Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

De Veluwe vanuit de lucht

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

De Veluwe vanuit de lucht

6 minuten leestijd Arcering uitzetten

"Moet de deur eruit? " Het klinkt zo vanzelfsprekend aan de nadere kant van de telefoonlijn dat ik er aarzelend mee instem. Het lijkt oz eenvoudig, foto's maken vanuit de lucht. Gewoon de lucht in op een zonnige dag met de camera in de aanslag. Maar nu de praktijk...

De wens en de idee waren er al jaren: de Veluwe fotograferen vanuit de lucht. Als doorgewinterde 'grondfotograaf had ik daar echter geen enkele ervaring mee. Na overleg met een collega-fotograaf die daar juist heel ervaren in is, kwam ik er snel achter dat de beste foto's gemaakt worden vanuit een helikopter. Overleg met een ervaren piloot op het vliegveldöe) van Teuge bevestigde dit nog eens. Het grote voordeel van een helikopter is datje kunt 'stilhangen'. Een klein vliegtuigje van het type Cessna kan dat natuurlijk niet. Daar kun je ook wel mee vliegen en fotograferen, maar je verliest veel kostbare tijd door het rondcirkelen voor de juiste positie. Dus het besluit werd genomen. „Dan huren we toch een helikopter", riep ik nog steeds enthousiast naar mijn vrouw.

Deur eruit
En dan ineens worden de problemen wel heel erg duidelijk voor de 'grondfotograaf'. Het eerste probleem is dat ik nogal last heb van hoogtevrees. Het beklimmen van een hoge kerktoren voor een mooi uitzicht is erg bezwaarlijk. De knieën beginnen dan heftig te protesteren. Alleen als het een erg solide toren en dito trap is - in mijn visie - dan wil het wel eens lukken. Het probleem zit echter tussen de oren, want met de camera voor het oog is het op de een of andere manier acceptabeler. Om perfecte luchtfoto's te maken moet het raampje open. Met een Cessna is dat meestal geen probleem, maar met een helikopter wel, die heeft namelijk geen opklapbaar raampje. Wel een deur die er uit kan worden gehaald. Normaal gesproken is mijn hoogtevrees in een vliegtuig geen probleem. Gekker nog, ik geniet van het geweldige uitzicht als we bijvoorbeeld aanvliegen op Schiphol. Vooral Amsterdam met zijn grachtenpatroon is vanuit de lucht erg fraai om te zien. Het vliegen met een helikopter is voor mij volstrekt nieuw. Het weer is allesbepalend, alleen met helder zicht heeft het zin. We spreken af dat wanneer er genoeg zicht is we direct kunnen opstijgen. Op een mooie zonnige, zomeravond stijgen we op. Dit is een heel speciale ervaring. Binnen enkele minuten vliegen we al op een respectabele hoogte. Voorzichtig probeer ik met het zweet in mijn handen naast mij te kijken. Een, in mijn ogen, immense diepe, gapende leegte is het enige wat ik de eerste minuten. waarneem. Met angstige blikken controleer ik voor de zoveelste keer de extra veiligheidsriemen waarmee ik vastzit. De vraag van de piloot dreunt nog na in mijn hoofd: „Wil je ook op de treeplank buiten staan? Dat doen ze wel eens als er gefilmd wordt." Ik heb hem voorzichtig uitgelegd dat ik niet bepaald een held ben in dit soort situaties. Dus laat mij maar op de stoel zitten. Het zicht is ook vanuit deze positie voldoende om te kunnen fotograferen.

Wildviaduct
Het doel van deze vlucht is van tevoren besproken met de piloot. Foto's maken van opvallende Veluwse landschappen en herkenbare gebouwen. Vanuit de lucht krijg je een heel andere kijk op de Veluwe. We hebben een route uitgestippeld die ons naar een aantal kenmerkende punten brengt. Het eerste doel is de allereerste Nederlandse wildoversteekplaats over de ASO bij de Woeste Hoeve. Na enkele minuten zien we dit bijzondere, speciaal voor de grote zoogdieren gemaakte, kunstwerk zichtbaar worden. Dit is het moment waar ik de afgelopen weken naar toe heb geleefd. Want ondanks de enorme spanning die het allemaal veroorzaakt, is het maken van foto's een belangrijke drijfveer. De camera begint te klikken en ik geef via de radio aanwijzingen over de beste positie. Een beetje naar links en als het kan wat zakken. Probleemloos wordt dit door de ervaren piloot opgevolgd. Dit is toch wel een heel gek beeld vanuit de lucht, eigenlijk zou er op dit moment wild moeten oversteken ! Maar dat is vrijwel onmogelijk, omdat het wild tijdens de donkere uren oversteekt.

Jachtslot
De Hoge Veluwe is het volgende doel en met name het jachtslot Sint Hubertus. Dit jachtslot is in opdracht van de heer en mevrouw Kröller-Muller ontworpen door de bekende architect Berlage. De vorm van een hertengewei maakt dit jachtslot tot een bijzonder gebouw. Vanuit de lucht is dit goed te zien. In het interieur is dezelfde vorm tot in detail terug te vinden. Ook de meubelen zijn speciaal ontworpen voor dit jachtslot. Het is nu onder leiding van een gids te bezichtigen. Vervolgens vliegen we naar de Kootwijkse zandverstuiving. Een grote zandgekleurde opening is vanaf grote afstand waar te nemen. De knikkende knieën zijn nu vrijwel verdwenen; het begint een beetje te wennen. Natuurlijk is het fraaie uitzicht hier de oorzaak van. Hangend boven deze grootste zandverstuiving van West - Europa is het goed fotograferen. De stukken bos die we veelvuldig onder ons zien, lijken nog het meest op een groot groen broccoliveld. Open stukken zoals deze zandverstuiving geven meer patroon in de foto's. Zelfs oude ijzerhoudende lagen worden goed zichtbaar. Als 'grondfotograaf ben ik heel vaak op deze zandvlakte geweest. Ik probeer herkenbare plekken te ontdekken, wat uiteindelijk maar moeilijk lukt. Het zicht vanuit de helikopter is echt totaal anders dan vanaf de grond. De enige jaren geleden door Staatsbosbeheer geplaatste uitkijktoren is heel goed te zien. Met een wuivend gebaar naar de mensen op de uitkijktoren vervolgen we de vlucht naar het volgende doel.

Uddelermeer
Uttiloch,ofwel het Uddelermeer is een van de oudste meren van ons land. Het op sommige plaatsen zeven meter diepe meer werd in vroegere tijden gebruikt om de schapen in te wassen, voordat ze geschoren werden. Omzoomd door bos en landbouwgrond krijgen we een goed beeld van de omvang van dit bekende meer. Het mooiste bewaren we natuurlijk voor het laatst. Na een enerverende vlucht is het laatste doel het fraai gelegen Paleis het Loo bij Apeldoorn. Vooral de in stijl gerestaureerde tuinen zijn juist vanuit de lucht adembenemend. De prachtige vormen en kleuren zijn van een niet onder woorden te brengen schoonheid. Dat laat ik dan ook graag over aan de camera, waarbij het laatste zonlicht zorgt voor een mooie sfeervolle verlichting

Dit artikel werd u aangeboden door: Terdege

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van woensdag 18 juli 2001

Terdege | 96 Pagina's

De Veluwe vanuit de lucht

Bekijk de hele uitgave van woensdag 18 juli 2001

Terdege | 96 Pagina's