Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

Werken voor een standbeeld

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Werken voor een standbeeld

4 minuten leestijd Arcering uitzetten

In Nederland worden weinig standbeelden opgericht. In sommige buitenlandse hoofdsteden staat er op bijna elke hoek van de straat één. Niet zo'n modern abstract geval, maar een standbeeld van een held of heldin. Meestal staat op een bordje te lezen voor welke generaal het is opgericht en hoeveel veldslagen deze man heeft uitgevochten. In Nederland zijn we erg nuchter. Er zijn slechts enige helden of grote geleerden in brons of steen uitgebeeld.

Voor één goep Nederlanders is dit erg jammer: de workaholics. Dat zijn de mensen die verslaafd zijn aan werken. Hun werk is hun leven en hun leven is werken. Het zijn de mannen die een tijdrovende baan hebben. Ze zitten in diverse besturen of raden. Ze studeren er bij. Ze hebben meestal ook nog een gezin. Het zijn de vrouwen die een (deeltijd)baan hebben en allerlei vrijwilligers-, verenigings- of commissiewerk doen. Tegelijk willen ze, als ze kinderen hebben, een perfecte moeder zijn. Je vindt ze in alle beroepsgroepen: politici, predikanten, schrijvers, zakenlui, verpleegkundigen, juristen, maatschappelijk werkers, enzovoort. Het is beslist niet de bedoeling dat u vanaf nu alle ijverige mensen gaat aanzien voor werkverslaafden. Om dat te voorkomen, geef ik een reeks kenmerken van echte workaholics.

* Ze doen hun werk zo graag dat ze niet van ophouden weten. Ze kunnen het overwerk niet beperken. Ook de vrije tijd thuis wordt gevuld met werken. Ze hebben nooit tijd voor spontane en sociale contacten. Alles draait om plicht, plicht, plicht. Zelfs als er droefheid is in de familie, gaat het werk nog voor.
* Als ze niets te doen hebben, zijn ze onrustig en gespannen. Ze kunnen zich zelfs niet in de vakantie of op een verjaardag heerlijk ontspannen.
* Ze staan dikwijls zo onder druk dat ze snel chagrijnig worden. Meestal komen ze nachtrust te kort. Soms moeten ze kalmerende middelen shkken om lichamelijke klachten (hoofdpijn bijv.) te onderdrukken.
* Ze vinden zichzelf belangrijk. Sommigen lopen ermee te koop door regelmatig te vertellen waar ze druk mee zijn. Anderen laten indirect blijken dat ze interessant zijn door voortdurend te klagen dat ze het zo druk hebben en dat ze nergens gemist kunnen worden.
* Ze zeggen dat anderen zo weinig doen, maar kunnen geen werk delegeren. Ze willen zelf overal met hun neus bovenop zitten en denken voortdurend dat ze zelf bepaald werk beter aan kunnen dan anderen.
* Ze genieten intens als een ander zegt: „Hoe kun jij dat toch allemaal bijhouden?" Daarmee wordt de gedachte versterkt dat ze geschikt zijn om grootse prestaties te volbrengen. 
* Ze kijken er quasi-ernstig bij als iemand zegt dat ze er slecht uitzien en minder zouden moeten gaan werken. Hen op dit punt vermanen heeft geen zin. Ze veranderen toch niet. Ze leven alsof zij geen hartinfarct kunnen krijgen.
* Ze vinden het jammer als ze arbeidsintensief werk moeten doen waarvan de anderen niets merken. Ze zorgen er dan wel voor dat in een jaarverslag staat hoeveel uren ze precies gewerkt hebben. Dan kunnen de anderen toch nog bewonderend kijken.
* Ze doen indrukwekkend, maar in werkelijkheid hebben ze soms een heel laag zelfvertrouwen. Ze ontlenen hun eigen identiteit aan hun werk. Zonder hun werk zouden ze niemand zijn.
* Ze werken om eer te ontvangen. Soms ligt dat er duimendik bovenop. Soms blijft het verborgen. De diepste drijfveer achter al hun arbeid is het (figuurlijke) standbeeld dat ze willen verdienen.

Arme werkverslaafden! De kans dat ze een standbeeld krijgen is zeer gering. Hun naam zal spoedig vergeten zijn bij de collega's, als ze met pensioen gaan. De beroemde nota's die ze geschreven hebben, worden, als ze weg zijn, vervangen door even beroemde nota's van anderen. De nieuwe voorzitter doet het misschien beter dan zij het ooit gedaan hebben. De laatsten die een standbeeld voor hen oprichten zijn de familieleden. Hun kinderen hebben misschien wel een beroemde ouder gehad, maar ze hebben weinig aan hem of haar gehad als vader of moeder. Mensen van wie het leven uit werken bestaat, verspreiden meestal niet zoveel warmte om zich heen.

Dit artikel werd u aangeboden door: Terdege

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van woensdag 18 mei 1994

Terdege | 80 Pagina's

Werken voor een standbeeld

Bekijk de hele uitgave van woensdag 18 mei 1994

Terdege | 80 Pagina's