De vijvertuinen van Ada Hofman

De tuinen van Ada Hofman en haar man zijn het domein van vissen, kikkers en libellen. Van planten, moerasjes, spiegelende plasjes of een borrelsteen. We volgen de aangegeven looproute langs de smaakvolle beplanting, bomen en heesters die de tuinen onderling verbinden. En steeds is daar het water als verrassend element. Soms in een simpele kuip met een waterlelie, dan als kabbelende waterval of als een verstilde plas waar exotische sluierstaarten tussen het aarvederkruid zwemmen. Ik wist niet dat er zoveel soorten en kleuren waterlelies waren. Er zijn vijvers bij die ik zo in mijn tuin zou willen hebben... Handig zijn de naambordjes bij de planten.Ik noteer ijverig en zoals gewoonlijk veel te veel wat ik mooi vind.

Geelgerande waterkever
Veel vijvers hebben een rijk begroeide moerasrand met zeldzame bloemen die 's zomers het domein van vlinders zijn. In een geheimzinnige heidetuin ligt een vennetje waarm de zilverwitte pluimen van veenpluis wiegen. Gaandeweg blijkt dat praktisch alle zeldzame (water)flora en fauna hier thuis zijn. Een teken dat het milieu gezond is. "Een gezond milieu en helder water gaan samen", zegt Ada. "Een vijver is niet zomaar een grappig watertje, maar een levensgemeenschap een biotoop voor tal van organismen die floreren in een gezond milieu. We hebben vijvers met verschillende biotopen nagebootst. Zo is er een beekmilieu met fijne waterranonkel, beekpunge en waterdrieblad waartussen visjes zich verschuilen. We hebben een vijver met waterhyacint, mosselplantjcs en zebrabies waartussen rovels als de geelgerande waterkever huis houclen", legt ze uit. "Als we praten over een si vijver eigenlijk houden we alle vijvers min of meer voor de sier kun je het beste planten en dieren kiezen ciie de vijver en dus de tuin extra mooi maken. Bij voorbeeld met sluierstaarten, puntkroos, waterlelies en snoekkruid."

Landelijke sfeer
Wat me opvalt is dat het water in alle vijvers helder is. Zo'n heldere kijk op kikkers, salamanders en vissen maakt het extra spannend. Het gezellige van het enorme complex is dat er overal banken, zitjes en prieeltjes zijn. Wil je eens wat langer in het water turen, dan kun je er rustig bij gaan zitten. De prieeltjes en tuinhuisjes zijn gezellig aangekleed met mooi opgemaakte vazen, bloembakken en luchtige gordijnen. Allemaal zaken die voor een huiselijke en landelijke sfeer zorgen. Bovendien zijn het leuke voorbeelden hoe je thuis ook zo'n gezellige sfeer kunt krijgen. Rond een van de prielen staan een stuk of wat poortjes met prachtige hanging baskets vol kleurige surfinia's, de zusjes van de bekende petunia's.

Nopjes
"De grond die uit de vijvers kwam, hebben we gebruikt om hoogteverschillen in het terrein te maken. Een begroeide wal omsluit nu de tuinen en breekt de wind", wijst Ada. "Zo zijn er ook natuurlijke glooiingen ontstaan, die op hun beurt goed waren voor allerlei biotopen. Een project waar ik erg mee in mijn nopjes ben, is de realisatie van de daktuinvijver boven op ons huis. Dat had de nodige voeten in de aarde", lacht ze, terwijl ze ons voorgaat naar boven. "Kun je je voorstellen dat, toen we hier in '87 begonnen, dit allemaal weiland was?" Hiervandaan hebben we werkelijk een subliem uitzicht over het complex met z'n lijnen en contouren. In de diepte zie ik de vijvers glinsteren. Een mooi begroeide pergola van een soort natuursteen lijkt uit het water op te rijzen. De grootste natuurvijver is omringd met een cirkelvormige open muur, waar je kijkt naar de zogenaamde aanrollende golven van het strand. Om de prachtige vijvertuinen te realiseren is heel wat werk verricht. "Ja, het was en is nog heel hard werken", zegt Ada, "maar als je werk je hobby is doe je het graag."

==

Bijzondere plant
In een Ridderkerkse tuin aan de Verdistraat heerst elk jaar enige tijd een Middellandse Zeesjeer Daarvoor is de Dracunculus vulgaris verantwoordelijk.

Het zal zo'n vijf jaar geleden zijn dat de heer H. Rietveld in zijn tuin een plant ontdekte die hij niet thuis kon brengen. Het gewas leek een beetje op de "gatenplant", maar Rietveld had zoiets niet gezaaid.

"Op den duur begreep ik dat het toch wel iets bijzonders moest zijn en toen heb ik een foto ervan naar diergaarde Blijdorp gestuurd, naar de hortusafdeling. Daar wisten ze te vertellen dat het om de Dracunculus vulgaris ging, een plant uit het Middellandse Zeegebied. Waarschijnlijk heeft een vogel daar een zaadje opgepikt en is dat via zijn uitwerpselen in mijn tuin gekomen. Er zijn er nog een paar in ons land, zei men. Hij schijnt hier dus winterhard te zijn." De Dracunculus, een aronskelkachtigc, bloeit met zeer grote bloemen, wel ongeveer een meter lang. Vorig jaar verschenen er maar liefst zeven. Binnen een week is het blocifeest echter voorbij. "Dir jaar ging her niet zo geweldig", meldt de heer Rietveld. "Waarschijnlijk door het te droge voorjaar is de knol niet zo goed tot ontwikkeling gekomen. Hij had maar drie bloemen, en vrij klein. Maar inmiddels hebben zich minstens twintig stcngeltjes ontwikkeld, dus voor volgend jaar verwacht ik heel wat."

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen