"Leraar, een beroep waarin je je tatenten kwijt kunt"

Het leraar willen worden kwam al vroeg bovendrijven bij drie docenten van de Fruytierscholengemeenschap in Apeldoorn: de heer P. Kuiper (leraar Duits en coördinator lyceum klas 3-6), de heer G.M. Mulder (docent geschiedenis en maatschappijleer) en mevrouw C.J.E. Papeveld (docente Nederlands). Zo leek Kuiper meester worden op de lagere school al erg leuk. „Mijn vader was bakker en moest iedere morgen om half vijf beginnen. Nee, dan schoolmeester, half negen beginnen leek me toch een wat prettiger start van de dag." Op het voortgezet onderwijs werd de leraar Duits zijn voorbeeld. „Die man gaf zulke fijne lessen, dat wilde ik ook gaan doen." Tegen mevrouw Papeveld werd al vroeg geding, vond ze het oudere type leerling toch meer uitdaging bieden. Daarom is ze toen ze in PABO-4 zat 's avonds begonnen met een studie Nederlands aan de universiteit. Voor Mulder was het in de 2e klas VWO op de Fruytier al duidelijk. Hij koos daarom voor de geschiedenisstudie in Utrecht.

Goede begeleiding
Dat het eerste jaar erg zwaar zou zijn, ontkennen de docenten Mulder en Papeveld. „Heel belangrijk is datje direct probeert de namen te onthouden. En je moet ervoor zorgen dat ze weten datje ze ziet. Zo heb ik de gewoonte om als ik uit de Bijbel lees na iedere 3 a 4 woorden even op te kijken. Toen ik dat deed tijdens mijn eerste les die ik gaf, zag ik de leerlingen gewoon van kleur verschieten. Zo van: ze heeft ons door, we kunnen niets uithalen", zegt mevrouw Papeveld. De heer Mulder: „In het begin maak je beginnersfouten. Je geeft sneller straf. Wanneer je echter zelf enthousiast bent, worden je leerlingen ook enthousiast. Je moet daarnaast helder en consequent zijn." Mevrouw Papeveld vult hem aan: „Ik heb maar één regel, dat is beter dan 10 regels: je moet naar elkaar luisteren. En het is belangrijk datje je vak leuk vindt, maar nog belangrijker is datje de leerlingen leuk vindt. Het vak is het middel en de leerlingen het doel." Tijdens het eerste jaar dat je voor de klas staat, word je op de Fruytier heel goed begeleid, vinden de docenten. Er wordt iemand aangewezen die je in de les bezoekt, die als er iets misgaat aanwijzingen geeft watje kunt verbeteren. Bovendien heb je een vaste persoon waar je terechtkunt met vragen over het vak datje geeft

Afwisseling
De slogan van de advertentiecampagne van het ministerie van Onderwijs: "Leraar, elke dag anders", ondersteunen de drie docenten van harte. Mevrouw Papeveld: „Ieder mens is uniek en als je 30 mensen bij elkaar hebt, ieder uur weer, dan is het echt elke dag anders." Mulder stemt hiermee in, maar geeft daarnaast aan dat, als je langer voor de klas staat, je een stukje routine opbouwt doordatje allerlei situaties regelmatig terug ziet komen. Toch is het echt een beroep waarin je volgens hem je talenten kwijt kunt. Ook de heer Kuiper heeft na ruim 26 jaar lesgeven nog steeds voldoende afwisseling. Elke groep is anders. Bovendien heeft bijna elke docent een klas waar hij of zij mentor van is. Dat betekent dat je de klas begeleidt bij de studie, maar ook als er bijvoorbeeld problemen zijn die niet met de studie te maken hebben. Bovendien zijn er de sectiewerkzaamheden, zoals docentenvergaderingen, leeslijsten voor leerlingen samenstellen, coördinatie van examenklassen en proefwerken coördineren.

Veel vrije dagen
Over de mooie kanten van het leraarschap hoeft geen van de docenten lang na te denken: „Het overdragen van kennis aan jonge mensen. Als je tijdens een proefwerk of mondeling tentamen terugkrijgt watje hen geleerd hebt, vind ik dat prachtig. Ik vind het heel mooi om een steentje bij te dragen aan de vorming van jongeren, om een soort identificatiefiguur, net als mijn leraar Duits voor mij was, voor hen te zijn." Hiermee verwoordt de heer Kuiper ook de mening van zijn collega's. Ook de spontane gesprekken met leerlingen die vooral in de pauzes of tijdens de leswisselingen plaatsvinden, ervaren zij als heel verrijkend. Mevrouw Papeveld: „Je moet ook persoonlijk tegen je leerlingen durven zijn. Daarmee bedoel ik niet dat je je privé-leven op tafel moet leggen. Je moet echter wel emoties kunnen tonen, niet alleen met de dagopening, maar ook tijdens de lessen." Mulder: „Geschiedenis en maatschappijleer zijn vakken waarbij je heel makkelijk dat soort gesprekken kunt voeren. Je probeert de leerlingen te wijzen op de betrekkelijkheid van het leven en ook op datgene wat nodig is om te kunnen sterven." Wat voor eigenschappen moet een leraar hebben? Kuiper: „Je moet in ieder geval geduld met en begrip voor jonge mensen hebben." Mevrouw Papeveld vult aan: „Je moet ook niet voor het onderwijs kiezen vanwege de vele vrije dagen." Mulder: „Kortgezegd: je moet hart hebben voor je leerlingen."
De zoemer gaat weer. De 'overhoring' is afgelopen. De docenten gaan hun laatste uurtje lesgeven van deze week. Mevrouw Papeveld gaat op weg naar een 'spontaan' feestje. „Mijn leerlingen hadden twee aaneengesloten tussenuren en kregen mijn uur niet vrij. Dat vonden ze niet leuk, daarom hebben we maar een 'spontaan feestje' georganiseerd. Dat betekent wel les, maar dan met voorleesboek en traktatie." Terwijl ik de school uitloop, passeer ik leerlingen met vlaaipunten. Drie keer raden voor welke klas dat is. Leraar, elk uur anders!

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen