Met Jezus in de storm

Op de zee van Tiberias zijn de discipelen van Jezus in de storm terechtgekomen. De discipelen van de Heere moeten zich uitermate inspannen om het schip wat vooruit te krijgen. Dat is de situatie die de evangelist Markus ons laat zien. Geen prettige situatie, denkt u bij uzelf, als u dat zo leest. Tegenwind is nooit zo prettig. Wat rijdt het gemakkelijk, als je op de fiets de wind achter je hebt. Maar het wordt anders, als je tegen een sterke wind in moet trappen. Dat kost inspan

Maar is dat ook niet het beeld van het leven? Wat zijn er een mensen, die in hun leven met tegenwind te maken hebben. Wat kan het stormen op de zee van het leven. Iedereen krijgt daar op één of andere wijze mee te maken in het leven. Het kan zijn, dat u die dit leest, zo iemand bent. U zegt: „Ja, ik weet maar al te goed wat dat is." Misschien zijn al heel wat stormen over u heengegaan. Er zijn immers mensen die van de ene in de andere moeite komen. Maar wat gebeurt er met Jezus' discipelen als zij in de storm verkeren? Neen, zij komen niet om in de golven. Zij verdrinken niet.

Plotseling zien zij iemand op het water wandelen. Ze schrikken ervan. Een gedaante, die op zee wandelt. Dat is wat! Wie zou niet vrezen? Zij menen dat het een spook is. Als radeloze mensen beginnen zij te schreeuwen. Maar zie, die figuur op het water blijkt hun eigen Meester te zijn. Jezus komt Zelf naar hen toe, als zij zich aftobben op het water. In de nood van het ogenblik is Jezus er. Ze zijn met Jezus in de storm. En dan wordt alles anders. Dan stormt het nog wel, maar er is er Eén Die kan zeggen: „Zijt welgemoed, Ik ben het, vrees niet." Dat is het koninklijke woord van Hem, Die sterker is dan het geweld van wind en golven. Hij overwint de machten van zonde, duivel en dood. Geen macht, welke dan ook, heeft iets over Hem te vertellen. „De grote zee zwijgt op Zijn wenk en wil, hoe fel zij bruis', hoe fel zij woede, stil."

Met elkaar zijn wij op een grote zee van dreiging, angst, onzekerheid. Moeten we niet vrezen? Neen, dat is niet nodig. Jezus zegt het Zelf tot Zijn discipelen: „Vreest niet." Ziende op Jezus en luisterend naar Zijn stem is er geen reden om te vrezen. Welgemoed zijn, dat is dan mogelijk, zelfs in de storm, als Jezus er maar bij is. Paulus heeft dat ervaren toen hij op reis naar Rome was. Het schip waarop hij zich bevond, kwam in een orkaan terecht. Al de mensen op het schip vreesden zeer. Maar Paulus is welgemoed. Want hij heeft een God Die veel sterker is dan het geweld van wind en van golven. Met de Heere is het veilig en goed. Dat moeten ook de discipelen weten. Dat moeten ook wij weten. Temidden van alles wat ons beangstigen kan in onze tijd en in ons leven, moeten wij weten, dat Jezus ons kan en wil redden. Om te redden, daarom komt hij naar de discipelen toe. Dat is nog zo. Om te redden komt Hij in Zijn Woord, in de prediking van het Evangelie naar ons toe. Laat u dan door Hem redden uit de nood, van welke aard die nood ook mag zijn. Met Jezus in de storm. Dat is waar het op aan komt. Als Hij erbij is, is het goed. In het ziekenhuis, in het sterfhuis, in dagen van grote eenzaamheid. En vooral als de zonde ons benauwt. Dat kan voor een mens de grootste nood van zijn leven worden. Dan is er de bede: „Och, Heere, och, wierd mijn ziel door U gered." En daar wil Jezus vooral zijn. Om te redden. Want daartoe is Hij in de wereld gekomen. Opdat een ieder, die in Hem gelooft, eeuwig zal leven. Dan verdrink je niet voor eeuwig in de vreselijke golven van de buitenste duisternis. Dan kun je zingen: „Keer, mijne ziel, tot uwe ruste weder; Gij zijt verlost. God heeft u welgedaan." Dat is de zalige rust van het geloof in Christus.

Met Jezus in de storm. Het schip van de kerk is in de storm. Meer dan ooit. En het zal nog harder gaan stormen voor allen die zich op dat schip bevinden. Het zal nog door zware stormen en hoge zeeën heen moeten. Tegen de eindtijd zullen de machten van de duisternis tekeer gaan tegen allen die van Christus zijn en Hem wensen te volgen. Het zal een tijd zijn om te vrezen. Maar Jezus zegt: „Zijt welgemoed. Ik ben het, vreest niet." Zou dat Woord van Jezus niet voldoende zijn? Beslist! De poorten van de hel zullen Zijn gemeente niet overweldigen. Christus houdt Zijn Kerk in stand. Hij vergeet de Zijnen niet, die Hij in de stormen achter liet. Laat het maar aan Hem over. Niets staat Hem in de weg om Zijn gemeente voor altijd te behouden. En daarom mag Zijn gemeente weten: we hebben veilig strand voor 't oog, want we hebben 's Vaders Zoon aan boord.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen