Maar nu....!

Het is een wat weerbarstig woord, waarmee Paulus onze tekst opent: Maar... In verband met het geestehjke k - ven is het wekens genoemd: het stopwoord van het ongeloof. Dan wordt het gebruikt om het vaste en betrouwbare Woord van God tegen te spreken. Zo fungeert het in de mond van de Emmaüsgangers als hun sombere verslag van de gebeurtenissen van Pasen uitloopt op de klacht: Maar... Hem, Jezus Zelf zagen zij niet! En op dat "maar" loopt de lichtende Paasboodschap vast met alle gevolgen van dien. Hier is het echter een heerlijk woord. Het handhaaft tegen alle ongeloof en twijfel in de blijde Paasjubel: De Heere is waarlijk opgestaan! Dit "maar" is als een scharnier, waarop de deur die ons gevangen hield in duisternis en dood open draait, zodat er uitzicht komt op licht en leven. Dit "maar" overstraak de feiten en omstandigheden van ons leven met de glans van het grote heilsfeit: Maar nu, Christus is opgewekt uit de doden. Hij leeft!

Paulus heeft alle reden tot dit krachtig getuigenis. In de gemeente van Korinthe werd een dwaling verkondigd, die in feite de werkelijkheid van Christus' opstanding loochende. Ter bestrijding daarvan zet de apostel op een rij wat het zou betekenen, als Christus niet was opgewekt. Dat zou huiveringwekkend zijn. Tenminste voor hen, die werkelijk belang kregen bij de levende Heere en de kracht van Zijn opstanding. Als Christus niet is opgewekt, zegt Paulus, dan heeft de prediking geen inhoud en geloven geen zin. Denkt het u eens in. De prediking van Christus, Die dood geweest is, maar Die leeft om dode zondaren het leven te geven: een slag in de lucht. Het geloof, dat als vrucht van die prediking arme zondaren volkomen verlossing doet vinden in de gekruisigde en opgestane Heere: enkel zelfbedrog. Wat zou dat voor u betekenen? Dat is een actuele vraag. Ook vandaag is er immers een theologie die het Paasevangelie een fabel noemt en die de lichamelijke opstanding van Christus ontkent. Zou het voor u verschil maken, als dat waarheid zou zijn? Zou u daar wat aan missen? Dat spreekt niet vanzelf Er zijn mensen bij wie dat niet het geval is. Van jongsaf hebben ze de boodschap gehoord van Christus' overwinning over dood en graf, maar het heeft hen nog nooit geraakt. Ze ontkennen misschien de opstanding niet, maar ze leven aan het Evangelie voorbij en hebben de Opgestane Zelf niet nodig. Anderen kijken op Pasen om zich heen en halen dan de schouders op. Ze zien en merken niets van een levende Heere in hun leven, laat staan in de wereld. Maar wie door Gods Woord en Geest ontdekt is aan de dood in zichzelf, die huivert bij de gedachte dat er geen opgestane Christus zou zijn, bij Wie het leven te zoeken en te vinden is. Niet in onszelf, maar ook niet buiten onszelf. Het is niet te zeggen wat we missen moeten, als het geen Pasen zou zijn geweest en wij geen levende Heiland hebben. Daar mist een mens alles aan. Daar mist hij het leven en de zaligheid aan! Als Christus niet was opgewekt, dan viel er niets meer te zeggen. Ook niet tegen hen die dat gemis kennen en hunkeren naar de vervulling ervan. Gode zij dank is het "maar" van onze tekst: Maar nu, Christus is opgewekt. Dat is de geweldige werkelijkheid van Pasen op grond waarvan in een doodswereld verkondigd mag worden, dat de dood in al zijn grimmige facetten overwonnen is. De dood als macht van de zonde, want in Christus' opstanding is het leven geopenbaard, dat de dood te boven is. De dood als straf op de zonde, want Pasen zegt dat Christus de straf weggedragen en de zonde verzoend heeft.

Maar nu! Nu is de prediking niet zinloos, maar een krachtig middel waarvan de Geest van Christus Zich bedient tot levendmaking van dode zondaren. Nu is er leven voor een zondaar, die in eigen kracht nooit boven de zondemacht uitkomt. Nu is er verwachting temidden van alle gebrokenheid, troost in alle smart, uitkomst in alle nood en dood. Daarmee raken we aan de werkelijkheid van ons leven in deze wereld. Een werkelijkheid, die vaak zo haaks staat op de boodschap van Pasen, dat de Paasjubel ons op de lippen besterft. Daar hoeft u op Pasen de ogen niet voor te sluiten, want dit Evangelie heeft en geeft er antwoord op: Maar nu, Christus is opgewekt. Dit Goddelijk "maar" is geladen met de kracht van Christus' opstanding. Het breekt door al onze maren en bezwaren heen en confronteert ons met de Levensvorst. Hij leeft en Hij maakt levend! Vond het al weerklank in uw hart?

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen