Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

Planckendael een leeftuin voor dieren

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Planckendael een leeftuin voor dieren

5 minuten leestijd Arcering uitzetten

In alle dierentuinen hebben zebra's strepen en olifanten slurven. In Planckendael is dat niet anders. Wat wel anders is, is dat de dieren leven op een schitterend voormalig landgoed in Muizen-Mechelen (België). Temidden van bossages waar uilen geruisloos om je heen scheren, waar 'n roedel wolven plotseling de kop opsteekt en sappige weiden waar kleurige steltloperswurmen uit de grond trekken. Wat ook anders is, is dat zelfs de kleinste bezoekertjes met 'u' aangesproken worden!

Donker en geheimzinnig leidt het pad naar een plek in het bos. Ineens lijkt het of er boven het vogelgekwetter uit wolvengehuil klinkt. Als aan de grond genageld blijven we staan. Daar is het weer. Nu dichterbij. Het lijkt onwezenlijk, maar even verderop in het bos staan we oog in oog met een roedel levensechte wolven. Ze doen denken aan herdershonden, alleen hun oren en ogen zijn kleiner en de vacht is dikker. Er zijn wat schermutselingen onderling. Tanden blinken in het zonlicht. Spelen ze of is het menens?

Chimpansee-eiland
De everzwijnen kunnen er ook wat van. Ze zitten elkaar constant in de haren. Jonkies die in de weg lopen worden knorrend afgesnauwd of krijgen een hardhandige duw van de ouden. Het gerammel van een karretje herkennen ze. Dat betekent eten. Ze rennen eropaf De gestreepte kleintjes, de frislingen, kunnen de groten al aardig bijbenen. Door hun ruzie-achtige geschreeuw trekken ze veel bekijks. Net als de apen. Het chimpansee-eiland is een trekpleister van jewelste. Een jonge apemoeder knuffelt en speelt met haar baby nadat het kleintje gedronken heeft, 'n Kleuteraapje heeft iets in de gracht ontdekt, maar durft het er niet uit te halen. Als hij toch een poging waagt, hobbelt z'n vader of broer naar hem toe en houdt hem vast, zodat hij niet in het water kan vallen. Zomaar 'n staaltje van vertederend sociaal gedrag.

Avonturenpad
Naast het forse apeneiland, midden in de Afrikaanse jungle, begint het uitdagende avonturenpad. Energiekelingen kunnen zich hierop uitleven en hun kunsten tonen, apen nadoen met touwklimmen, vlot varen en een trap vol voetangels en klemmen beklimmen. Degenen die het meeste lef hebben steken de rivier over op de hoge, wiebelende hangbrug. De allerkleinsten vermaken zich in het houten treintje. Vanaf de heuvel van het Afrikaanse dorp met lemen hutten en grote kookpotten klinkt het doffe slagwerk van bongospeIers. Dit is ook het thuisfront van ooievaars. Hiervandaan zie je de kudde wilde Przewalskipaarden in galop over de vlakte stuiven. Hun ruif is gevuld met gras, bieten en hooi onder een met gras begroeide reuzenpaddestoel. De stal doet dienst als ziekenboeg voor paarden die wat mankeren. Ondanks dat deze wilde paarden al generaties lang in dierentuinen gehouden worden blijven ze te wild om zonder kalmeringsmiddel behandeld te worden. Voor een simpel routinekarweitje als hoefkappen moeten ze volledig verdoofd worden. Dat gebeurt met een luchtdrukgeweer met injectiespuiten. Een paard dat verdoofd is, probeert toch rond te lopen en botst dan overal tegenaan. Om blessures te voorkomen is het 'hospitaal' van boven tot onder volledig bekleed.

Perfecte camouflage
Een van de leuke dingen in Planckendael is dat je het gevoel hebt veel dieren als verrassing tegen het lijf lopen. Net of je ze zelf ontdekt. Achter een bocht met bloeiende rododendrons huist 'n kudde moerasantilopen. Hun verwanten, de sierlijke sabelantilopen met hun spitse sabels vermaken zich met hun kroost. In grachten, sloten en vijvers duiken en grendelen watervogels. Even later worden we zelf bespied door 'n paar minipanda's die vanuit een boom naar de bezoekers zitten te koekeloeren. Je komt ogen tekort. Zeker bij de vlieghallen waar exotische vogels, gieren, sneeuwuilen en andere gevederden de bezoekers aanstaren. Een open rieten veranda biedt uitzicht op gigantische rotsformaties waar ogenschijnlijk niets te zien is. Iedereen kijkt naar de sloot ervoor, waarin groene kikkers bellenblazend op vrijersvoeten zijn. Pas als 'n rotsblok ineens beweegt blijkt dat er 'n paar sneeuwluipaarden op liggen te soezen, 'n Schoolvoorbeeld van perfecte camouflage in de natuur. Suffig rekken ze zich uit en strekken loom de klauwen met messcherpe nagels. Je moet er niet aan denken...

Warme rokken
Nee, dan kan je nog maar beter met de kolossale Indische neushoorns te doen hebben. Traag maken moeder en dochter 'n ommetje in hun territorium. Gaandeweg vraag je je af wat dit soort dieren eigenlijk eet. De Indische neushoorns krijgen een menu van hooi en krachtvoer, aangevuld met wortelen, bieten en appels. De ingrediënten gaan in een mixer waarin alles grof vermalen wordt. Om deze vegetarische kost te verstouwen zijn ze wel een tijdje zoet. De reden dat voedsel relatief grof aangeboden wordt, is dat de dieren moeite moeten doen om het naar binnen te werken, zodat verveling minder snel toeslaat. Bovendien heeft 'n zekere mate van 'zelfredzaamheid' een positieve invloed op het gedrag. Zolang de dames buiten zijn, moet de ram binnen blijven, want in het verleden ontstond er tussen moeder en dochter stevige concurrentie om de aandacht van mijnheer neushoorn. Hij mag naar buiten als de dames in hun verblijf rusten. Tot de categorie zware jongens horen ook muskusossen. Een os slaat per dag 'n kist winterwortelen, 'n baal hooi en 'n emmer krachtvoer achterover. De beharing hangt als 'n lange, warme rok tot op de tenen waardoor ze grappiger lijken dan ze waarschijnlijk zijn. In sommige delen van Noorwegen kunnen toeristen muskusossen nog in het wild tegen komen. Daar komt zo'n warme rok 's winters goed van pas.

Natuurbehoud
Het doel van dierenpark Planckendael is om fokprogramma's op te zetten voor bedreigde en bijna uitgestorven dieren. Met andere dierentuinen worden bloedlijnen uitgewisseld voor bloedverversing. Door het tonen van dieren in een zo natuurlijk mogelijke omgeving tracht met een bijdrage te leveren aan natuurbehoud en sympathie te kweken voor het dier in z'n algemeenheid. In de ruim 40 ha groene oase op Planckendael leven ongeveer 1000 dieren die tot 120 soorten behoren. 'Beestjes kijken' in een mooi parkachtig landschap in combinatie met de aangename gastvrijheid van onze zuiderburen maken een bezoek aan Planckendael echt 'n topper. Ook voor de kleine bezoekers is Planckendael een goede gastheer. De kinderboerderij, het avonturenpad, het apeneiland en in het Afrikaanse dorp, overal mogen kinderen hun gang gaan. Zelfs de speeltuin heeft het predikaat 'veiligste speeltuin' van heel de provincie Antwerpen gekregen.

Dit artikel werd u aangeboden door: Terdege

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van woensdag 9 augustus 1995

Terdege | 68 Pagina's

Planckendael een leeftuin voor dieren

Bekijk de hele uitgave van woensdag 9 augustus 1995

Terdege | 68 Pagina's