Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

Dag in dag uit

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Dag in dag uit

Beslommeringen van Jolanda, een moeder van vier kinderen

3 minuten leestijd Arcering uitzetten

Het was wel even wennen voor Rebekka om, na een hele week met ons opgetrokken te hebben, weer alleen achter te blijven. Gelukkig heeft zé' het zo goed naar haar zin in Noorwegen dat haar heimwee maar van korte duur was. Inmiddels hebben we al weer een paar gezellige brieven van haar gekregen: „Lieve allemaal. Vandaag was Gunn jarig, maar ze moest werken dus hebben we het gisteren gevierd. Ik had ze de krant plus koffie op bed gebracht en de tafel in de keuken gedekt. Dat is vrij zeldzaam, samen ontbijten. Daarna gingen we met onze boot naar de overkant (naar het eiland Sula). Hoi, hoi, eindelijk! Het was veel groter dan ik gedacht had. Eerst komt er een heel stuk heideachtig grasveld met heuveltjes, plukjes bos en een heus riviertje dat over stenen danst! Daar kon je lekker doorheen waden met laarzen aan en je kon het zelfs drinken! Lekker! Echt beter dan uit de kraan. Op de terugweg gingen we vissen en.Gunn had na 2 minuten een kanjer van een vis.  En even later z'nzoon. En toen z'n kleinzoontje... met Simens (6) bengeltje. En dat lag maar op de bodem naar adem te happen. Ik vind het nog steeds niet zo erg leuk, vissen. Maar het is wel heftig om zelf in voedsel te kunnen voorzien.
En het is natuurlijk erg gezond, zó uit de schone zee. Nou ja, zo schoon is die ook niet meer nadat Helge (de vader) z 'n benzinetank in (naast) de buitenboord- " motor leegknoeide. „ O, kijk, wat een prachtige kleuren, Rebekka!"vonden de kinderen, die kristalhelder maar saai vinden.
Vrijdag de 17e mei, was heelfeestelijk. Om 8 uur zaten we in klederdracht (!) aan het ontbijt, met garnalen die nog gepeld moesten worden en , Noors gevlagde servetten. Daarna kregen we een lintje opgeprikt en moesten we een uur wachten tot het tijd was om naar de stad te gaan. Om 9.15 uur stonden we op een mooi plekje in de zon te wachten op De Optocht van alle scholen en " muziekkorpsen. Als er een bekende langskwam moest je "Hurra!" roepen en heelhardmetje vlaggetje zwaaien. En als het er niet te veel tegelijk waren had je ook nog tijd om "Gratulere meddagen" (Gefeliciteerd met de dag) te zeggen. Toen Karianne (11) voorbij kwam liepen - Gunn, Simen en ik met haar mee. Dus toen zag ik heel Alesund en alle bekenden nóg een keer, .maar nu vanuit de stoet. Toen iedereen iedereen had gefeliciteerd ging iedereen koffie met taart . eten in een restaurant, 's Middags gingen we met de kinders naar school, waar ze driewieler-fietsjeswedstrijden hadden en koffie en taart verkochten. Dat was de Nationale Feestdag. De dag waarop iedereen het huis en het balkon versiert "met berketakken, met frisgroene blaadjes en Noorse vlaggetjes. Dat kleurt erg mooi en het is - makkelijk verkrijgbaar. Maar het allermooist vandaag was de zonsondergang met paars- bruin -gouden kleuren, die ik nog steeds probeer na te tekenen..."

Dit artikel werd u aangeboden door: Terdege

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van woensdag 12 juni 1996

Terdege | 71 Pagina's

Dag in dag uit

Bekijk de hele uitgave van woensdag 12 juni 1996

Terdege | 71 Pagina's