Even langs bij 2 'meubelmakende' dames

de man
nen naar bed zijn, gaan de dames nog even aan de hobby. Ze maken kastjes met poppenmeubeltjes. Alles op schaal. In de juiste verhouding. „We beginnen dan 's avonds om een uur of elf, en dan kan het wel eens twee uur worden. Je moet oppassen dat het geen verslaving wordt." Gerda Kruidenier en Pauline Meijer, twee vriendinnen uit Goudswaard, vertellen enthousiast over hun hobby. Overdag komen ze er niet aan toe. Gerda heeft zeven zonen, in leeftijd variërend van 3 tot 17 jaar, en een groot huis. „Waar heb je nog tijd voor?" zeggen de mensen dan. „Maar ik ben nu eenmaal vlug in de vingers." Gerda en Pauline zijn samen aan de hobby begonnen. Ze neusden in winkels, op zoek naar allerlei kleine dingetjes die ze voor hun kijkdoosjes konden gebruiken. Droogbloemen, knoopjes, behangetjes, randjes en restjes vloerbedekking. Kortom, allerhande frutseltjes. Het was Gerda's bedoeling één kastje te maken. Inmiddels zijn het er zo'n twintig geworden, die in de huiskamers van de dames tot stand kwamen. Een uit de hand gelopen hobby noemen ze het. Ze draaien graag een prekenbandje tijdens wat ze noemen het heerlijk ontspannen handwerk. Ze luisteren graag naar het ene nodige en verlangen naar een hart dat de Heere vreest.

Muziekkamertj e

De kastjes waarin de dames hun
tafereeltje bouwen, maken ze zelf De meubeltjes zijn van bouwpakketjes. Ze moeten in elkaar gezet en geverfd worden. De wanden krijgen een behangetje. Alles wat wordt ingericht is zoals het in het echt is. Een poppenkamertje, een babykamertje, een muziekkamertje. Niets ontbreekt. Poppetjes maken ze van fimoklei, inclusief hoedje, keurig van een verfje voorzien. Een minuscuul klein Bijbeltje ligt er op het nachtkastje. Aan een haakje aan de wand hangt een hoedje. „We noemen dat een refo-kamertje", zeggen de vriendinnen lachend. Wanneer het kamertje is ingericht, wordt de voorkant van het kastje afgeloten met glas in een keurig lijstje. Een pronkstukje, als alles klaar is. De dames denken erover om nog eens een kastje te maken waarin ze een studeerkamer van een dominee inrichten. Maar hoe kom je aan zo'n grote hoeveelheid boeken van slechts enkele millimeters groot? „Alleen het houten kastje kost in de winkel al gauw 40 gulden. Omdat wij het zelf maken, kost een kastje ons, met de spulletjes erbij, ongeveer 45 gulden." Er blijkt veel interesse te bestaan voor een kastje waarin een babykamertje is ingericht. „Het is moeilijk om daar afstand van te doen, maar je kunt nu eenmaal niet alles zelf houden", zegt Gerda.

Creabeurs
De dames stonden met hun kastjes op de verkoping van de vrouwenvereniging en in het voorjaar willen ze naar een creabeurs. Ook denken ze aan de dorpsbraderie. En natuurlijk maken ze kastjes op bestelling. „Volgens sommigen hebben we een stukje jeugd gemist", zegt Pauline. „Als je goed nadenkt is het natuurlijk om te gillen. Twee volwassen vrouwen die 's avonds laat zitten te kleien en te verven. Het grote voordeel is dat we tijdens onze hobby niet roddelen. Het werkt zo aanstekelijk, dat ook de kinderen erbij worden betrokken. Het is een leuke hobby. We kunnen het iedereen aanbevelen. Wel oppassen dat het geen verslaving wordt, want het werkt wel verslavend, als je niet uitkijkt!" maakte kaarten. Renswoudsestraatweg 54, 6741 MG Lunteren. Santino van Holst heeft acute leukemie. Hij krijgt chemokuren. Vivaldistraat 37, 2901 HD Capelle aan den IJssel. Verjaardagen Op DV 29 januari hoopt mevr. W. Vis-Huisman 36 jaar te worden. Ze heeft een ernstige afwijking aan haar rug en ligt veel op bed vanwege de pijn. A.u.b. geen van-harte-beterschapkaarten. Kuntzestraat 172, 8071 KP Nunspeet. Mevr. W. Verhagen hoopt op DV 24 januari haar 95e verjaardag te vieren. Na een herseninfarct, waardoor zij eenzijdig verlamd is geraakt, wordt zij sinds mei '97 verpleegd in Verpleeghuis "AJbert van Koningsbruggen", Beneluxlaan 924, 3526 KJ Utrecht. Marianne van Stralen is 20 januari voor zes weken opgenomen in een revalidatiecentrum. Op DV 30 januari viert ze haar 17e verjaardag. St. Maartenskliniek, afd. revalidatie, postbus 9011, 6500 GM Nijmegen. Jannie Mol viert DV 24 januari haar 45e verjaardag. Jannie is verstandelijk gehandicapt en woont bij haar moeder. J.A. van de Goeskade 20-02. 4461 BH Goes. Het boek "Herr Kantor", schrijver onbekend. Terdege, postbus 75, 7300 AB Apeldoorn, 055 5495333. Het boek "Sporen van een slag" door prof J. Jonker. (Over de slag bij Verdun tijdens de Eerste Wereldoorlog.) Tegen vergoeding. A. P. Bragt, Ottersdam 1, 5314 BG Bruchem, 0418-642350. Ik bied aan; Dr. L. de Jong: "Het Kon. der Nederlanden in WO-2", complete uitgave. J.J. van Hoef, Horselerweg 24, 3774 PE Kootwijkerbroek, 0342-413408. Het is zeven uur. Er wordt aan m'n arm geschud. „Nel, kom er nou uit!" Een fris gewassen echtgenoot, compleet met stropdas, staat vertoornd naast m'n bed. „Nog drie minuten", kreun ik en ik probeer me nog eens om te draaien. Het dekbed wordt echter met een zwaai van me afgetrokken. „Eruit!" Beneden hoor ik het geluid van de kachel, die aangemaakt wordt. Een schuldgevoel bekruipt me... Gauw, gauw de wasmachine aan doen en dan ook naar beneden. Ik hoop maar dat Evert Petra naar school brengt. Nee dus... Je Ga aan tafel zitten. Ik probeer m'n gedachten even opzij te zetten om te kunnen bidden. Snel wordt er gegeten, gelezen en gedankt. „Tanden poetsen!" „Mee, mee!" Linda sleept haar jas al de kamer binnen. Als ik me omdraai zie ik een vol aanrecht staan. Mijn streven is om de afwas klaar te hebben, voordat ik naar school ga. Niet gelukt dit keer. Ik loop naar de deur, zit nog op slot. Waar is de sleutel? Gelukkig zit-ie gewoon in m'n jaszak. Brr... koud buiten. Bij de schuur een volgend ritueel. Fiets naar buiten. Kind voor op de fiets, kind achterop. „Nee, Petra, je kunt niet op je eigen fiets, we zijn veel te laat!" „Linda, hou je pop goed vast!" Daar gaan we dan. Bij school aangekomen, zie ik dat de juf nog niet begonnen is. Rugzak uitpakken, jas aan de kapstok. Zit je haar goed? Naar binnen! Als Petra op haar stoeltje zit, valt me opeens het 'sinaasappelsnorretje' op. Met een natte vinger probeer ik het weg te poetsen. „Nou mam, het is wel goed hoor." Ik laat het maar zo. 'k Heb thuis m'n jas nog niet uit of Linda hangt aan m'n rok. „Bó, bd!" „Ja kind, wacht even." Hup, jassen aan de kapstok, schoenen uit en plof, daar zitten we. Bij de kachel. Linda, die met haar twee jaar nog steeds borstvoeding krijgt, vindt haar weg wel en ik heb een hnöói boek binnen handbereik. Het boek blijft echter dicht, 'k voel me 'rot', 't Is weer niet gelukt, ledere avond neem ik mezelf voor om vroeg op te staan. Tijd -heb ik dan om te bidden, om te douchen, gewoon de dag rustig te beginnen. De laatste tijd lukt het me niet meer. Elke morgen voer ik in bed een strijd. Het is donker in deze maanden. Het is donker in m'n hart. Ik probeer allerlei verklaringen te vinden voor mijn sombere gevoelens. Eén daarvan is het feit dat ik het toch heel moeilijk vind dat ons gezinnetje deze maand niet uitgebreid wordt met een baby. Opstandige gevoelens? 'k Geloof het wel. 'k Probeer te bidden, maar ook dat lukt niet. Dan laat ik het maar zo. De Heere weet dat er in m'n hart een gebed is. Een gebed om -vrede. Want met vrede in m'n hart moet

het me lukken om 6 uur op te staan!!

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen