Een creatieve duizendpoot

Nog niet zo lang geleden werd mevrouw Arissen op de schouder getikt door iemand, die tegen haar zei: „U hebt me jaren geleden eens een cursus volksschilderen gegeven, en daar heb ik ontzettend veel plezier van gehad." „Van zo'n opmerking kan ik genieten", zegt de Renkumse schilderes en boetseerster. „Er zijn zoveel vrouwen die denken dat ze niet creatief zijn, hoewel ze het zo graag zouden willen. Geven ze zich ten langen leste toch voor een creatieve cursus op, dan staan ze aan het eind van de dag versteld van zichzelf. 'Kan ik zoiets maken?' hoor je dan. „Dat is toch leuk? Je kunt veel beter af en toe iets moois maken dan altijd bij een ander koffie gaan drinken, zonder iets zinnigs te doen. En als je met een groepje iets creatiefs onderhanden neemt, is het óók gezellig."

Vrijwilligerswerk
Zolang de kinderen, drie dochters en een zoon, nog in huis waren, besteedde me- \rou\v Arissen daar haar tijd aan. „Heerlijke jaren vond ik dat. Tegenwoordig moet je zo nodig naast je gezin ook iets anders doen, maar dat begrijp ik niet. Pas sinds ik het rustiger heb gekregen, ben ik de nodige uurtjes in m'n atelier te vinden. Daarnaast heb ik een heleboel vriendschappen te onderhouden -ik hecht enorm aan vriendschappen- en doe ik hier en daar vrijwilligerswerk." De „creatieve duizendpoot", zoals een vriendin haar noemt, zou uit kunnen blinken in een heleboel vaardigheden, maar heeft gekozen voor schilderen en boetseren. Dat schilderen is weer onderverdeeld in schilderen met olieverf op linnen, een enkele keer aquarelleren en schilderen op zijde. De kleuren zijn soms „pittig", soms wat „zoet". Veel bloemen, maar ook symbolische schilderstukken. Het ziet er allemaal even prachtig uit, maar de schilderijen op zijde vind ik er toch wel uitspringen. Hoe doet u dat, schilderen op zijde? „Ik maak eerst een tekening. Op een soort rek span ik daarna een stuk zijde, dat ik over de tekening heen leg, met ietsje tussenruimte. De zijde schijnt door, dus ik kan de tekening overtrekken op de zijde. Dat overtrekken doe ik met een speciale contourvloeistof. Die zorgt ervoor dat de kleurvlakjes, die ik vervolgens met zijdeverf aanbreng, niet in elkaar kunnen overlopen. Als de verf droog is, ga ik met een strijkbout over de zijde heen. Dan trekken de kleuren beter in de stof. De zijde wordt tenslotte gewassen en op een plank gespannen." Deze procedure geeft wel aan dat zijdeschilderen geen goedkope hobby is. „Dat mijn hobby's het nodige kosten, is de reden om geregeld wat te verkopen. Al houd ik niet van kunstgalerieën. De galeriehouder wil soms wel 30 procent van de opbrengst hebben en er zijn bezoekers die al aan het pingelen slaan als ze een onregelmatigheidje aan de lijst ontdekken. Verkopen wordt overigens moeilijker, omdat steeds meer dames de schilder- of een andere creatieve kunst beoefenen. Naar m'n boetseerwerk is trouwens altijd veel vraag. Meestal staat een voorwerp dat klaargekomen is niet lang thuis." Alleen aan een kleine vriendinnenclub geeft mevrouw Arissen nog cursus. Als het over cursussen gaat, wijst ze liever naar haar dochter Jalanda, die zojuist het atelier binnenkomt. „Alle drie mijn dochters zijn creatief, maar Jalanda kan er de meeste tijd aan besteden. Ze etaleert, decoreert en verzorgt cursussen. Vaak hier in mijn atelier, maar ook wel in de Westerbouwing bij Doorwerth, met een prachtig uitzicht over de Betuwe. Ze doet het nodige met poppen en vogels, maar bloemschikken is haar specialiteit." De bloemen- en kruidentuin van de familie Arissen ligt er niet voor niets.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen