Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

Just between friends

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Just between friends

2 minuten leestijd Arcering uitzetten

Wat ben ik blij met mijn dochters; 'k zou niet weten hoe ik het zonder hen zou redden. Niet alleen dat samen pakken sneller gaat, maar het is zo veel gezelliger! U zult het haast niet geloven maar de eerste paar dagen hadden we al 10 grote vuilniszakken vol met spul dat we jaren netjes in dozen op de plank hadden staan. En dan nog twee zakken vol met kleren voor het Leger des Heils. En elke keer moet je weer beslissen: bewaren we dit of gooien we het weg? Of zullen we het op de Yard Sale te koop leggen? (Een soort rommelmarkt in onze voortuin.) Er komt heel wat op je af al die herinneringen. Momenten die je weggestopt had, komen weer kersvers in je geheugen op. Soms kun je wel huilen en soms kun je haast niet verder van de slappe lach. We kwamen ook nog oude knippatronen tegen. Netjes uitgeraderd of op doorzichtig papier overgetrokken en in een plastic zakje bewaard met een stukje stof erbij. Op één zo 'n zakje stond: Winterjasje Wiebke. Toen was Wendy nog een peuter van 3 en praatten we nog Nederlands in huis. Als je zo in een paar uur de jaren aan je voorbij ziet trekken, valt het op hoe alles toch veranderd is. Wat ik uit een gevoel van nostalgie haast nog zou bewaren, wordt door de meiden zonder moeite weggegooid, f e kunt er dan niet meer omheen dat je toch echt ouder aan het worden bent. We kwamen ook nog een brief tegen van mijn vader. Een van zijn zeldzame schrijfproducten. Om de een of andere reden kostte het hem enorm veel moeite om een brief te schrijven en hem dan nog te verzenden ook. 't Was meestal niet goed genoeg, vond hij. We hebben hem best geplaagd met deze nederige hoogmoed. Het maakt zo 'n brief nog dierbaarder; en ben je blij en verdrietig gelijk. Verdrietig omdat je op zo'n moment het gemis zo intens voelt, en het verlangen om nog eens een keer samen te kunnen praten bijna zeer doet. Want ik denk niet dat we de brief toen echt verstonden. Maar wat een wonder dat de Heere ogen, oren en harten heeft willen openen voor die Waarheid die in Christus Jezus nooit veranderen zal!

Dit artikel werd u aangeboden door: Terdege

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van woensdag 6 augustus 1997

Terdege | 76 Pagina's

Just between friends

Bekijk de hele uitgave van woensdag 6 augustus 1997

Terdege | 76 Pagina's