Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

Boeken over rouwverwerking

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Boeken over rouwverwerking

4 minuten leestijd Arcering uitzetten

Voor volwassenen
Manu Keirse, een psycholoog uit België, schreef het boek "Helpen bij verlies en verdriet". Het boek geeft in een eenvoudige, levensechte stijl heel duidelijk de fasen van rouw weer die mensen doormaken als zij een verlies moeten verwerken. Het boek is geschreven voor volwassenen die een verlies geleden hebben, maar ook voor de mensen om hen heen. Vaak schieten woorden te kort als onze naaste moet worden bijgestaan in dagen van rouw. Dit boek geeft inzicht in rouwverwerking en informatie over een goede luisterhouding en wat men het beste wel en niet kan zeggen. Keirse geeft als advies voor de lezers om er voor elkaar te zijn in dagen van rouw: „Als er iemand dichtbij is, als men warmte en menselijke genegenheid voelt, dan is de pijn draaglijk." Het vierde hoofdstuk geeft in ongeveer twintig bladzijden een beschrijving van kinderrouw en hoe kinderen voorbereid kunnen worden op een verlies. Keirse heeft als doel met het schrijven van dit boek dat mensen hun rouw verwerken, rouwarbeid verrichten, en dat de omgeving daarin een bevorderende rol speelt, zodat mensen weer van het leven kunnen gaan houden. Rouwen is een taak, schrijft hij, men moet het doen. „Het is niet de tijd die geneest, maar wat men doet met de tijd..." en „Het is niet het verloop van de tijd die genezend werkt, maar de uiting van het verdriet in een periode van tijd en de ondersteuning die men vindt bij anderen." Uitspraken zoals „Na een ernstig verlies wordt het leven nooit meer zoals voorheen" en „Er is geen weg om de pijn heen" illustreren dat Keirse weet waar hij het over heeft. Keirse heeft zelf een rooms-katholieke achtergrond, dat is af en toe herkenbaar. Het boek is echter niet religieus getint, het kan wel een bijdrage leveren om de christelijke naastenliefde praktisch in te vullen. Het is een gids in het doormaken en herkennen van het eigen verdriet en/of voor de omgang met anderen die verdriet hebben. N.a.v. "Helpen bij verlies en verdriet" door Manu Keirse; Uitgeverij Tirion, Baarn; 287 biz.; ƒ 34,50. Voor ouders en kinderen zijn er twee boekjes verschenen geschreven door C.L.M, van Noort. Het eerste boekje heet "Mijn opa is gestorven" en het tweede boekje "De stoel van Peter is leeg." In het eerste boekje wordt eerst de logeerpartij beschreven van Frank bij zijn opa en oma. Kort nadat Frank weer thuis is bij zijn vader en moeder, wordt opa ziek. De dokter zegt dat hij niet meer beter worden kan. In het boekje wordt dan op een voor kinderen begrijpelijke manier de moeilijke tijd beschreven van de ziekte van opa, het sterven, de begrafenis en de tijd daarna. Het tweede boekje gaat over een sterfgeval in het gezin. Het zoontje en broertje Peter heeft een ernstige ziekte. Het hele gezin vindt het erg moeilijk. Duidelijk en eenvoudig schetst de schrijver een sfeer van hoop en vrees, verdriet en moeite. Vrij plotseling, als het wat beter gaat met Peter en het gezin op vakantie is en fijne dagen beleeft, wordt het minder met Peter en sterft hij. Door de ogen van kinderen wordt gekeken en beschreven hoe groot het verdriet is van een gezin dat afscheid moet nemen van één van hen, die hen zeer lief is en bij hen hoort. Zowel de gevoelens van de gezinsleden als de gebeurtenissen rondom sterven en begraven worden kinderlijk verwoord. In beide boekjes wordt duidelijk een verlies geleden. Eerst wordt de vreugde die samen wordt beleefd en wat mensen in positieve zin voor elkaar kunnen en mogen betekenen geschetst, en dan volgt het definitieve, het onverbiddelijke, de dood. De dood heeft niet het laatste woord, in deze boekjes zeker ook niet. Naast herkenning geeft de schrijver kinderen, ouders en opvoeders talrijke eenvoudige woorden mee, om uit te leggen dat de dood een ontmoeting met God is, en dat wie Christus liefhebben zonder verschrikken voor Hem mogen verschijnen. Ook blijkt duidelijk uit de boekjes dat Gods wegen hoger zijn dan onze wegen, en dat in Hem kracht is om te helpen. Deze boekjes zijn heel waardevol. Ze horen in elk christelijk gezin. Gezien het onderwerp en de plaatjes (in elk boekje staat één keer een kist afgebeeld) lijkt het me goed een eerste kennismaking met de boekjes te begeleiden op een moment dat het kind er belangstelling voor heeft. Als de kinderen de boekjes kennen, moeten ze ze zelf weer kunnen pakken, als ze daar behoefte aan hebben.

StOBL VAN Pf ^

IS LEEG

Dit artikel werd u aangeboden door: Terdege

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van woensdag 1 oktober 1997

Terdege | 99 Pagina's

Boeken over rouwverwerking

Bekijk de hele uitgave van woensdag 1 oktober 1997

Terdege | 99 Pagina's