De grote Helper in de nood

Deze psalm is het lied eens Konings. Hoogstwaarschijnlijk heeft Salomo deze psalm gedicht. Maar wanneer hij spreekt over de grootheid en heerlijkheid des Konings in Zijn regeren en handelen, dan is het duidelijk dat hier de Christus wordt voorgesteld in Zijn schoonheid, macht en heerlijkheid.
Immers, Salomo was ook een mensenkind, hoe zeer bevoorrecht ook. Ook hij kon buiten Jezus de Zaligmaker niet zalig worden. Wij lezen in vers 12 hoe Salomo die Koning aanprijst, in het bijzonder aan een nooddruftige en ellendige. Want Hij zal de nooddruftige redden, die daar roept. Een waarlijk nooddruftig mens heeft aan alles behoefte maar kan die behoefte niet vervullen. Nooddruftig zijn is ook arm zijn.
In het natuurlijke zullen zij geholpen worden met kleding en voedsel voorzover dat mogelijk is. Maar nu zijn er ook nooddruftigen op het geestelijk vlak. Dat is een nooddruft waaraan een mens ontdekt moet worden, want van nature geldt toch: want gij weet niet dat ge zijt arm, jammerlijk, ellendig, blind en naakt. Dan is de mens rijk en verrijkt, hebbende geenszins gebrek. Ontzettend, wanneer men zich rijk waant met een godsdienst zonder God, zonder Borg.
De geestelijk nooddruftige is een mens die door het ontdekkend licht van de Heilige Geest aan zijn zonde en schuld is bekendgemaakt, een overtreder van de heilige wet Gods, liggend onder de vloek en het oordeel. O, hoe veroordeeld, schuldig en ellendig gaat zulk een zondaar over de wereld. Hoe kom ik nog ooit met God verzoend? Met alle reformeren, doen en laten wordt de schuld almaar groter. En God eist dat Zijn gerechtigheid genoeg geschiede. Er moet betaald worden door onszelf of door een ander. Hoe nooddruftig en arm en doemwaardig wordt zulk een zondaar, bij het doorgaande ontdekkende werk door de Heilige Geest. Die gaat bij zulke nooddruftigen plaats maken voor Christus, wanneer alles aan hun zijde onmogelijk is geworden en wanneer zij het recht Gods toevallen, dat is: erkennen dat ze rechtvaardig verloren zijn aan hun zijde. Welk een wonder, zulk een nooddruftige, ontledigde, uitgeschudde en uitgetobde zondaar, die zichzelf niet meer helpen of redden kan, maar die geholpen en gered moet worden door een ander. O welk een roepen en zuchten gaat daarmee gepaard.Maar welk een blijdschap en verademing, wanneer het Gode behaagt Zijn Zoon te openbaren. O, in Hem is alleen het leven. Hij is de Weg, de Waarheid en het Leven. Hij is die Held die machtig is om te verlossen. De zaligheid is in geen ander. Niets in ons, maar alles uit Hem, de volmaakte Zaligmaker.
Welk een dure prijs heeft Christus de Middelaar betaald om zijn volk met God te verzoenen. Aan de zijde van de mens komt niets in aanmerking dan schuld en veroordeling. O, dat Ik voor u, daar gij anders de eeuwige dood moet sterven. Hij zal redden. Welk een wonder is de openbaring van zulk een Zaligmaker, welk een blijdschap.

Maar nu is het zo ervaren: Hij, Jezus, is de Redder, de Behoeder, de Verzoener, maar het zal dan wel moeten worden toegepast en verklaard in het hart van zon nooddruftige en ellendige in zichzelf. O, welk een nooddruft, welk een armoede en strijd om met God verzoend te worden.
En ja, dan weten zij wel door wie het alleen maar kan. Dat is geen vraag meer. O, die uitgangen naar die Verlosser, die Zaligmaker, die door Zijn volkomen offerande, volbracht aan het kruis, alleen met God verzoenen kan. Dan zeggen ze menigmaal: Wat is het volk gelukkig waarvoor het mag zijn opgelost en dat door recht verzoening met God door Christus heeft verkregen. Door de Gezondene des Vaders is het een volk van genade en waarheid, thans gered, verlost en bevrijd. Van een kind des toorns is het een kind Gods geworden, op grond van recht en gerechtigheid.
En nu, in de weg van heiligmaking, geldt voor al dat volk: Hij redt ons keer op keer. Dit blijft als het goed is praktijk voor Gods lieve volk: Ik zal mij doen overblijven een ellendig en arm volk, die zullen op de naam des Heeren vertrouwen. O ja, de kerk zal alleen uit genade zalig worden, maar toch: onuitsprekelijk gelukkig zijn zij die in dit leven iets van die ware nooddruft en ellende leren kennen, om gebonden aan de troon der genade, door de liefde gedreven en veroordeeld vanwege de schuld, gedurig te smeken om gered en verlost te mogen worden.
„En die geen helper heeft, staat er. Dat komen ze toch aan de weet. O, niets blijft er over. Mijn tranen niet, mijn gestalten niet. De zondaar blijft alleen over als een gans schuldige tegenover een rechtvaardig God. Maar welk een wonder toch door genade alleen! Toen alle hoop mij gans ontviel, en niemand zorgde voor mijn ziel, toen hebt Gij mijn pad gekend. Mitsgaders de ellendige, en die geen helper heeft. O, die grote Helper in tijdelijke en geestelijke noden, die niet zal laten varen wat Hij begon.
De God aller genade geve dat velen zich als een ellendige en nooddruftige mogen leren kennen, om alles te ontvangen in Christus, Die de Behouder des levens is. Uit Hem en door Hem zijn de rijkdommen in dat eeuwig Verbond.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen