Plant nu zomerbollen

De term bollen dekt de lading eigenlijk niet. Ook (stengel)knollen en wortelstokken worden namelijk onder de bollen gerangschikt. Hoewel ze uiterlijk sterk van elkaar verschillen, hebben ze alle één ding gemeen: in hun vorm ligt de mogelijkheid verborgen om te groeien en te bloeien. Mits aan een aantal voorwaarden wordt voldaan.

Goede grond
Net als voor veel struiken, planten en bomen geldt ook voor bollen dat ze bepaalde voorkeuren hebben wat betreft de grond. Hieruit moeten ze de nodige voeding halen om zich volledig te kunnen ontwikkelen. Als u bollen in de border plant, is het zaak de bodem goed los te spitten en het eventuele onkruid te verwijderen. Voorts moet u de grond verluchtigen met bladaarde, turfmolm of ander organisch materiaal. Zandgrond kan verbeterd worden met turfmolm en compost die al wat langer staat. Ideaal is als u aan een kruiwagen goed verteerde stalmest kunt komen, waarmee de grond lekker luchtig en rul gemaakt kan worden.
Goede grond is een voorwaarde waarin bollen gezonde wortels kunnen vormen en stevig kunnen uitgroeien. Plant u bollen in kleigrond, dan mag deze niet nat zijn; ze zouden kunnen gaan rotten. Na het planten eventueel water geven, is beter dan bollen in (klets)natte grond planten.
Rotting kan ook ontstaan doordat de grond geen gelegenheid gehad heeft zich te zetten of te herstellen van de bewerking. Tijdens een paar fikse buien kan mogelijk regenwater blijven staan in de ruimten in de grond. Dit probleem speelt niet als u de grond een dag of tien voordat u gaat planten geschikt maakt.

Uitzonderingen
Bij bollen wordt vrijwel altijd deze vuistregel gehanteerd: Plant ze zo diep als de bol hoog is. In veel gevallen gaat deze regel wel op, maar er zijn nogal wat uitzonderingen. Op de verpakking staat de juiste plantdiepte, de hoogte van de volwassen plant en de aanbevolen standplaats. Een voorbeeld: de bolletjes van Oxalis deppei, Klavertje vier, moeten 5 centimeter diep geplant worden, terwijl Zantedeschia gedijt op een diepte van 13 centimeter. Een beetje smokkelen met de diepte is niet onoverkomelijk, maar waarom zou je het de (dure) bollen niet naar de zin maken.
Naast de plantdiepte is de juiste standplaats van belang. Door de bank genomen houden zomerbollen van een zonnige, warme plek, zeg maar een plaats met toch wel zon zes uur zon per dag. Een enkeling neemt met wat minder genoegen: overwegend zon en gedeeltelijk (lichte) schaduw. Markeer de plaatsen waar u bollen heeft geplant en noteer de namen. Enkele tonkinstokken rondom herinneren u aan de plantplek.

Mobiel tuinieren
Bollen en knollen doen het ook in potten heel goed. Denk maar aan Agapanthus (Afrikaanse lelie) geplant in een grote pot of kuip. Een prachtige plant met beeldschone bloemen die altijd aandacht trekt. Het voordeel van bollen in potten planten, is tevens dat je iedere soort zn eigen grond kunt geven en heel nauwkeurig mest en water kunt doseren.
Mobiel tuinieren is in. Zowel op het balkon als in de tuin creëer je met bollen in bakken en potten een scala aan mogelijkheden. Bovendien kun je per pot persoonlijke combinaties maken met eenjarigen en vaste planten, zoals klimop en bonte hondsdraf.
Als u van geurende planten houdt, is Acidanthera (Abessijnse gladiool) een aanrader. De mooie, ietwat hangende klokvormige bloemen ruiken verrukkelijk. Crinum powellii (haaklelie) is eveneens geliefd om haar geur. Het kan overigens wel even duren voor de geurende bloemen tevoorschijn komen; de plant bloeit op zn vroegst in augustus. Een laatbloeier is Nerine (kliplelie), die ook pas aan het einde van de zomer of het begin van de herfst in volle bloei komt.

Boerensfeertje
Sommige planten raken om een of andere reden uit de mode, maar even zo vrolijk zie je ze later overal weer terugkomen, zij het als nieuwe soorten. Dit is het geval met dahlia, Montbretia, begonia en gladiool. Momenteel zijn ze weer gewild. Vooral met de nieuwe generatie gladiolen, die minder grof zijn, kunnen tuiniers alle kanten op. In de cottagetuin accentueren ze het boerensfeertje, terwijl ze in potten met eenjarigen een ietwat chique uitstraling hebben. Mooi is de middelhoge Gladiolus Greenery, die een zachte geelgroene bloemkleur heeft. De paarsblauwe Gladiolus Chapeau Bas heeft zogenaamde geruffelde (enigszins gefranjerde) bloemen, die in de siermoestuin hoge ogen gooien. Een aantal knollen en bollen wordt aangeboden als (vaste) plant in potjes, zoals diverse soorten irissen en lelies, waaronder Alstroemeria (Inkalelie).
De meeste zomerbollen zijn niet winterhard. Uitzondering is de hoog opgaande Eremurus bungei (naald van Cleopatra) die de neiging heeft zich als vaste plant te gedragen in niet al te strenge winters. Wilt u haar buiten laten overwinteren, dek de plant dan af met dennetakken, een flinke laag stro of vliesdoek. Dit geldt ook voor Alstroemeria, Incarvillea delvayi (tuingloxinia) en Crocosmia, beter bekend als de ouderwetse Montbretia. De niet winterharde bollen moeten voor de eerste nachtvorst uit de grond worden gehaald. Als ze mobiel zijn (dus in pot), kunnen ze worden opgeslagen in een koele, droge ruimte. Dahlias worden doorgaans gerooid zodra de stengels zwart worden. Dit houdt wel het risico in dat, wanneer de eerste nachtvorst hevig is, de knollen een forse tik krijgen. Dat zou jammer zijn. Het beste is om bij mogelijke nachtvorst de laatste bloemen af te knippen voor de vaas en de knollen te rooien.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen