Gods Woord is onmisbaar

Het gaat economisch goed met ons land. Het geld komt bij stromen binnen. Maar er is meer dan economie. Gaat het ook in godsdienstig en moreel opzicht goed? Het leven en de samenleving worden steeds meer ontdaan van God en Zijn dienst en Zijn heilzame geboden. Denk aan de recente wetsvoorstellen inzake euthanasie, het zogenoemde homohuwelijk met eventueel adoptie erbij en de opheffing van het bordeelverbod. In brede lagen van ons volk speelt het Woord van God nauwelijks of geen rol. Het gaat echter niet goed, maar fout, als in een land met God en Zijn Woord gebroken wordt. Salomo zegt in een van Zijn wijze spreuken: „Als er geen profetie is (d.w.z. als het Woord van God niet gehoord en onderhouden wordt), wordt het volk ontbloot. Luther vertaalt: wild en woest. De Engelse vertaling zegt: cast off restraint, d.w.z. bandeloos, teugelloos. Het leven, ontdaan van het Woord en de dienst van God, wordt uitgekleed. Alles bladert af, ontglanst, ontkleurt en ontgeurt. Heel het leven en heel de samenleving, het werk, de omgang met elkaar, wetenschap en kunst enzovoort! Het leven, ontdaan van de dienst van God, verarmt, verkilt, verziekt en ontmenselijkt, verwordt en verduivelt, zakt weg in nihilisme of valse religiositeit, individualisme, criminaliteit, bar en boos geweld, moord en doodslag.
Verdwijnt God uit je leven, waarom zou je je dan nog bekommeren over bijbelse normen en waarden? Je maakt zelf uit wat goed en wat kwaad is. Geloof is ouderwets, uit de tijd. Het eeuwigheidperspectief verdwijnt. En wat blijft er dan per saldo over? Het leven hier en nu, kort van duur, dikwijls vol zorg, moeite en verdriet. Daarom: Carpe Diem. Pluk de dag, geniet van het leven, zolang het kan. Laat ons eten en drinken en vrolijk zijn, want morgen sterven wij. Wat is dat leeg en arm! Een leven zonder God, zonder hoop en toekomst voor de eeuwigheid. Het gaat niet goed met ons land en volk. Het kan niet goed gaan als God er niet bij is. Het mag wel van de daken gepredikt worden: „O, land, land, land! Hoort des Heeren Woord (Jer. 22:29). „Tot de wet en de getuigenis (namelijk van God). Zo zij niet spreken naar dit woord, het zal zijn dat zij geen dageraad hebben (Jes. 8:20). De profetie zegt, dat de oordelen van God over de aarde zullen gaan vanwege de goddeloosheid van de mensen, totdat die hun climax bereiken in het eindgericht, waarin de sterren uit de hemel vallen en de elementen brandend zullen vergaan (2 Petrus 3). „Maar wij, zegt de apostel, „verwachten naar Zijn belofte nieuwe hemelen en een nieuwe aarde, waarin gerechtigheid woont.

Wij? Is het waar van ons? Wie en wat zijn wij? Wat gaat er van ons, van u uit? Wat stralen wij uit in onze handel en wandel? Is de profetie, het Woord van God, in waarheid een lamp voor onze voet en een licht op ons pad? Leven we ervan en erbij? Spreken wij ervan of zwijgen wij waar we spreken moeten? Klagen wij alleen maar over onze tijd? En praten we alleen maar vroom en orthodox? En de kerk(-en)? Waar is de verscheurde, verwereldlijkte, lauwe en geesteloze kerk? Spreekt zij profetisch?
Wat een zegen zou het zijn, wat een genade van Boven, als we de hand in eigen boezem leerden steken en in verbondenheid met ons voorgeslacht in verootmoediging voor Gods aangezicht met Daniël (Daniël 9) onze knieën zouden buigen en mede schuld belijden te midden van de ontreddering van ons volk.
De verlating van God en Zijn dienst ontbloot de mens deerlijk, maakt hem eeuwig ongelukkig, tenzij hij zich bekeert. „Maar welgelukzalig (dubbel gelukkig, eeuwig gelukkig) is hij of zij, die de wet bewaart. Ja, als het Woord van God, geladen met de kracht van de Heilige Geest, ontdekkend, bekerend, reddend en vernieuwend zijn sporen trekt in ons hart en leven, dan worden we ontbloot van onze eigengerechtigheid en zelfverheffing en bekleed met de mantel van de gerechtigheid van Christus als onze enige en volkomen Zaligmaker, in een levende geloofsverbinding met Hem.
Weten we daarvan? Daar komt het op aan. Roep de Heere daarvoor aan. We krijgen God lief, Zijn Woord lief, leren Zijn Woord bewaren, zoals Maria het Woord bewaarde in haar hart. Ze leefde eruit. Het geeft het leven geur en fleur, eeuwigheidsperspectief. Het maakt het vruchtbaar voor God en elkaar. We krijgen Gods geboden lief om die te doen uit dankbaarheid. Welgelukzalig is het volk, welks God de Heere is en dat Zijn Woord bewaart. De Heere ontferme Zich over ons land en volk. „Wat vreê heeft elk, die Uwe wet bemint. (Ps. 119:83 ber.)

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen