Herdersleven

Dat dartelende spul, lammetjes van één tot negen weken oud: schitterrend. Ze lopen op de hei lang niet steeds bij hun moeder. Lammeren zoeken elkaar op en vormen zo nu en dan klasjes, groepjes die het prachtig vinden om met een noodgang over de heuvels te rennen. Spelenderwijs bouwen ze een stevig spierstelsel op, zonder er notie van te hebben hoezeer de herder hun bevlezing op prijs stelt.
Het lopen met de kudde is in deze tijd iets inspannender dan verder in het jaar. De ooien willen tijdens de wandeling hun kroost goed beschermen en verdragen maar slecht dat onze collies hun ambt vervullen.
Vooral Zoef, onze zachtaardige malle werkhond, moet ik geregeld snel terugfluiten wanneer weer eens een koppige boze ooi het dier van achteren aanvalt. Zoef kan van een beste optater danig van slag zijn. De twee andere honden laten zich desnoods door de lucht slingeren door een lelijk schaap, maar zodra ze op hun poten staan, gaan ze alweer dapper in de aanval.
De zwakkere lammeren vertragen de gang van de kudde. Als Sil, de jonge hond, juist de werkdag is begonnen, heeft-ie de drang om de kudde vooruit te "duwen" en de trage lammeren dan achter te laten. Constant fluit ik hem dus terug om de achterblijvers mee te pikken. Schiet me ineens te binnen dat ik met m'n gefluit wel eens een vrouwelijke bezoekster de stuipen op het lijf heb gejaagd.
Ze kwam naar de kudde gewandeld en zag noch mij, noch de hond achter een eikenbosje. Ik verbrak de stilte door met een golvende fluittoon Moss naar rechts te sturen. Verbijsterd keerde ze om en schoot over de hei naar de dichtstbijzijnde weg. Wat moet het arme mens geschrokken zijn.
We hebben dit voorjaar steeds een aantal dagen van zon en schrale oostenwind. De lammeren zoeken dan graag een kuiltje op of de luwte van een boom of bult, dan gaan ze heerlijk soezelen in de zon. Ik weet precies hoe dat voelt.... onder werktijd. Een hoogst enkele keer vertrek ik op weg naar de kooi terwijl zo'n weggedoken lammetje achterblijft. Er zijn ooien die meteen klagend blaten wannneer ze hun lam niet in de wandelende groep ontdekken. Die waarschuwen me als het ware. Er zijn moederschapen die hun koter niet meteen missen. Dus dan trekken we niets vermoedend naar huis toe.
De boswachter ontdekte eergisteren twee lammetjes achter een houtwal. Leuk dat-ie me waarschuwde. Maar een kudde drijf je makkelijker naar je toe dan twee lammetjes.
Die dingen springen alle kanten op, behalve de goeie. Met drie honden had ik er een hele kluif aan. Ten slotte hebben we ze stuk voor stuk klem gedreven in een stapel boomstammen. Zonder goeie honden is het herdersvak niet denkbaar. En juist ons aparte hondje Zoef is een kei in het opsporen van achtergebleven lammeren. Daartoe heeft ze niet eens een opdracht nodig. Puur natuurtalent.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen