De bekering van de Ninevieten

Wie kent niet de treffende geschiedenis van de profeet Jona? Door God geroepen om de grote stad Ninevé het oordeel aan te zeggen. Maar Jona denkt er anders over; hij probeert de Heere te ontlopen. Hij scheept zich in om naar Tarsis te vluchten. Maar de grote God gaat hem in een vliegende storm achterna, en arresteert hem midden op zee. De heidense zeelui werpen hem, op zijn eigen verzoek, overboord en de zee wordt rustig. Gaat de profeet nu verdrinken? Nee, de Heere bewaart hem op wonderlijke wijze in de buik van een walvis, die hem opslokt en hem op Gods bevel in Kanaan op het land spuwt. Nu is Jona weer terug bij af, en we zouden denken dat de Heere zon deserteur niet meer kan gebruiken. Toch wel! De profeet ontvangt een nieuwe opdracht: maak u op, ga naar de grote stad Ninevé, en predik tegen haar de prediking die Ik tot u spreek! Dan gehoorzaamt Jona wèl. De boodschap die Jona moet brengen, luidt: Nog veertig dagen, dan zal Ninevé worden omgekeerd! Wij zijn benieuwd naar de reactie der Ninevieten. Leggen zij Jona het zwijgen op? Maken zij korte metten met hem, door hem in de gevangenis te stoppen of het land uit te gooien? Niets van dat alles. Zij nemen zijn boetepreek ernstig en tonen dit door bijvoorbeeld een vasten uit te roepen. Zelfs de koning geeft een voorbeeld van verootmoediging.

Een heerlijk gevolg had Jona's boodschap: ootmoed, schuldbelijdenis, vurig gebed om vergeving en genade. Wat zegt u, een volksbekering? Ach, was het maar zó in ons land en onder ons volk! Zou de Heere niet genadig zijn? Eén boetepreek en zo'n kracht! Evenals van Petrus op het Pinksterfeest: drieduizend zielen toegebracht. Wel een voordeel voor de stad Ninevé, de Heere was een verrassend God. Maar voor Israël een oordeel. In de dagen van de Heere Jezus bleek het volk hiervan niets te kennen, althans voor een groot deel niet. Daarom ging Jezus de Farizeeën en schriftgeleerden waarschuwen (onze tekst hierboven). Israël handelde naar het ingeven van het boze hart en wandelde naar eigen boze wegen. Denk erom, Israël: meer dan Jona is hier! Jona werd boos, toen Ninevé zich vernederde. De hoogste Profeet verheugde Zich als Zijn prediking geloofd werd. Jona onttrekt zich eerst aan zijn roeping, de Heere Jezus geeft Zijn leven om Gods oordeel weg te dragen. Jona riep niet eens op tot bekering (let er eens op, lezer( es), hij kondigde slechts het oordeel aan), en stelde de limiet van veertig dagen. En het volk vernederde zich voor Israëls God. Wat zal dat voor u zijn, Israël, wilde de Heere Jezus zeggen. Want daardoor zal hun (en ons) oordeel te zwaarder zijn!

In Ninevé verootmoediging. En onder ons? Worden ook wij niet ernstig gewaarschuwd, zondags en in de week? Gods gerichten gaan over de aarde heen. Wat zijn wij (ver)hard, als met blindheid geslagen. O, verhard u toch niet, neemt Zijn gena ootmoedig aan. Laat Ninevé ons tot schrik wezen! Want, later is de stad wèl verwoest om haar zonden (zie de profeet Nahum). Gods hand is in de nood der tijden zichtbaar. Grote voorrechten hebben ook wij genoten. Denk aan de zestiende en zeventiende eeuw. Jona preekte maar enkele dagen in de stad, maar Christus komt dagelijks tot ons in Zijn Woord. Begeeft u toch getrouw onder dat Woord. Zie, meer dan Jona is hier! Jona ging, bij gelijkenis door dood en (water) graf heen om Israël het oordeel Gods te doen horen. Christus, de meerdere Jona, ging werkelijk door dood en graf heen, om genade en vrede te verkondigen voor doemschuldige zondaren. Wie weet, vroegen de Ninevieten zich af, mocht God Zich wenden en berouw hebben (d.w.z. Zijn toorn laten varen), dat wij niet vergingen. Wij mogen weten dat door Christus de hitte van Gods gramschap geblust is (Psalm 85). In Zijn bloed is vergeving voor onze misdaden. Zeker, ook onze bekering is onvolkomen, wij hebben dagelijkse bekering nodig. De vastheid van de genadestaat ligt alleen in de meerdere Jona: Christus. Telkens bidt dat volk weer: O, heilrijk God, weer verder ons verdriet. Keer af Uw wraak (schrikkelijke toorn) en doe ze teniet. Meer dan Jona is hier! Bij Hem is ontkoming in de barre tijden die wij beleven. Waar zonde geen zonde meer schijnt te zijn, en veel wordt goed (lees: krom) gepraat, omdat wij anders voor "uit de tijd" versleten zullen worden. Maar de bede rijze veel op: Heere, wat wilt Gij, dat wij zullen doen? Dan krijgen wij stellig van Hem het rechte antwoord uit Zijn Woord: „En zie, meer dan Jona is hier!"

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen