Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

Alternatief

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Alternatief

3 minuten leestijd Arcering uitzetten

Steeds meer lieden komen tot de ontdekking dat onze leefgewoonten aan revisie toe zijn. Ook onze eetgewoonten moeten herzien worden. Wat je in de gewone supermarkt kunt kopen, is in het algemeen zeer verdacht. Daar ligt met hormonen behandeld vlees, met vergif bespoten groenten en fruit en met allerlei chemische middelen verontreinigde andere levensmiddelen. De consument wordt steeds meer kwaliteitsbewust en de producent speelt daar handig op met allerlei verwarrende kreten. Zonder geur-, kleur-, en smaakstoffen, linksof rechtsdraaiend melkzuur, met of zonder verzadigde vetzuren. Wie begrijpt dat allemaal nog? En daarom koopt de echt bewuste consument uitsluitend in de "reformzaak", waar de levensmiddelen duurder zijn en, wie weet, de kwaliteit misschien ook wel beter is. Als jochie assisteerde ik destijds de door het dorp rondtrekkende groenteman wel eens. Een huisvrouw besteld bijvoorbeeld "Eigenheimers". Hij graaide de piepers uit een kist en ik mocht ze brengen. Een volgende consument bestelde "Meerlanders". Weer tastte de groenteboer in de kist. „Nee Lo, da's verkeerd, want dat is de kist met "Eigenheimers", zei ik dan. „Welnee jochie", sprak Lo, „nou zijn het "Meerlanders" geworden." Maar hij rekende wel verschillende prijzen... Sceptisch geworden door deze leerschool ben ik ook nu nog geneigd om te denken dat de tomaten bij de "gewone" groenteboer uit dezelfde kist komen als de tomaten bij "de gezondheidsgroenteboer". Maar ik ga er maar vanuit dat dit soort groenteboeren uitzonderingen zijn.

Brandnetelthee
Aangezien ik persoonlijk geen Vogel-aanhanger ben en ik mijn levensmiddelen nooit in een "gezondheidswinkel" koop, zal het mij een zorg zijn waar een ieder zijn rauwste honger meent te moeten stillen. Kwalijk wordt het echter wel als je op verjaardagen en partijtjes wordt genood, waar de gastvrouw/heer wel tot deze gezondheidsfanatici gerekend moeten worden. „Wat wil je drinken?", is een van de eerste vragen die gewoonlijk gesteld worden. „Graag koffie, zwart met suiker", is dan mijn antwoord. „Oh, ja weet je, dat hebben we niet, want dat is vreselijk ongezond. Maar we hebben wel eikelcacao en wel tien soorten thee. Dus zal ik je een heerlijk kopje brandnetelthee geven." Bij het brouwsel dat je dan aangereikt krijgt, wordt een in huisvlijt vervaardigd stuk "gebak" gepresenteerd, dat louter uit gezondheidsingrediënten is samengesteld: veel soja, grutten en zemelen met een schep rietsuiker. Meestal zie ik kans om de delicatesse, na de eerste hap, in mijn binnenzak te laten verdwijnen. Thuisgekomen probeer ik het aan de kat te slijten, maar die blijkt, net als zijn baas, ook meer geporteerd voor ongezond voer.

Rookvlees
Enige tijd geleden kregen wij voor een paar dagen de kinderen van een bevriend echtpaar te logeren. Afgezien van het feit dat zij vegetariër zijn, zijn het hele beste mensen, met wie wij goed overweg kunnen. Bij de ontbijttafel keken de kinderen hun ogen uit. „Wat is dat?", vroeg de een, wijzend op een schaaltje vleeswaren. „Dat is rookvlees, van een koe en dit is boterhamworst, wat vroeger aan een varken gezeten heeft", legde ik uit, „maar je hoeft het niet op te eten. Er staat hier ook pindakaas en jam en kaas. Dus wat zal het wezen?" „Ik wil best dat rookvlees proberen", kwam er terug. Goede raad was duur. Uiteindelijk had hij toch wat dierlijks op zijn brood en het bleek hem bijzonder goed te smaken. De dagen die hij nog bij ons doorbracht heeft hij meer van het "vette van vee" dan van het "vette van veld" gegeten. Achteraf hadden onze vrienden begrip voor ons dilemma en de vriendschap heeft er niet onder geleden. Maar sinds die tijd is hij niet meer wezen logeren.

Dit artikel werd u aangeboden door: Terdege

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van woensdag 10 augustus 1994

Terdege | 68 Pagina's

Alternatief

Bekijk de hele uitgave van woensdag 10 augustus 1994

Terdege | 68 Pagina's