„Boosheid is toch niet goed?

Een herkenbaar dilemma voor christenen. Boosheid ervaren en deze niet willen uiten. Of juist geen boosheid bij jezelf herkennen, terwijl anderen geïrriteerdheid wel bij je zien. Depressie wordt wel gestolde boosheid genoemd.
Het is van belang om goed te kijken naar het taalgebruik in de Bijbel. De Statenvertaling gebruikt het woord boos op een afkeurende manier. Daarmee wordt echter niet de emotie boosheid bedoeld, maar boos wordt gebruikt in de betekenis van zondigheid. Voor de emotie boosheid wordt het woord toorn gebruikt.
Voor het omgaan met onze emotie boosheid vinden we een richtlijn in Romeinen 12, waar staat: „Wreekt uzelven niet, beminden, maar geeft den toorn plaats. Laat boosheid geen wraak worden, beheers toorn. Hoe liefdevol wordt dit gesproken met het woord beminden. Het doet denken aan de woorden van Salomo: Een zacht antwoord keert de grimmigheid af, maar een krenkend woord wekt de toorn op.
We zien in dit tekstgedeelte dat toorn niet wordt verboden. Dat zien we ook in Efeze 4:26: „Wordt toornig, en zondigt niet; de zon ga niet onder over uw toornigheid. Niet de toorn, maar onmatige uiting van toorn wordt afgewezen.

Velen leren van jongsaf om boosheid te ontkennen of weg te stoppen. Het is belangrijk om als ouder je kinderen te leren met emoties en vooral met de emotie boosheid om te gaan. Boosheid kan een sterke kracht zijn om te vernietigen en kapot te maken. We zien dat zowel bij de kleuter die zijn lego door de kamer smijt, omdat de onderdelen niet vast blijven zitten, als bij een volwassene die slaat of uitscheldt.
Het is goed om te leren boosheid te beheersen, wat iets anders is dan boosheid wegmaken of inslikken. Als een ouder de boosheid van een kind verbiedt door zelf boos te worden, ontstaat er een paradoxale situatie. Een kind wordt gedwongen de eigen gevoelens weg te doen, terwijl de ouder op dat moment model staat voor boosheid uiten. Op die manier ontstaat een angstige situatie voor een kind die zijn eigen gevoelens voelt borrelen, maar tegelijk bang wordt voor de boosheid van vader of moeder. Zo wordt aangeleerd om angst te voelen in plaats van boosheid

Boosheid begrenzen kan op een besliste en duidelijke manier. „Ik snap dat je boos wordt omdat het niet lukt, maar er worden hier geen dingen kapot gemaakt. Je hoeft echt niet vriendelijk te praten als je boos bent, maar je vloekt niet. Overigens is dit moeilijker dan het lijkt. Vooral kinderen kunnen allerlei gevoelens bij hun ouders losmaken waarvan ze niet wisten dat ze die konden hebben.
Het boos wegsturen van een boos kind heeft tot gevolg dat het eenzaam is en op dat moment afgesneden wordt van het contact met de ouder. Zo leer je dat je eenzaam wordt van je boosheid. Eenzaamheid, een verbroken contact met je vader of moeder is bedreigender naarmate je jonger bent. Het wegsturen van een kind om af te koelen kan overigens een prima maatregel zijn, mits de ouder duidelijk maakt dat het niet weg moet omdat het geen goed of lief kind meer is, maar omdat het moet leren af te koelen. Even afstand van de bron van kwaadheid helpt om de lichamelijke sensatie van boosheid te laten afvloeien. Als er dan later over gepraat kan worden, leer je op een goede wijze een conflict te beheersen.

In een volgende bijdrage over dit thema zal aandacht besteed worden aan het omgaan met boosheid.

U kunt vragen insturen voor de rubriek Mensen onder elkaar. Het adres is: Redactie Terdege, Postbus 75, 7300 AB Apeldoorn.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen