Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

Wisselstroom

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Wisselstroom

4 minuten leestijd Arcering uitzetten

Hallo allemaal, De vriendin van het meisje met de vraag "Ik ben een ander mens geworden, maar mijn ouders geloven 't niet" reageerde op de oproep om contact met ons op te nemen. Een gedeelte uit haar brief vind je op deze pagina. Verder een vraag over het gebed voor en na de maaltijd. „Kan ik deze gewoonte bijbels beargumenteerd verdedigen?" vraagt iemand zich af Misschien heb je hier zelf ook weleens over nagedacht. Ds. Van Vlastuin gaat op deze vraag in en probeert hem te beantwoorden.
Nicoline

Bidden en danken voor het eten?
Bij ons is het de gewoonte dat we voor ons eten bidden en daarna danken. In sommige groeperingen is het echter de gewoonte om alléén te danken, en dan vóór het eten. Dit is ook bijhels mijns inziens, daar er alleen gedankt werd bij de breking van het brood en bij andere gelegenheden waarbij voedsel genuttigd werd. Hoe kan ik toch onze gewoonte bijbels beargumenteerd verdedigen?

Het is inderdaad een gewoonte dat wij voor het eten bidden en na het eten danken. Als we met andere culturen of met andere tradities in aanraking komen waar dat niet het geval is, moeten we ook niet denken: dat is fout. Er zijn tussen christenen wereldwijd enorm veel verschillen. Om een paar voorbeelden te noemen: in Schotland zijn verschillende kerken waar men geen orgel gebruikt, men in avondmaalstijden dagelijks in een gebedssamenkomst bijeenkomt en men als avondmaalganger zelf het brood van een groot brood moet afbreken. Kom je in een baptistengemeente in Rusland, dan zie je daar allerlei muziekinstrumenten.
Door al deze verschillen leer je de betrekkelijkheid van eigen gewoonten zien. Het wezenlijke blijft echter over. En dat is dat er een persoonlijke band met de Heere Jezus Christus is. Het opvallende is dat dat in alle culturen en kerkelijke tradities hetzelfde is. In onze traditie en vele andere is de gewoonte ontstaan om zowel voor als na het eten de Heere aan te roepen. Ik denk dat dat een goede gewoonte is. In het gebed voor het eten erkennen we dat we dit voedsel van de Heere gekregen hebben en bidden we dat Hij er ook Zijn zegen aan geeft. In het dankgebed na het eten erkennen we de Heere voor Zijn gaven en bidden we of Hij ons de rest van de dag voor tijd en eeuwigheid nabij wil zijn. Het is ook onze gewoonte om aan tafel de Bijbel te onderzoeken (!), dat is niet in alle tradities de gewoonte. Ik zou het toch niet graag afschaffen omdat het traditie is. Het is niet strijdig met de Schrift om het zo in te vullen. Het is geen bewijs van godsvrucht als we tradities houden, maar het is zeker ook geen bewijs van godsvrucht als we (goede) tradities afschaffen. Zijn we in een andere cultuur, dan zijn we de joden een jood en de Grieken een Griek. Een christen erkent de geestelijke vrijheid van de ander. Daarin mogen we eikaars geweten niet binden. Als we onzg gewoonten gaan verdedigen als het alleen bijbelse, dan zijn we verkeerd bezig en maken we onszelf niet geloofwaardig. Als we het betrekkelijke van onze gewoonten inzien, kun je niet zeggen dat er sprake is van een menselijke uitvinding die we met alle geweld moeten afschaffen. Ik hoop dat dit een antwoord is. En bovenal dat je persoonlijk leert onderscheiden tussen hoofd- en bijzaken, opdat het ene nodige ook jouw rots is!
ds. W. van Vlastuin

Verhuisd
„Ik ben het evangelische meisje waar mijn vriendin over sprak in Terdege 20 en 21. ik schrijf jullie om uit te leggen waarom mijn vriendin geen contact heeft opgenomen om jullie brieven in ontvangst te nemen. Ze is namelijk kortgeleden naar Amerika verhuisd voor een medische studie en om ervaring op te doen in een groot ziekenhuis. Het bijzonder goed met haar. Ze is vol geloofsvertrouwen en dankbaar dat de Here zijn genade heeft willen betonen in haar leven. Persoonlijk wil ik graag een oproep doen aan een ieder die geen zekerheid heeft van het geloof en niet zeker weet of hij of zij geborgen is of zijn/haar naam geschreven staat in het Boek des Levens. Doe dan wat God van je vraagt. Luister naar Zijn stem en doe daadwerkelijk wat Gods Geest je door Zijn woord opdraagt: Laat je met Mij verzoenen. Opdat de gebroken relatie tussen God en jou als zondaar weer hersteld wordt. Jezus zegt: Kies dan heden als gij Mijn stem hoort. Heden betekent mi, niet later. Want wij weten niet of wij morgen of volgende week nog leven. Het kan dan te laat zijn. Voor eeuwig te laat. Gods genadetijd is eens voorbij. Ik wens jullie allen Gods zegen toe. Met Gods hulp mogen juüie verder gaan in de strijd van het leven. Maar strijd wel de goede strijd."
Martha

Dit artikel werd u aangeboden door: Terdege

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van woensdag 30 oktober 1996

Terdege | 80 Pagina's

Wisselstroom

Bekijk de hele uitgave van woensdag 30 oktober 1996

Terdege | 80 Pagina's