Kinderziekten niet altijd makkelijk te onderkennen (1)

Waarom heten bepaalde aandoeningen kinderziekten? Het antwoord lijkt eenvoudig: natuurlijk omdat ze alleen bij kinderen voorkomen. Dit is echter maar de helft van de waarheid. Ook volwassenen krijgen kinderziekten. De achtergrond is als volgt: Een aantal infectieziekten verschaft na het doormaken ervan levenslange immuniteit tegen de ziekte. Dit betekent dat de eerste infectie (vaak in de kinderjaren) meestal zal leiden tot de ziekte, waarna deze ziekte bij dit kind nooit meer zal terugkomen.
Omdat tegen een aantal kinderziekten wordt gevaccineerd door de consultatiebureaus, komen de kinderen die niet zijn ingeënt soms pas later dan in het verleden voor het eerst met de ziekte in contact. Omdat de ziekte zich gewoonweg minder voordoet, schuift de leeftijd van de patientjes op. Een bekend voorbeeld hierbij is de polio. Omdat de ziekte niet meer continu aanwezig is, duurt het soms vele jaren voordat een leeftijdsgroep ermee te maken krijgt. Waarschijnlijk zijn er daarom bij de laatste epidemie zoveel oudere kinderen en volwassenen ziek geworden. De term kinderverlamming wordt daarom ook nauwelijks meer gebruikt.

Mollusoa (waterwratjes)
Vooral op jonge leeftijd kunnen op bovenbenen, billen, rond de oksels en soms ook in de nek waterwratjes verschijnen. Men ziet glanzende, bolronde, parelwitte pukkels, die niet pijnlijk zijn en ook niet jeuken. Soms irriteren ze doordat de kleding erover schuurt. Door krabbelen kunnen ook wel infecties eromheen ontstaan. Besmetting vindt plaats door lichamelijk contact, dus meestal via school of zwemles, en binnen het gezin verspreidt het virus zich heel makkelijk. Hoewel de ziekte langzaam verloopt en soms maanden kan aanhouden, gaat ze altijd vanzelf weer over. Zijn er veel pukkels of zijn ze erg hinderlijk, dan kunnen ze uitgedrukt worden en daarna met betadinejodium aangestipt worden. Ook vloeibaar stikstof zorgt ervoor dat ze verdwijnen. Zwemmen en schoolgaan zijn toegestaan.

Herpes virus-infecties (koortsblaar)
Al bij heel jonge kinderen kunnen deze pijnlijke en storende infecties optreden. Zijn bij volwassenen meestal de lippen of de neus de plaats waar ze zich uiten, bij kinderen kunnen ze overal op het lichaam voor het eerst ontstaan. De aandoening kenmerkt zich door een schrijnend, brandend gevoel op een bepaalde plaats, zonder dat er wat is te zien, later gevolgd door kleine blaasjes. Deze bevinden zich in een groepje bij elkaar en zijn gevuld met helder vocht. Later infecteren de blaasjes, waardoor een ontsierende gele korst ontstaat. De infectie wordt door het vocht uit de blaasjes overgebracht naar anderen. Ook op het oog of in de mond kan de herpes zich openbaren. Vooral na koorts, bij verkoudheid of bij zonbestraling kan de infectie zich weer openbaren, meestal op dezelfde plaats als eerder. Er zijn enkele antivirale middelen die deze infectie bestrijden. Bij plekken op de huid kan dit met het recent vrij verkrijgbare Zovirax. Indien het oog aangedaan dreigt te worden, moet altijd medische hulp worden ingeroepen. Een kind met een koortsblaar mag naar school.

Varicella (waterpokken)
Dit is een bekende, zeer vaak voorkomende kinderziekte. Ouders herkennen dit ziektebeeld feilloos en komen er zelden mee bij de dokter. De besmetting verloopt via het vocht uit de blaasjes. Na een incubatietijd van 10 tot 20 dagen is het kind soms wat hangerig en eet het slecht. Daarna ontstaan gedurende 1 tot 2 weken overal op het hchaam, ook in de mond, rode vlekjes. Die vlekjes gaan al snel over in pukkels, waar vocht in ontstaat, en die via korstvorming weer genezen.
Meestal zijn er geen littekens. De jeuk is vaak nog het grootste euvel. Mentholpoeder helpt een beetje. Kenmerkend voor de waterpokken is dat alle stadia van de pokjes tegelijktijdig voorkomen. Er zijn dus vlekjes, pukkels, blaasjes en korsten op hetzelfde tijdstip. Ze komen overigens ook altijd onder het haar voor. Genezing treedt vanzelf op. Zolang het kind blaasjes heeft, is het beter om niet te zwemmen en niet naar school te gaan.

Mazelen
Deze infectie is zeer besmettelijk doordat het virus wordt uitgehoest. De incubatietijd is 10 tot 14 dagen. Het kind wordt vrij snel hard ziek, met koorts, rode ogen, hoest en neusverkoudheid. Al snel ontstaat in het gezicht een fijne, rode, vlekkerige uitslag (een beetje pukkelig), die zich snel verspreidt over het hele lichaam. De kinderen hebben soms ook witte plekken aan de binnenzijde van de wangen. Gevreesde complicaties zijn hersenontsteking en longontsteking. Bij mazelen is thuisblijven geboden.

Roodvonk
Roodvonk komt niet zo vaak meer voor. Meestal ontstaat het tijdens of na een keelontsteking, ook wel na een huidinfectie. Na een incubatietijd van minder dan een week ontstaan keelpijn, ontstoken amandelen of een uitgebreide huidontsteking, gevolgd door overal voorkomende, vuurrode uitslag, vooral in de plooien, zoals nek, oksels en hezen. Het gebied om de neus en mond blijft vrij.
Meestal is er koorts. Behandeling met penicilline is gewenst. Gevreesde complicaties, zoals gewrichtsontsteking, nierontsteking of beschadiging van de hartklep, komen zelden meer voor. Het kind moet binnen blijven. Meestal duurt de uitslag 3 tot 5 dagen, na afloop treedt er schilfering van de huid op. (Deel 2 verschijnt over vier weken).

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen