„Veel heil en zegen!" En dan een hoop geknal?

Nog even en dan begint 1995. We wensen elkaar weer: Veel heil en zegen! Ja, we menen wat we zeggen. Het kan alleen dan goed gaan in het nieuwe jaar als de Heere ons zal willen gedenken en als Hij ons zegent. Zelf kunnen we niet veel. We staan zo gauw machteloos. Jazeker, we beseffen heel goed op 1 januari dat heil en zegen bij de Heere vandaan moeten komen. Of..? Voorafgaande aan de heilwensen en in vele gevallen ook de heildronken hebben we het oude jaar uitgeleid. Daar doet natuurlijk iedereen aan mee. De handelaren in vuurwerk hebben goede zaken gedaan. Er is heel wat over de toonbank gegaan. En mogelijk is er ook heel wat -nog gevaarlijker spul- onder de toonbank door gegaan. Er is ook weer heel wat zelf geknutseld en gefabriceerd en niemand kan voorspellen hoe dat straks gaat ontploffen.

Beetje meedoen
Wijze maatregelen hebben ervoor gezorgd dat alleen op de laatste dagen van het jaar met dit speelgoed mag worden gespeeld. Maar dan is het ook weer raak. Echt raak! De een verliest een oog, de ander een vinger, een derde... zijn leven. Zo gaat het alle jaarwisselingen. Zo zal 1995 ook wel worden ingeluid. We leren immers niet snel?
- Hoeveel halen wij in huis aan voetzoekers en vuurpijlen en rotjes en al dat andere gedoe? Hoeveel geld hebben wij er voor over? Hoeveel hebben we onze kinderen meegegeven? „Vindt u dat dan zo erg? Je kunt toch niet achterblijven? Je kunt je kinderen toch ook niet alles onthouden? Een beetje mogen ze toch wel meedoen bij de jaarwisseling?"
- Hoeveel is een beetje? Hoeveel geld is daarmee gemoeid? „Ach, laten we nu toch alstublieft van een mug geen ohfant maken en geen spijkers op laag water zoeken. Laten we toch ook eens royaal zijn. Gun onze kinderen ook eens wat."
- Maar de risico's dan? Zullen we die maar vergeten? Wat als je straks met een van die jonge gasten naar het ziekenhuis moet? Royaal zijn? Met welk geld dan? Terwijl er zoveel ellende en nood in de wereld is onder mensen die niet eens te eten hebben? Royaal zijn met wat God ons heeft toevertrouwd aan aardse middelen? Royaal zijn in de nacht van zaterdag op zondag om zo op straat, te midden van allerlei lawaai niet alleen het nieuwe jaar maar ook Gods dag te beginnen?
En dan elkaar "veel heil en zegen" toewensen? Bij wie moet dat dan vandaan komen? Ja, bij de Heere. En we denken dat we daar dan ook nog op kunnen hopen en dat we Hem dat wel mogen vragen?

Dominee koopt
Ik herinner mij dat een voorganger in een van onze kerken een aantal jaren geleden zijn catechisanten vroeg het door hen gekochte vuurwerk e.d. aan hem te verkopen in plaats van het bij de jaarwisseling af te steken. Een nobel initiatief! Maar zoiets kun je ook weer niet elk jaar doen.
Trouwens, een gekke boel eigenlijk. Je vader staat het je toe je zakken vol te stoppen met dat spul en je dominee koopt het weer van je op. Waar zijn we mee bezig?
En de kerkgang op de Nieuwjaarsdag? Het is te verwachten, dat die dit jaar wat beter zal zijn dan andere jaren, nu de Nieuwjaarsdag op zondag valt. Maar anders? En dan toch "veel heil en zegen"?
Een algemeen verbod van overheidswege op de verkoop van vuurwerk zou nog niet zo'n dwaze bepaling zijn, al besefik dat dit ten koste van arbeidsplaatsen zal gaan. Maar wij zouden met een vrijwillige onthouding kunnen beginnen. En als we dat geld dat we er anders aan besteden toch willen uitgeven, er is in deze wereld vol ellende gelegenheid genoeg. Het risico op lichamelijk letsel verkleinen we er bovendien door. En we blijven meer in de lijn van wat de Bijbel aangeeft als een christelijk levensgedrag. Wordt aan deze wereld niet gelijkvormig.

Gebed
Veel heil en zegen. Een prachtige wens. Eigenlijk een gebed. Wat stellen we ons met die wens ook kwetsbaar op. We hebben niets in eigen hand. Dat willen we er immers mee uitdrukken. Het moet van God komen. Van Gods genade. Van de Heere Jezus, „Mijn hart zegt mij, o Heer van Uwentwege: „Zoek door gebeên met ernst Mijn aangezicht." Dat wil, dat zal ik doen, ik zoek de zegen, alleen bij U, o Bron van troost en licht!" Dat is de weg, ook bij het begin van een nieuw jaar, op weg naar een onbekende, maar lang niet onbezorgde toekomst.
Ik kan u en uw kinderen niets beters toewensen. „Heere, Gij zijt ons geweest een toevlucht, van geslacht tot geslacht." „Die in de schuilplaats van de Allerhoogste is gezeten, die zal vernachten in de schaduw van de Almachtige."

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen