Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

Zwemmen in open water kan infecties veroorzaken

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Zwemmen in open water kan infecties veroorzaken

3 minuten leestijd Arcering uitzetten

Waar kun je bij mooi weer beter zijn dan aan of in het water? Dat is -nog afgezien van verdrinkingsgevaarniet altijd zonder risico's. Bij langdurig mooi weer stijgt de temperatuur van het water, waardoor de kans op infecties toeneemt. Een overzicht in twee delen.

Al vele dagen hebben we kunnen genieten van mooi weer. Velen trekken erop uit, hetzij naar de bossen, de heide of duinen, hetzij naar strand of andere zwemwateren, zoals meren en plassen. Op al deze plaatsen kunnen infecties opgelopen worden.

Rivieren
In de hoofdgeulen van de grote rivieren is zwemmen taboe. De risico's zijn te groot. In de eerste plaats is het natuurlijk onveilig omdat door de intensieve scheepvaart kolken en stromingen ontstaan, en er zich onverwachte diepten aandienen. Ook voor goede zwemmers kan dit levensgevaarlijke situaties opleveren. Verder zijn de grote rivieren, maar ook kleinere, verontreinigd met zware metalen, en andere stoffen die ziekmakend kunnen zijn. Dit is echter alleen van belang als mensen tijdens het zwemmen het water doorslikken. Van nog groter belang zijn echter de zogenaamde biologische verontreinigingen: waterzuiveringen lozen na zuivering van het rioolwater veel van dit water weer op de rivieren en andere, kleinere waterstromen, zoals bijv. de Linge. Die lozingen zitten vol met bacteriën en andere ziektekiemen die de mens bij aanraking van de huid al kunnen ziekmaken. Te denken valt aan infectieziekten zoals diarree, maaginfecties en huidinfecties. Redenen genoeg om de rivieren te mijden.

Recreatiepiassen en - meren
Deze oppervlaktewateren zijn veel minder besmet en besmeurd. Er vinden geen lozingen plaats door zuiveringsinstallaties, en er staan geen chemische fabrieken aan. Toch kunnen ze een bron zijn van velerlei infecties, vooral als het mooie weer enige tijd aanhoudt en de temperatuur van het water stijgt. Enkele van deze infecties wil ik bespreken.

Oorontsteking
In het oppervlaktewater komt bij warm weer de bacterie Pseudomonas voor, die zich graag ontwikkelt in een lauwe, vochtige omgeving. Vooral na het zwemmen blijft er zwemwater achter in de gehoorgang, waar de bacteriën schade kunnen aanrichten. Het gevolg is een ontsteking van de uitwendige gehoorgang (otitis externa), die gekenmerkt wordt door pijn, zwelling en soms een vieze uitvloed. Indien de infectie zich uitbreidt, kan het hele oor en de omliggende huid ontstoken raken. Zijn in het eerste stadium bacterie-dodende oordruppels voldoende, bij verdere uitbreiding is een antibioticum noodzakelijk. De infectie herstelt zonder schade. Personen met diabetes en afweerstoornissen zijn bijzonder vatbaar voor deze infecties.

Zwemmersjeuk
Deze aandoening, officieel Schistosoma dermatitis genaamd, komt elk jaar voor in Nederland en elke keer lijken andere recreatiepiassen geïnfecteerd met deze parasitaire ziekte. De verwekker is een parasiet, de Trichobilharzia Ocellata, famihe van de in de tropen gevreesde Bilharzia. Deze parasiet van watervogels zoals de eend heeft twee gastheren nodig in zijn ontwikkeling, te weten de watervogel en de slak. Is de parasiet in de slak aangekomen, dan kan zo'n slak vele jaren parasieten produceren, die weer op zoek gaan naar een watervogel, om die te infecteren. Vinden ze een zwemmend mens, dan dringen ze door de huid heen, totdat het afweermechanisme hen doodt. Er treedt wel een gevoeligheid op: komt de zwemmer een volgende keer weer in contact met de parasiet, dan ontwikkelt zich een heftiger reactie, al vrij snel na het zwemmen treden rode vlekjes op, die hevig jeuken, en na 24 uur lijken het wel muggebulten. Daarna neemt de jeuk in de loop van 5-6 dagen langzaam af De binnendringer wordt dan vernietigd. Behandeling is niet nodig: de aandoening geneest vanzelf Bestrijding is moeilijk: watervogels zijn niet te weren; soms worden langs de oevers waterplanten verwijderd om de slak te bestrijden, soms worden slaketende vissen uitgezet. Daalt de temperatuur van het water, dan worden geen nieuwe parasieten meer gevormd en kan er weer gezwommen worden.

Dit artikel werd u aangeboden door: Terdege

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van woensdag 9 augustus 1995

Terdege | 68 Pagina's

Zwemmen in open water kan infecties veroorzaken

Bekijk de hele uitgave van woensdag 9 augustus 1995

Terdege | 68 Pagina's