Jezus waren er wel mensen uit de doden opgewekt, maar dezen moesten weer sterven. Christus was de eerste die uit het graf opstond tot een leven dat nooit meer eindigen zal. Een eerstgeborene baant de weg en breekt de doortocht. Zo heeft Christus de poort van de dood geopend. Hij doet mensen opstaan uit hun zondengraf en geeft -hier reeds- het eeuwige leven: een leven dat standhoudt door de dood heen. En eenmaal doet Hij de Zijnen opstaan met een verheerlijkt lichaam. Dat lichaam zal niet meer vatbaar zijn voor ziekte, pijn en onttakeling en het zal nooit meer in dienst van de zonde staan. Hoe groot is toch de overwinning die Christus op de dood behaald heeft! En welke rijke perspectieven gaan hier open voor het volk dat Hem toebehoort!

In de derde plaats wordt Hij genoemd: „de Overste van de koningen der aarde", omdat Hij bij Zijn hemelvaart de plaats verkreeg aan Gods rechterhand, vanwaar Hij Zijn macht uitoefent. Daar zijn alle eeuwen door machtige figuren geweest. Maar Jezus Christus staat ver boven hen verheven. Juist het boek Openbaring laat zien hoe Christus de hele wereldgeschiedenis leidt en al het wereldgebeuren koninklijk beheerst. Welke vorsten ooit het aardrijk moge bevatten, wie hunner is, o Heere, met U gelijk te schatten? Van de koningen der aarde gold steeds: opgaan, blinken en verzinken. Maar van Koning Jezus geldt: „Eeuwig bloeit de gloriekroon op 't hoofd van Davids grote Zoon." De groten der aarde zijn aan Hem onderworpen. Hij spreekt het laatste en beslissende woord. Alle tirannieke machten, die ook in onze tijd zo overvloedig aanwezig zijn, zullen door Hem leren buigen! Eenmaal zal alle knie zich voor Hem buigen en alle tong zal Hem belijden. Gelukkig, wanneer u dit reeds aan deze zijde van het graf geleerd hebt! Want anders is het voor eeuwig te laat... Moge de rijke inhoud van deze drie eretitels van Jezus Christus door ons verstaan worden! Ze bevatten grote troost voor al Zijn onderdanen en geven veel stof tot godvruchtige overdenking.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen